علف پامپاس گیاه پوششی مخصوص محوطه سازی

پامپاس

وبلاگ ما

پامپاس

گیاهان فضای باز _ گیاهان پوششی

علف پامپاس یک گونه زینتی مقاوم

علف پامپاس (Cortaderia selloana) که به دلیل پرهای رنگی و غیرقابل انکارش معروف است، بافت زیبایی را به فضاهای بیرونی می بخشد. پامپاس یک علف زینتی بزرگ است که تا ارتفاع و عرض 3 متر رشد می کند.در ادامه اطلاعات بیشتری درباه این گیاه کسب کنید…

علف پامپاس گیاه پوششی مخصوص محوطه سازی

معرفی پامپاس

علف پامپاس (Cortaderia selloana) که به دلیل پرهای رنگی و غیرقابل انکارش معروف است، بافت زیبایی را به فضاهای بیرونی می بخشد. پامپاس یک علف زینتی بزرگ است که تا ارتفاع و عرض 3 متر رشد می کند. این علف‌های بزرگ که در بهار کاشته می‌شوند، رشد سریعی دارند و می‌توانند به سرعت رشد کرده و گونه ای مهاجم شوند. گلهای نر و ماده روی گیاهان جداگانه تولید می شوند. علف پامپاس ماده اغلب به دلیل پرهای بارانی آن دیده می شود.

مراقبت پامپاس

نگهداری از پامپاس پس از استقرار ساده است و اغلب فقط به هرس سالانه نیاز دارد. این علف در برابر باد، خشکسالی و نمک مناطق ساحلی مقاوم است. همچنین در برابر اکثر آفات و بیماری ها مقاوم است. با هرس گیاه روی زمین در اواخر زمستان یا اوایل بهار، محیط اطراف آن را تمیز نگه می دارد و هر فصل رشد جدیدی را تشویق می کند.

علف پامپاس گراس

هرس پامپاس

این گیاه بسیار قابل اشتعال است، بنابراین بهتر است آن را از سازه ها، مناطق پخت و پز در فضای باز یا شعله های آتش دور نگه دارید. به دلیل ماهیت خود بذری ، بهتر است یک گیاه استریل بکارید تا خطر پخش بی رویه علف پامپاس در اطراف ملک شما کاهش یابد.

نور پامپاس

آفتاب کامل برای این علف ایده آل است، اگرچه می تواند در آفتاب جزئی نیز رشد کند. سایه بیش از حد می تواند منجر به ایجاد خاک بسیار مرطوب شود که می تواند باعث مشکلات قارچی شود.

خاک

خاک مرطوب و با زهکشی خوب و غنی از مواد مغذی، علف پامپاس را بسیار شاد و سلامت نگه می دارد.کمپوست یک اصلاح کننده خاک خوب برای مناطق دارای علف پامپاس است، زیرا خاک را غنی می کند و باعث زهکشی می شود.

آبیاری پامپاس

علف پامپاس به خشکی مقاوم است. علف‌های مستقر باید مقدار زیادی آب از بارندگی طبیعی دریافت کنند، مگر اینکه خشکسالی شدید وجود داشته باشد.

گیاهان جدید را، بلافاصله پس از کاشت آبیاری نمایید. ممکن است بخواهید در چند ماه اول به طور متناوب آبیاری کنید تا مطمئن شوید آب کافی دریافت می کند. پس از این، بارندگی طبیعی تمام آب مورد نیاز این گیاه را تامین می کند.

علف زینتی پامپاس

پامپاس گراس

دما و رطوبت

در آب و هوای گرم رشد می کند. این علف‌ها بومی آمریکای جنوبی هستند، هم گرما و هم رطوبت بالا را تحمل می‌کنند. از سوی دیگر، این علف های مقاوم می توانند زمستان های سرد و حتی مقداری برف را نیز تحمل کنند.

تغذیه پامپاس

در صورت تمایل، پس از هرس در اواخر زمستان یا اوایل بهار، با یک کود متعادل تغذیه کنید تا رشد جدید را تشویق کند.

انواع پامپاس

انواع مختلفی از علف پامپاس وجود دارد.

  • Cortadelia selloana ‘Pumila’: به عنوان علف پامپاس کوتوله شناخته می شود، این گیاه را می توان با پرهایی یافت که از زرد کم رنگ تا عاج دار شناسایی نمود. از آنجایی که یک رقم فشرده است، تا 150 سانتیمتر رشد می کند. این باعث می شود که آن را به یک انتخاب عالی برای کاشت در گلدان و ظروف تبدیل شود.
  • Cortadelia selloana ‘Sunningdale Silver’: همانطور که از نامش پیداست، این گونه دارای پرهای نقره ای است. آنها تا 3 متر رشد می کنند و به اندازه ای مستعد جمع شدن نیستند.
  • Cortadelia selloana’Rendatleri: این گونه “پر صورتی” به خاطر پرهای صورتی خیره کننده اش معروف است و تا 2.5 متر قد دارد.
پامپاس گراس صورتی

علف پامپاس پر صورتی

تکثیر پامپاس

تکثیر علف پامپاس به راحتی با تقسیم انجام می شود. بدین منظور مراحل زیر انجام می پذیرد:

  • پس از هرس گیاه روی زمین، از یک بیل تیز برای تقسیم بوته و جدا کردن ریشه آن استفاده کنید.
  • به آرامی اطراف توده جدا شده را حفاری کنید تا بتوانید توده را از روی زمین جدا کنید.
  • سوراخ را پر کنید و گیاه تقسیم شده را به منطقه خودش منتقل کنید. اگر در نزدیکی علف های موجود کاشته می‌شود، 1.5 متر تا 2.5 متر از هم فاصله ایجاد کنید تا فضای کافی برای رشد فراهم شود.
علف زینتی پامپاس مناسب فضای باز

علف پامپاس

علف پامپاس را می توان به راحتی از طریق بذر تکثیر کرد.بدین منظور این مراحل را دنبال کنید:

  • بذرها را با خاک غنی و دارای زهکشی خوب بپوشانید.
  • روی گلدان ها را با کیسه های پلاستیکی یا گنبدهای پلاستیکی بپوشانید.
  • گلدان ها را در محلی با نور روشن و غیر مستقیم قرار دهید.
  • جوانه زنی باید در حدود ۳ هفته رخ دهد.
  • هنگامی که نهال ها به اندازه کافی بزرگ شدند، آنها را در گلدان های بزرگتر قرار دهید.
  • هنگامی که ظاهری بوته ای به خود گرفتند، پس از از بین رفتن خطر یخبندان آنها را در فضای باز بکارید.

کشت در گلدان

اگرچه تا اندازه ای بزرگ رشد می کند،اما می توان در گلدان و ظروف نگهداری کرد، به خصوص انواع کوتوله. به دلیل اندازه بزرگ آن، بهتر است یک ظرف بزرگ با فضای کافی برای رشد انتخاب کنید. هنگامی که علف پامپاس گلدان را پر کرد، یا توده را تقسیم کنید یا گیاه را به گلدان بزرگتر انتقال دهید.

هرس پامپاس

هرس باید یک بار در سال انجام شود تا اطراف گیاه تمیز شود و رشد جدید تشویق کند. در اواخر زمستان یا اوایل بهار، این علف ها را مستقیماً روی زمین هرس کنید. حتما از وسایل محافظ استفاده کنید، زیرا تیغه های چمن بسیار تیز هستند. دستکش، محافظ چشم ، شلوار و آستین بلند مهم هستند.

هرس علف پامپاس گراس

هرس پامپاس

زمستان گذرانی

این گیاهان مقاوم برای زنده ماندن در زمستان نیاز به توجه زیادی ندارند.آنها را به حال خود رها کنید تا زمان هرس در اواخر زمستان یا اوایل بهار . ترک شاخ و برگ باعث ایجاد یک لایه محافظ طبیعی برای گیاه می شود.همچنین می توانید یک لایه مالچ برای محافظت بیشتر اضافه کنید.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

کاج جونی پروس آبی گیاه پوششی فضای باز

کاج جونی پروس آبی

وبلاگ ما

کاج جونی پروس آبی

گیاهان فضای باز

با یک کاج پوششی زیبا آشنا شوید

کاج جونی پروس آبی (Juniperus horizontalis ‘Wiltonii’) یک پوشش زمینی مقاوم به خشکی است که میل به زهکشی خوب خاک دارد. این درختچه مناسب دامنه های آفتابی است که در آن آب آنقدر سریع تخلیه می شود که گیاهان مستعد تشنگی هستند.در ادامه اطلاعات بیشتری درباه این گیاه کسب کنید…

کاج جونی پروس آبی گیاه پوششی فضای باز

معرفی کاج جونی پروس آبی

کاج جونی پروس آبی گیاهی همیشه سبز مقاوم با شاخ و برگ های آبی مایل به نقره ای است که می تواند در ماه های زمستان رنگ ارغوانی به خود بگیرد. با سرعت رشد متوسط، قد آن به کمتر از 30 سانتیمتر می رسد، اما می تواند به عرض چندین متر گسترش یابد و یک پهنه متراکم را تشکیل دهد. بهترین زمان برای کاشت در دماهای سرد، پاییز، زمستان یا اوایل بهار است.

مراقبت کاج جونی پروس آبی

کاج جونی پروس آبی قطعا گیاهی کم نگهداری است. اگر آن را به عنوان پوشش زمینی برای یک مکان بزرگ پرورش می دهید، گیاهان را در فاصله چهار تا شش متر از هم قرار دهید. گیاهان منفرد یک پهنه را تشکیل می دهند که به اندازه کافی ضخیم هستند تا علف های هرز را از بین ببرد و در تمام چهار فصل جذابیت بصری را فراهم کنند.

شرایط رشد و نگهداری کاج جونی پروس آبی

کاج جونی پروس آبی

هنگامی که گیاهان بالغ شدند، نیاز به آبیاری و شکل دادن گاه به گاه دارند. آنها معمولاً مشکلی با آفات یا بیماری ندارند و در برابر آلودگی هوا مقاوم هستند. فقط مطمئن شوید که گیاهان دارای جریان هوا و زهکشی کافی هستند، زیرا بیشتر مشکلات آنها ناشی از محیط های بیش از حد مرطوب است.

نور کاج جونی پروس آبی

کاج جونی پروس آبی ترجیح می دهد در آفتاب کامل رشد کند، یعنی حداقل شش ساعت در معرض نور مستقیم خورشید در اکثر روزها. با این حال، این گیاهان می توانند مقداری سایه را تحمل کنند و در واقع محافظت در برابر آفتاب گرم بعد از ظهر را برای جلوگیری از سوختگی شاخ و برگ نیاز دارند. با این حال، اگر بیش از حد در سایه قرار گیرد،نازک می شوند و دیگر شاداب نخواهند بود.

خاک

نسبت به طیف وسیعی از انواع خاک مقاوم است، اگرچه ترجیح می دهد در خاک خشک و شنی رشد کند. زهکشی عالی خاک کلید رشد سالم است. علاوه بر این، این گیاه به خاک سنگی و همچنین نمک ناشی از اسپری آب شور یا نمک جاده مقاوم است.

آبیاری کاج جونی پروس آبی

تا زمانی که کاج جونی پروس آبی بالغ شود، باید خاک را به طور یکنواخت مرطوب نگه دارید (اما نه خیس). پس از استقرار، مقدار متوسطی از رطوبت خاک را ترجیح می دهد و می تواند کمی خشکی را تحمل کند. با این حال، خاک خیلی مرطوب می تواند گیاه را از بین ببرد. بنابراین، آب اضافی را فقط در دوره های خشک طولانی مدت یا خشکسالی تامین کنید.

کاج جونی پروس آبی

کاج جونی پروس آبی

دما و رطوبت

این گیاهان می توانند در دماها و سطوح رطوبت مختلف رشد کنند. آنها می توانند نوسانات گسترده دمای شبانه روز و همچنین برف و یخبندان را تحمل کنند.

بهتر است آنها را در پاییز، زمستان یا اوایل بهار زمانی که درجه حرارت به طور منظم زیر 15 درجه سانتیگراد است، کاشت کنید. کاشت در هوای خنک تر، سیستم های ریشه را قادر می سازد تا قبل از رسیدن هوای گرم و خشک مستقر شوند. علاوه بر این، به ویژه هوای مرطوب می تواند باعث از بین رفتن ساقه یا پوسیدگی ریشه شود.

تغذیه کاج جونی پروس آبی

در خاک متوسط ​​به خوبی رشد می کند و خاک تا حدودی ضعیف را تحمل می کند. کود معمولاً ضروری نیست، اما برای تقویت گیاهان بالغ، در صورت تمایل می توانید از کودهای آلی در پاییز استفاده کنید.

انواع کاج جونی پروس آبی

علاوه بر کاج جونی پروس آبی، در اینجا چندین گونه دیگر وجود دارد:

  • ‘Bar Harbor’: این واریته دارای شاخ و برگ سبز آبی است که در زمستان به قرمز مایل به ارغوانی تبدیل می شود. سرعت رشد آن کند تا متوسط ​​است.
  • “Blue Forest”: گونه ای فشرده که در عرض ده سال 30 سانتیمتر به 1.5 متر گسترش می یابد. رنگ شاخ و برگ آن از سبز تیره در زمستان به آبی در بهار تغییر می کند.
  • ‘Semerald Spreader’: این رقم در طول سال دارای شاخ و برگ سبز زمردی روشن است. اگرچه رشد کمی دارد، اما به عرض 1.8 متر یا بیشتر گسترش می یابد.
  • ‘Green Acres’: همانطور که از نامش پیداست، این رقم شاخ و برگ سبز تیره دارد.
  • “Monber”: به عنوان “آبی یخی” شناخته می شود. این واریته دارای شاخ و برگ های متراکم نقره ای مایل به آبی است که گاهی در زمستان به رنگ بنفش در می آید.

تکثیر کاج جونی پروس آبی

کاج جونی پروس آبی را با قلمه های ساقه تکثیر کنید. در هر زمان از تیر تا آبان، یک قلمه 10 تا 15 سانتیمتری از یک ساقه سالم بردارید. سوزن ها را از یک سوم پایین قلمه بردارید، انتهای آن را به پودر هورمون ریشه زایی آغشته کنید و قلمه را در مخلوط گلدانی قرار دهید.

کاج جونی پروس آبی

برگ های جونی پروس آبی

قلمه را در نور روشن و غیر مستقیم در یک اتاق گرم قرار دهید و خاک را مرطوب نگه دارید. رشد ریشه ممکن است چندین ماه طول بکشد، بنابراین قلمه خود را تا بهار آینده در فضای باز نکارید.

هرس

نیازی به هرس ندارد مگر اینکه رشد آن بی ضابطه باشد یا قسمت هایی از گیاه آسیب دیده یا بیمار شده باشد. می توانید با کوتاه نگه داشتن جونی پروس آبی از پخش شدن آن به خارج از مرز کاشت جلوگیری کنید. هرس سبک همچنین می تواند رشد قوی و انشعاب دار را تشویق کند.

کاج جونی پروس آبی را در اواخر زمستان یا اوایل بهار که هوا خشک است کوتاه کنید. هر قسمت مرده یا آسیب دیده را بردارید و شاخه های بلند را برش دهید تا به آنها شکل دهید اما بیش از یک چهارم طول آنها نباشد.ساقه های لختی که در مرکز گیاه رشد می کنند هرس نکنید زیرا این ساقه برای ایجاد رشد جدید خیلی قدیمی می باشد.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

گل نرگس

وبلاگ ما

گل نرگس

گیاهان فضای باز _ گیاهان گلدانی _ گل های شاخه بریده

گل نرگس گیاهی محبوب با گلبرگ های زیبا و معطر

گل نرگس (Daffodil) یکی از ساده ترین و محبوب ترین گیاهان پیازی برای رشد در بهار است. اگرچه معمولاً با شکوفه های زرد آفتابی مرتبط است، اما در واقع بیش از ۴۰ گونه و بیش از ۳۲۰۰۰ رقم یا هیبرید ثبت شده نرگس وجود دارد.در ادامه اطلاعات بیشتری درباه این گیاه کسب کنید…

نرگس

معرفی گل نرگس

نرگس بومی مناطقی از اروپا و شمال آفریقا است، بهترین زمان کاشت نرگس در اواسط تا اواخر پاییز است و در اوایل بهار سر از خاک بیرون می آورد و حدود یک ماه پس از آخرین سرما و یخبندان به اوج شکوفه می رسد.

اگر به درستی از آن مراقبت شود، پیازهای نرگس را می‌توان برای سال‌های آینده دوباره کاشت. گاهی اوقات، گلدهی آنها به طور ناگهانی متوقف می شود، وضعیتی که به آن “کور” می گویند. ممکن است مشکل از حشرات باشد، سایه بیش از حد و…

نرگس گیاه پیازی محبوب

نرگس

نور گل نرگس

نرگس ها زمانی که در آفتاب کامل کاشته شوند بهتر رشد می کنند، اگرچه می توانند کمی سایه جزئی یا نور کم را تحمل کنند. اگر در نقطه‌ای سایه‌ دار کاشته اید، سعی کنید پیاز ها را با زاویه‌ای بکارید که بیشترین نور را دریافت کند پس از شکوفه‌دهی، گل‌ها به سمت خورشید رشد می‌کنند، بنابراین انجام این کار تضمین می‌کند که شکوفه‌هایی رو به نور خواهید داشت.

خاک

گیاهان نرگس PH خاک خنثی تا کمی اسیدی را در حدود 6.0 ترجیح می دهند. آنها در خاک غنی و مرطوب رشد می کنند، اما مانند اکثر گیاهان پیازی، نیاز به زهکشی عالی دارند وگرنه می پوسند.از آنجایی که می توانند سال ها زنده بمانند، جایی برای کاشت آنها پیدا کنید که در خاک غرقابی ننشینند.

گل نرگس گیاهی با گلبرگ های زیبا

گل نرگس

آبیاری گل نرگس

نرگس ها دوست دارند در بهار و پاییز مرتب آبیاری شوند. اگر پوشش برفی وجود نداشته باشد، پیازها ها باید در طول زمستان آبیاری شوند. آبیاری را حدود سه تا چهار هفته پس از محو شدن گلها متوقف کنید.آنها در طول تابستان به خواب می روند و خاک خشک تری را ترجیح می دهند.

دما و رطوبت

نرگس ها بسته به نوع و مکان کاشت با یکدیگر کمی متفاوت هستند، اما اکثر آنها در بسیاری مناطق قابلیت کاشت و رشد را دارند. در آب و هوای گرم تر نیز رشد می کنند، به خصوص اگر آب کافی به آن داده شود.اما به طور کلی، نرگس ها به رطوبت اضافی نیاز ندارند.

گل نرگس گیاهی مقاوم به شرایط آب و هوایی

گل نرگس

تغذیه گل نرگس

آنها کاملاً خودکفا هستند، اما اگر خاک ضعیفی دارید یا گیاهان آن‌طور که باید گل نمی‌دهند، زمانی که برگ‌ها برای اولین بار بیرون آمدند، آن ها را باکود دارای  نیتروژن کم تغذیه کنید. و بعد از گلدهی مجدد تغذیه را تکرار کنید.

انواع گل نرگس

۱۳ نوع مختلف نرگس (با ارقام زیادی در هر بخش) وجود دارد که همگی بر اساس شکل گل متمایز می شوند. آنها عبارتند از:

ترومپت (daffodil trumpet): دارای یک فنجان وسط حداقل به اندازه گلبرگ هایش است که در هر ساقه یک شکوفه وجود دارد.

نرگس ترومپت گونه ای از گل نرگس

گل نرگس

فنجان بزرگ: فنجان این گونه نرگس بیش از یک سوم طول گلبرگ ها است، اما نه به اندازه آنها، با یک شکوفه در هر ساقه.

فنجان کوچک: همانطور که از نام آن پیداست، فنجان این رقم بیش از یک سوم طول گلبرگ ها نیست و در هر ساقه یک شکوفه وجود دارد.

دوتایی (double daffodil): این گونه گل نرگس دارای فنجان ها و گلبرگ های خوشه ای است که در هر ساقه یک یا چند شکوفه وجود دارد.

double daffodil گونه ای از گل نرگس

double daffodil

تریاندروس (Triandrus Daffodil): گل‌های نرگس Triandrus شکل زنگی آویزان دارند که معمولاً دارای دو یا چند شکوفه در هر ساقه هستند.

triandrus daffodil گونه ای از گل نرگس

triandrus daffodil

سیکلامینئوس (Cyclamineus Daffodil): این گونه گل نرگس دارای گلبرگ های پشتی و یک شکوفه در هر ساقه است.

جونکیلا (Jonquilla Daffodil): دارای گل های کوچک و معطر با گلبرگ های صاف و برگ های باریک است. به طور معمول، شما یک تا پنج شکوفه در هر ساقه خواهید دید.

تازتا (Tazetta Daffodil): خوشه های معطر گلچه ها روی گل نرگس Tazetta با هر ساقه از سه تا 20 شکوفه پر شده است. برگ ها و ساقه ها نیز پهن تر از حد معمول هستند.

شاعرانه (Poeticus Daffodil): گلبرگ های سفید خالص یک فنجان صاف و چروک شده را روی این گونه را احاطه کرده اند. فنجان های آن به طور کلی دارای مراکز سبز رنگ دایره ای به رنگ زرد و لبه های قرمز و یک شکوفه معطر در هر ساقه است.

poeticus daffodil گونه ای از گل نرگس

poeticus daffodil

بولبوکودیوم (Bulbocodium Daffodil): این گونه گل نرگس دارای گلبرگ های کوچک است. فنجان این گونه معمولاً  تا نیمه باز می شود.

Bulbocodium daffodil گونه ای از گل نرگس

Bulbocodium daffodil

متفرقه: اینها در دسته های دیگر از جمله هیبریدهای بین تقسیمی قرار نمی گیرند.و جز گونه وهیبریدهای وحشی هستند.

مینیاتوری (miniature daffodil): اینها دارای ویژگی های مشابه با همتایان سایز کامل خود هستند، اما شکوفه های کوچکتری دارند، معمولاً کمتر از 5 سانتیمتر قطر دارند.

تکثیر گل نرگس

با در نظر گرفتن همه چیز، نرگس ها یک گیاه عالی برای باغبانان کم تجربه هستند که می توانند مهارت به دست آورند. هنگام انتخاب پیازهای نرگس برای کاشت، پیازهایی را انتخاب کنید که شکلی بزرگ و سفت با پوشش کاغذی خشک دارند.

پیاز ها را با حدود ۷ تا ۱۲ سانتیمتر عمق و با فاصله مناسب از هم بکارید.آنها هنگامی که در ردیف هایی که در کناره مسیرها یا فضاهای گلکاری کاشته می شوند عالی به نظر می رسند.

کاشت پیاز گل نرگس

کاشت گل نرگس

آنها ها بیش از یک بار در یک فصل شکوفا نمی شوند، بنابراین وقتی متوجه محو شدن گلبرگ ها شدید، اجازه دهید شاخ و برگ ها زرد شده و خشک شوند. در آن مرحله، می‌توانید پیازها را از خاک بیرون بیاورید و قبل از اینکه در پاییز آماده کاشت مجدد شوید، آنها را در مکانی خشک و خنک نگهداری کنید.

کاشت گل نرگس در گلدان

آن ها می توانند تا سه سال در گلدان به خوبی رشد کنند بدین منظور گلدان باید به اندازه ای عمیق باشد که ریشه آنها پر شود. برای کاشت موفق گل نرگس در ظروف، مراحل زیر را دنبال کنید:

  • گلدانی را انتخاب کنید که برای نرگس های استاندارد بزگتر و برای پیازهای کوچک یا نرگس های مینیاتوری کمی کوچکتر باشد. مطمئن شوید که گلدان انتخابی شما دارای سوراخ های زهکشی است.
  • حدود دو سوم ظرف را با مخلوط گلدانی پر کنید.
  • پیاز ها را در گلدان بچینید،و مراقب باشید تا به لبه گلدان برخورد نداشته باشد.
  • پیاز ها را به آرامی با خاک بپوشانید و خوب آبیاری کنید.
  • ظرف را به یک نقطه خنک و تاریک منتقل کنید که دمای آن به مدت ۱۲ تا ۱۶ هفته به طور پیوسته در حدود ۴ تا 7 درجه سانتیگراد نگهدارید.
  • هر زمان که خاک خشک شد آبیاری کنید.
  • پس از دوره سرد شدن و ظهور شاخه های زرد، ظرف را به یک نقطه آفتابی اما خنک (حدود 10 تا 15 درجه سانتیگراد) منتقل کنید و به آبیاری ادامه دهید.
کاشت گل نرگس در گلدان

نرگس گلدانی

  • هنگامی که شاخه ها سبز می شوند، ظرف را می توان به نور خورشید روشن تر (حدود 15 تا 21 درجه فارنهایت) منتقل کرد. هر زمان که خاک خشک شد به آبیاری ادامه دهید و حتماً ظروف را بچرخانید تا رشد یکنواخت را افزایش دهید.
  • آنها را با کود مناسب دارای نیتروژن کم تغذیه کنید.
  • وقتی برگ ها از بین رفت، گلدان را در کنار قرار دهید و بگذارید خشک شود. سپس همه چیز را از نو شروع کنید.
  • پیازهای نرگس گلدانی می توانند دو تا سه سال در ظرف گلدهی کنند، اما اگر آنها را به نقطه ای از زمین منتقل کنید و هر سال پیازهای تازه را در گلدان قرار دهید، بهتر است.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

گل اختر گیاهی با گل های زیبا

گل اختر

وبلاگ ما

گل اختر

گیاهان فضای باز

گیاهی با برگ های بزرگ و گل های جذاب

گل اختر (Canna.spp) سرده ای از گیاهان استوایی و نیمه گرمسیری زیبا و آسان برای رشد با گل هایی به رنگ های قرمز، صورتی، زرد، نارنجی و کرم هستند.گل های آنها برای مرغ مگس خوار بسیار جذاب است.در ادامه اطلاعات بیشتری درباه این گیاه کسب کنید…

گل اختر گیاهی با گل های زیبا

معرفی گل اختر

گل اختر دارای برگ های پهن و بلند (شبیه برگ های موز) در طرح های سبز، برنزی یا چند رنگ هستند. بیشتر گل های اختر از 1.5 تا 2.5 متر رشد می کنند. این گیاهان از ریزوم رشد می کنند، ساقه های اصلاح شده که مواد مغذی را ذخیره می کنند و شاخه ها را رشد می دهد.

در بیشتر مناطق سر سخت است و می تواند به عنوان گیاهان چند ساله واقعی در زمین باقی بمانند. در آب و هوای سردتر، ریزوم ها را می توان در پاییز از خاک بیرون آورد، در زمستان ذخیره کرد و در بهار دوباره کاشت.

جوانه زدن گل اختر ممکن است چند هفته طول بکشد. پس از جوانه زدن، آنها با سرعت نسبتاً سریع رشد می کنند و معمولاً در سال اول گل می دهند.

مراقبت گل اختر

در باغچه، ریزوم ها را به صورت افقی در چاله ای به عمق 10 تا 15 سانتیمتر بکارید، محل کاشت را با خاک پر کنید و سپس یک لایه ضخیم مالچ اضافه کنید. ریزوم ها فضایی با فاصله 40 تا 60 سانتیمتر از هم نیاز دارند. این گیاهان شلوغ بودن را دوست ندارند و اگر گیاهان به هم برخورد کنند ممکن است از شکوفه دادن خودداری کنند.

گل اختر با برگ های تیره و گلهای قرمز رنگ

گل اختر با برگ های تیره

در آب و هوای سردتر، پس از اولین یخبندان در پاییز، گل اختر را دوباره به زمین ببرید. توده های ریزوم را با دقت حفر کنید و در طول زمستان در پیت ماس یا ورمیکولیت در مکانی که کمتر از 4 درجه سانتیگراد باشد نگهداری کنید.

ریزوم ها را به ندرت با آب اسپری کنید تا از خشک شدن آن ها جلوگیری شود، اما اجازه ندهید که در محیطی دائما مرطوب قرار بگیرند. می توانید گیاهانی را که در ظروف کشت می شوند در گلدان هایشان به داخل خانه بیاورید.

برگ ها دارای پوشش مومی شکل هستند که به مقاومت در برابر بیماری های قارچی کمک می کند. آنها همچنین به طور کلی در برابر آفات مقاوم هستند، اگرچه ممکن است کرم ها یا ملخ ها را پیدا کنید که برگ ها را می خورند.

نور گل اختر

این گیاهان آفتاب کامل را برای رشد برگ ها و گل های پر جنب و جوش ترجیح می دهند، اما می توانند در آفتاب جزئی زنده بمانند. فقط مراقب باشید که خاک بیش از حد مرطوب نشود.

خاک

انواع خاک ها را با زهکشی مناسب می توانند تحمل کند. آنها خاک های غنی را که دارای مواد آلی بالایی هستند ترجیح می دهند. pH خاک 6.5 تقریباً ایده آل است، اما می توانند طیف وسیعی از خاک های اسیدی تا قلیایی را مدیریت کند.

آبیاری گل اختر

گل اختر خود را یک یا دو بار در هفته آبیاری کنید. خاک باید به طور یکنواخت مرطوب اما نه خیس نگه داشته شود.خاک خیس می تواند منجر به پوسیدگی گیاه شود.

گل اختر بابرگ های روشن و گلهای سفید

گل اختر

دما و رطوبت

گل اختر به دمای سرد و یخبندان حساس هستند، اما در دمای 32 درجه سانتیگراد رشد می کنند. در مناطقی که دمای بهار نسبتاً خنک دارند، رشد گل اختر ممکن است به کندی شروع شود.

در آب و هوای سردتر،می‌توانید فصل رشد را با شروع آنها در داخل گلدان و سپس انتقال آنها به خارج از خانه پس از رشد فعال و رفع خطر یخبندان، شروع کنید.

این گیاهان بومی مناطق گرمسیری هستند، بنابراین در شرایط گرم و مرطوب عملکرد خوبی دارند. اگر در آب و هوای خشک زندگی می کنید، می توانید رطوبت اطراف گیاه کاشته شده در گلدان و ظروف را با قرار دادن آن روی ظرفی پر از آب و سنگریزه افزایش دهید و مطمئن شوید که کف گلدان با آب تماس نداشته باشد.

تغذیه گل اختر

آن ها نیاز به تغذیه سنگینی دارد. بنابراین از کمپوست یا کود آلی فراوان استفاده کنید تا گیاه را راضی نگه دارید. اگر از مواد آلی استفاده می کنید،نباید بیش از حد بارور کنید. تغذیه ماهانه در طول فصل رشد، اوایل بهار، با یک کود متعادل انجام گیرد.

انواع گل اختر

صدها نوع گل اختر وجود دارد که از نظر رنگ و اندازه متفاوت است. برخی از انواع محبوب عبارتند از:

  • “شاه هامبرت”: گونه ای قدیمی تر با شاخ و برگ های برنزی مایل به بنفش تیره و گل های بزرگ قرمز تا نارنجی قرمز
  • “شناندوآ”: دارای گل های صورتی عمیق با برگ های شرابی است
  • “تروپیکانا”: گل های نارنجی با برگ های راه راه با رنگ شرابی، طلایی، زرد، صورتی و سبز تولید می کند.
  • “پرتوریا” (ببر بنگال): گل های نارنجی دو رنگ و شاخ و برگ های راه راه زرد و سبز
  • “رئیس جمهور”: گلهای قرمز بسیار بزرگ تضاد قابل توجهی با شاخ و برگ سبز عمیق آن ایجاد می کنند
  • “اشتوتگارت”: گل های نارنجی تولید می کند و با شاخ و برگ های راه راه سبز و سفید برجسته اش متمایز می شود.

تکثیر گل اختر

گل اختر گیاهی با روش تکثیر ریزوم

گل اختر

گل اختر با کندن ریزوم ها و تقسیم آنها برای کاشت مجددا به راحتی تکثیر می شوند. این کار را در اوایل بهار یا پاییز انجام دهید.

با دقت تمام گیاه را بیرون بیاورید و مراقب باشید که به ریزوم ها یا ریشه های گیاه مادر آسیب نرسانید. رشد روی زمین را طوری کوتاه کنید که فقط حدود 2.5 سانتمتر از تاج (جایی که ساقه ها به ریزوم ها می رسند) گسترش یابد.

خاک اضافی را از ریزوم ها پاک کنید و توجه داشته باشید که ریزوم های قدیمی در کجا با ریزوم های جدید ملاقات می کنند. در امتداد این مفاصل برش دهید تا ریزوم ها جدا شوند، مطمئن شوید که هر قطعه یک یا چند جوانه خفته دارد. اگر در پاییز تقسیم می شوند، آنها را برای زمستان ذخیره کنید، سپس در بهار دوباره بکارید.

هر بخش ریزوم را در خاک آماده شده در عمق 10 تا 15 سانتیمتر بکارید.

تعویض گلدان گل اختر

گل اختر گیاهان بزرگی هستند، بنابراین گلدانی را انتخاب کنید که قطر آن کمتر از 40 سانتیمتر نباشد و دارای سوراخ های زهکشی کافی باشد. یک ظرف بزرگ نه تنها به دلایل زیبایی شناسی اهمیت دارد، بلکه یک ظرف بزرگ به گیاه فضایی برای رشد سیستم ریشه ای قوی و سالم می دهد و از سنگین شدن ظرف و واژگون شدن آن با بالغ شدن گیاه جلوگیری می کند.

اطمینان حاصل کنید که ظرف زهکشی خوبی دارد و آن را با خاک گلدان مرغوب پر کنید. از آنجایی که گل اختر تغذیه کننده های سنگینی هستند، قبل از کاشت، مقداری کود آهسته رهش را در خاک گلدان خود مخلوط کنید.

اگر در آب و هوای سرد زمستانی زندگی می‌کنید و ریزوم‌های گیاهان سال گذشته را ذخیره کرده‌اید، می‌توانید با کاشت ریزوم‌ها در داخل گلدان چهار تا شش هفته قبل از آخرین یخبندان در بهار، فصل رشد بعدی را شروع کنید.

رطوبت کافی را حفظ کنید اما خاک را بیش از حد مرطوب نکنید. پس از رفع خطر یخبندان، گلدان ها را به فضای باز منتقل کنید یا در زمین بکارید.

هرس گل اختر

گل اختر معمولاً نیازی به هرس ندارد، اما اگر گلها پژمرده شوند، شکوفه های بیشتری تولید می شود. اگر شاخ و برگ گل اختر را به گل هایشان ببخشید، می توانید ساقه های گل را قبل از شکوفه دادن جدا کنید تا گیاهان بتوانند انرژی خود را به سمت شاخ و برگ هدایت کنند.

گل های قرمز گل اختر

گل اختر

آفات و بیماری های شایع

راب ها، حلزون ها و سوسک های ژاپنی با جویدن و ایجاد سوراخ در برگ ها و گل های گل اختر لذت می برند. اما بدترین آفت، کاترپیلار است که به غلتک برگ معروف است. پروانه غلتکی برگ تخم‌های خود را در جوانه یک ساقه در حال رشد می‌گذارد و کاترپیلارهای در حال تفریح یک تار چسبنده به جا می‌گذارند که از باز شدن برگ جلوگیری می‌کند. اگر می بینید که نمی تواند باز شود، برگ را بررسی کنید و در صورت وجود آفت، گیاه را با صابون حشره کش اسپری کنید تا درمان شود.

گل اختر همچنین مستعد ابتلا به قارچ زنگ، ویروس موزاییک گل اختر هستند. شاخ و برگ هایی را که بیمارگونه و بد رنگ به نظر می رسند را بررسی کنید. با قارچ زنگ، اغلب می توانید به سادگی برگ های آسیب دیده را حذف کنید. اما با ویروس موزائیک گل اختر ، اغلب باید کل گیاه را دور بریزید.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

تاج الملوک یک گل فصلی دائم

تاج الملوک

وبلاگ ما

تاج الملوک

گیاهان فضای باز

با گل های زیبای تاج الملوک آشنا شوید

تاج الملوک Columbine یا (Aquilegia) گیاه چند ساله علفی،با ساقه های بلند و شاخ و برگ های جذاب شبدر مانند است. شکوفه‌ها در رنگ‌های مختلفی پدید می‌آیند و بیشتر آنها دارای خار هستند.همچنین آنها دارای نوارهای بلند و باریکی هستند که به صورت افقی از پشت هر شکوفه پخش می‌شوند و برای حدود چهار هفته شکوفا می شوند که از اواسط بهار شروع می شود.در ادامه اطلاعات بیشتری درباه این گیاه کسب کنید…

تاج الملوک یک گل فصلی دائم

معرفی تاج الملوک

تاج الملوک ها گیاهانی هستند که عمر کوتاهی دارند، اما اگر اجازه دهید سر گل ها به بذر بروند ، به راحتی خود کاشته می شوند و در زمانی که شرایط رشد بهینه باشد،توده ای از گیاهان را تشکیل می دهند. آنها سرعت رشد متوسطی دارند و بذرها در حدود 20 تا 30 روز جوانه می زنند.

شما می توانید تاج الملوک را از بذر یا از گیاهان گلدانی در بهار تا اوایل تابستان بکارید.از دانه‌های خریداری‌شده مطمئن شروع کنید، زیرا بیشتر هیبریدها از دانه‌های پرورش‌یافته در خانه رشد نمی‌کنند.

گیاهان تاج الملوک چند ساله مقاوم به خشکی هستند.آنها را برای باغ های صخره ای و جنگلی عالی هستند. شاخ و برگ جذاب آنها را به عنوان گیاهان لبه دار مناسب می کند و همچنین اغلب درباغ ها، پارک ها و محوطه سازی ها کاشته می شود.

مراقبت تاج الملوک

اگر گیاهان تاج الملوک را به صورت گلدانی می‌خرید، آن‌ها را در همان عمقی که در گلدان‌هایشان کاشته می‌شوند، در زمین بکارید. کاشت آنها در عمق بیشتری می تواند منجر به پوسیدگی طوقه گیاه شود. گیاهان را با فاصله بین 30 تا 60 سانتیمتر از هم بکارید. برای حفظ آب در تابستان، گیاهان را مالچ پاشی کنید.

سرگل های تاج الملوک

تاج الملوک

در پایان فصل رشد باید در نظر داشته باشید که آیا می خواهید آن ها را از بین ببرید یا نه.زیرا تاج الملوک ها دوباره می توانند در بهار بعد رشد کنند. در واقع، بسیاری از باغبان ها با شروع گیاهان از بذر به جای خرید آنها از گلخانه ها در گلدان، در هزینه خود صرفه جویی می کنند (اگرچه باید یک سال برای گلدهی صبر کنید).

نور تاج الملوک

استثناهای زیادی وجود دارد، اما سایه جزئی توصیه استاندارد برای رشد تاج الملوک است. آنها می توانند آفتاب بیشتری را در آب و هوای سردتر و در خنکای نسبی بهار تحمل کنند.

خاک

تاج الملوک ها را در خاک هوموسی با زهکشی خوب و pH خنثی تا کمی اسیدی پرورش دهید. قبل از کاشت، مقداری کمپوست را در خاک مخلوط کنید تا مواد آلی غنی برای آنها فراهم شود. آنها خاک شنی یا لومی را به خاک رس ترجیح می دهند زیرا زهکشی خوب کلیدی است.

آبیاری تاج الملوک

تاج الملوک به مقدار متوسطی از رطوبت خاک نیاز دارد، بنابراین زمانی که 2.5 تا 5 سانتیمتر بالای خاک خشک شد، آبیاری کنید.مطمئن شوید که خاک به طور یکنواخت مرطوب باشد، اما هرگز غرقاب نشود.

دما و رطوبت

تاج الملوک ها در برخی مناطق چند ساله هستند،اما گونه ای را انتخاب کنید که برای آب و هوای خاص شما مناسب است. آنها گرمای بیش از حد را تحمل نمی کنند و در دماهای سردتر گل می دهند.

تاج الملوک با گل های زیبا و رنگارنگ

گل های تاج الملوک

تغذیه تاج الملوک

از کود مایع یک بار در ماه در طول فصل رشد (بهار تا پاییز) استفاده کنید تا شاخ و برگ سالم و شکوفه بهتری داشته باشید.

انواع تاج الملوک

  • Aquilegia flabellata ‘Nana’: یک رقم کوتوله با گلهای دو رنگ آبی روشن و سفید. قد 15 تا 22 سانتیمتر است.
  • Aquilegia ‘Crimson Star’: گلهای دو رنگ قرمز و سفید زرشکی با خارهای بلند. قد 60 تا 75 سانتیمتر
    Aquilegia ‘McKana Hybrid’: گلهای دو رنگ با خارهای بلند در سایه های آبی و سفید، قرمز و زرد و ترکیبی از صورتی و بنفش. گیاهان بلند هستند، تا 75 سانتیمتر.
  • Aquilegia caerulea: این گونه دارای شاخ و برگ سبز مایل به خاکستری و سرخس مانند است. گلهای سفید بسیار بزرگ با کاسبرگهای بنفش آبی و پرچم های زرد. تا 60 سانتیمتر رشد می کند
  • Aquilegia vulgaris ‘Clementine Salmon-Rose’: گونه ای با شکوفه بلند به رنگ صورتی و رو به بالا که شبیه شکوفه های کلماتیس دو گل است. قد 35 تا 40 سانتیمتری دارد.

تکثیر از بذر

می‌توانید با گذاشتن سر گل‌ها روی بوته ، اجازه دهید تاج الملوک ها به‌طور طبیعی بذردهی کنند، یا می‌توانید دانه‌ها را برداشت کرده و برای کاشت بهار آینده ذخیره کنید. غلاف های خشک شده دانه را بشکنید و دانه ها را جمع کنید. آنها را در زمستان در یخچال نگهداری کنید. آنها قبل از جوانه زدن به سه تا چهار هفته سرما نیاز دارند و این تضمین می کند که در زمان رسیدن به کاشت آماده می شوند.

تاج المولک با گل های زیبا و برگ های شبدر مانند

تاج الملوک

بذرها را در داخل خانه، در خاک مرطوب شروع کنید و در مکانی آفتابی قرار دهید. نهال ها در عرض سه تا چهار هفته ظاهر می شوند. هنگامی که ارتفاع گیاهان به 7 تا 10 سانتیمتر رسید، آنها را به تدریج در فضای باز به فاصله 25 سانتیمتر از هم بکارید.

آفات و بیماری های شایع

برگ ها را از نظر لارو بررسی کنید و با انگشتان خود آنها را خرد کنید. در غیر این صورت، گیاهان تاج الملوک با مشکلات کمی روبرو هستند.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

نکات مهم در کاشت گلهای فصلی

راهنمای شروع به کاشت گلهای فصلی

وبلاگ ما

راهنمای شروع به کاشت گلهای فصلی

گیاهان فضای باز

به راحتی گلهای فصلی بکارید

برای کسانی که فاقد مهارت هستند ، پرورش گل در فضای باز می تواند ترسناک باشد. اگرچه در عمل اگر ترفندهایی را بدانید که حرفه ای ها از آن استفاده می کنند ، بسیار راحت تر از آن چیزی است که تصور می کنید. با یک بخش کوچک (گلدان، جعبه یا قسمتی از باغچه) شروع کنید و ببینید چقدر آسان است. در اینجا چند نکته برای شروع کاشت گلهای فصلی وجود داردکه در ادامه به آن ها می پردازیم:

نکات مهم در کاشت گلهای فصلی

نور مورد نیاز گلهای فصلی

مکانی آفتابی را انتخاب کنید که آبیاری آن آسان باشد.

از بین بردن علف هرز

با برگرداندن خاک و حذف هرچه بیشتر پوشش گیاهی ، بستر کاشت چمن و علف های هرز را پاک کنید. استفاده از یک سم کنترل کننده علف های هرز چند روز قبل از آماده سازی می تواند به این روند کمک کند.

آماده سازی بستر مناسب جهت کشت گلهای فصلی

کشت گلهای فصلی

آبیاری گلهای فصلی

از آنجا که باید مرتباً آبیاری کنید ، اطمینان حاصل کنید که شلنگ یا منبع آبیاری مناسب باشد.

خاک

برای کاشت گلهای فصلی خاک باید با مواد آلی اصلاح شود تا رطوبت را نگه داشته و به خوبی زهکشی شود. یک کیسه بزرگ مخلوط خاک گلدان برای کاشت مناسب است. شما تقریباً به عمق ۷ سانتیمتر خاک آماده نیاز دارید.

شیب زمین

فضایی ایجاد کنید که گلهای خود را روی آن بکارید. فضا باید به سمت پایین و دید شیب داشته باشد. ایجاد این شیب به سمت بیننده این اطمینان را به وجود می آورد که هر گل در بستر کشت قابل مشاهده خواهد بود. اگر محل کاشت صاف باشد و یا از دید بیننده فاصله داشته باشد ، فقط ردیف اول گل ها قابل مشاهده است.

 

رعایت تناسب،بلندی و کوتاهی و بلندی در کاشت گلهای فصلی

گلکاری

تأثیر گلها را به حداکثر برسانید

توده ای گلهای فصلی را بکارید ، نه فقط چند تا گل اینجا و آنجا.

رنگ گلها

رنگ های روشن بهتر نشان داده می شوند اما مراقب مخلوط کردن رنگ های مختلف باشید. گلهایی را انتخاب کنید که با یکدیگر تناسب اندام داشته باشند.رنگ های روشن فضای کشت را بزرگتر و رنگ های تیره آن را کوچکتر نشان می دهد.

نکات خرید گلهای فصلی

  • برای اطمینان از خرید گلهای فصلی تازه ، گلها را از محلی که تعداد زیادی گل می فروشند خریداری کنید.
  • برای انتخاب بهترین گیاهان برای فضای خود و زمان کاشت آن از متخصصین و افراد خبره راهنمایی بخواهید.
  • اندازه فضا انتخاب شماست اما گیاهان کوچک در سینی های کشت به زمان بیشتری برای پرکردن فضا نیاز دارند و گلدان های ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتری با سرعت بیشتری ظاهر بالغ ایجاد می کنند.
  • یک گیاه را از سینی کشت یا گلدان بیرون بیاورید تا بررسی کنید که ریشه ها به خوبی رشد کرده اند.
  • در صورت امکان ، گلها را در همان روزی که خریداری می کنید بکارید.
خلاقیت در کاشت گلهای فصلی

گلهای فصلی

کاشت ساده است اما در اینجا برخی از موارد مهم لازم برای دانستن وجود دارد:

  • فاصله گلهای فصلی باید ۸ “تا ۱۰” برای گیاهان کوچک و ۱۲ “تا ۱۸” با گلدان های ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتری باشد.
  • گیاهان را در فاصله مثلثی تنظیم کنید ، از جلوی باغچه شروع کنید و به سمت عقب بروید. اگر به درستی انجام شود ، می توانید ردیف های گیاهان را از زاویه دید اولیه مشاهده کنید.
  • را به آرامی از ظرف کشت خارج کنید و بکارید.طوری بکارید تا قسمت بالای سیستم ریشه کمی بالاتر از سطح خاک باشد.
  • یک حاشیه خالی بگذارید تا گلها بدون پخش شدن روی چمن و پیاده روی کنار آن ، فضای رشد داشته باشند.
کاشت گل فصلی در انواع ظروف

گلکاری فصلی

 

  • با ۱۰۰٪ کود، تغذیه کنید و آن را روی سطح خاک پخش کنید.
  • خاک را مرطوب نگهدارید، اما غرقاب نه و مکرر آبیاری کنید تا گلهای فصلی کاملاً رشد کنند.
  • اگر چند گل در ردیف جلوی کشت کم شد ، می توانید از ردیف عقب چند گل بردارید و جایگزین کنید تا فضای باز جلو را پر کنید.
  • متخصصان منظر و فضای سبز یک منبع عظیم برای کمک به انتخاب و مراقبت و نگهداری گیاهان و گلهای فصلی هستند. برای مشاوره و راهنمایی ، یک متخصص حرفه ای در نزدیکی خود پیدا کنید.یا با کارشناسان ما در تماس باشید.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

گل رز بیابانی گیاه محبوب بن سای

گل رز بیابانی

وبلاگ ما

گل رز بیابانی

گیاهان فضای باز _ گیاهان آپارتمانی

گیاه بیابانی را به خانه بیاورید

گل رز بیابانی دارای ساقه ای ضخیم ، آبدار و گلهای صورتی ، متعلق به تیره Apocynaceae است که بومی آفریقا ، خاورمیانه و ماداگاسکار است. تنها آدنیومی (Adenium) است که در کشت گسترده یافت می شود. در بسیاری از مناطق گرمسیری ، یک گیاه تزئینی دوست داشتنی در فضای باز است ، در حالی که در سایر مناطق به فضای داخلی رنگ می بخشد.در ادامه اطلاعات بیشتری درباه این گیاه کسب کنید…

گل رز بیابانی گیاه محبوب بن سای

معرفی گل رز بیابانی

گل رز بیابانی (Adenium obesum) گیاهی است با رشد کم (کمتر از 30 سانتیمتر در سال) که دارای ساقه ای ضخیم ، آبدار و گلهای صورتی است. متعلق به تیره Apocynaceae است که بومی آفریقا ، خاورمیانه و ماداگاسکار است. گل رز بیابانی تنها آدنیومی است که در کشت گسترده یافت می شود.

در بسیاری از مناطق گرمسیری ، یک گیاه تزئینی دوست داشتنی در فضای باز است ، در حالی که در سایر مناطق به فضای داخلی رنگ می بخشد.

بهتر است در بهار کاشته شود و در زمستان های خنک تر حالت برگ ریزی دارد ، اما اگر دمای گرم کافی و کمی آب دریافت کند می توان آن را در برگ نگه داشت. به طور کلی ، مراقبت از این گونه نسبتاً آسان است و با زیبایی شکوفه های خود از شما قدر دانی می کند.

گل رز بیابانی گیاه محبوب خانگی و فضای باز

گل رز بیابانی

مراقبت گل رز بیابانی

تمایل به گیاه گل رز بیابانی ساده است اما ظرافت لازم دارد. مشابه بسیاری از گیاهان در خانواده آبدار ، در مورد موفقیت رشد گیاه گل رز بیابانی ، دو عنصر اصلی وجود دارد: نور خورشید زیاد و آبیاری منظم.

این گیاه همچنین درجه حرارت دائمی گرم را ترجیح می دهد ، به همین دلیل است که در بسیاری از مناطق گرم یک گیاه داخلی است.

این گیاه به طور معمول در ماه های تابستان شکوفا می شود و گلهای پر جنب و جوش صورتی و قرمز و برگ های سبز روشن را به نمایش می گذارد.این گیاه برای زمستان خاموش می شود.

گرچه زیباست ، اما باید کمی احتیاط کرد شیره گیاه گل رز بیابانی بسیار سمی است و باید مراقبت بود تا گیاه از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور باشد.

نور گل رز بیابانی

در یک محیط کاملا آفتابی شکوفا می شود ، بنابراین در خانه مکانی را برای نگهداری گیاه انتخاب کنید که در طول روز نور کافی داشته باشد ، مانند طاقچه پنجره روشن یا اتاق آفتاب گیر.

گلبرگ های رز بیابانی زیبا و چشم نواز

گلبرگ رز بیابانی

اگر در منطقه ای زندگی می كنید كه این گیاه می تواند در فضای باز با موفقیت رشد كند ، یك نقطه از باغچه را انتخاب كنید كه سایه گیاهان بلند نباشد اما کمی از آفتاب ظهر محافظت كند ، چون باعث سوختن برگ ها می شود.

خاک

همانطور که از نام آن پیداست ، گیاه گل رز بیابانی در خشکی طبیعی و شرایط شبه کویر رشد می کند. این موضوع به دلیل عشق به نور و دمای گرمتر و همچنین نیاز به خاک ماسه ای که زهکشی خوبی داشته باشد مناسب است. خاک باید دارای pH خنثی تا اسیدی باشد و در حالت ایده آل حدود 6.0 معلق باشد.

آبیاری گل رز بیابانی

در مورد آب ، بسته به زمان، سال و دما نیازهای متفاوتی دارد. در طول فصل رشد (اواخر بهار و تابستان) ، خاک گل رز بیابانی باید مرطوب نگه داشته شود اما هرگز اشباع نشود.

به طور دوره ای خاک را چک کنید ، اجازه دهید قبل از آبیاری مجدد ، کاملاً خشک شود. علاوه بر این ، مراقبت کنید که گل رز صحرایی خود را در گلدانی بکارید که دارای حفره های زهکشی زیادی است ، زیرا در صورت مرطوب شدن بسیار حساس به پوسیدگی می شود (گلدان سفالی نیز می تواند به رطوبت بیش از حد کمک کند).

در ماه های پاییز و زمستان (وقتی گیاه به طور معمول در طبیعت خاموش می شود) ، می توانید رطوبت را به شدت کاهش دهید ،تقریبا فقط یک بار در ماه آبیاری کنید.

اگر کنجکاو هستید که آیا گیاه شما در فصل رشد خود آب کافی دریافت می کند یا خیر ، در تنه گیاه جستجو کنید تا پاسخ آن را بگیرد. یک تنه متورم و ضخیم (متناسب با اندازه گیاه شما) نشانه خوبی برای رطوبت رسانی مناسب گیاه است.

دما و رطوبت

گیاه شما باید همیشه در دمای گرم نگهداری شود.اگر در معرض دمای طولانی مدت زیر 10 درجه سانتیگراد قرار گیرد ، به سرعت از بین می رود و در دمای 18 تا 32 درجه بهترین رشد را خواهد داشت.

اگر گل رز بیابانی خود را در فضای باز کاشته اید، بدانید که احتمالاً در برابر سرمازدگی هایی که ماه های پاییز یا زمستان به وجود می آورد زنده نخواهد ماند. رطوبت برای این گیاه مهم نیست ، زیرا به آب و هوای خشک و گرم یک صحرا عادت دارد.

خرید گل رز بیابانی

گیاه رز بیابانی

تغذیه گل رز بیابانی

برای دوز اضافی مواد مغذی (و احتمال داشتن تعداد بیشتری گل پس از شکوفایی) ، می توانید گل رز بیابانی خود را در طول دوره رشد فعال ماهانه یک بار با کود مایع تغذیه کنید. در دوره خواب گیاه را کود ندهید.

تکثیر گل رز بیابانی

گل رز بیابانی را می توان از قلمه های شاخه تکثیر کرد ، اما گیاهان اغلب قادر به تولید ساقه پیازی نیستند. برای اینکه ساقه های تنومند ایجاد کنید و آنها را در معرض دید قرار دهید می بایست آنها را در یک ظرف کوچکتر بکارید.

تعویض گلدان گل رز بیابانی

در صورت لزوم ترجیحاً در فصول گرم تعویض گلدان کنید. هنگام انجام کار ، قبل از برداشتن گیاه از گلدان ، مطمئن شوید که خاک کاملاً خشک شده است. خاک قدیمی را از ریشه دور کنید ، اطمینان حاصل کنید که هر گونه ریشه پوسیده یا مرده را از بین ببرید. هرگونه بریدگی را با محلول قارچ کش و ضد باکتری درمان کنید.

گیاه را در گلدان جدید خود قرار داده و با خاک گلدان پر کنید و ریشه ها را هنگام انجام کار پخش کنید. گیاه را حدود یک هفته خشک بگذارید و سپس شروع به آبیاری کم کنید تا خطر پوسیدگی ریشه را کاهش دهید.

گل های رز بیابانی

رز بیابانی

سمیت

اگر در خانه کودک خردسال یا حیوانات خانگی دارید ، ممکن است گیاه گل رز بیابانی انتخاب شما نباشد. شناخته شده است که این واریته به دلیل داشتن شیره ای که دارای سموم کشنده است بسیار خطرناک است (در حقیقت ، آنها زمانی برای شکار در آفریقا استفاده می شدند).

تمام قسمتهای گیاه از جمله ساقه ، تنه ، ریشه ، برگها و گلها سمی محسوب می شوند و حیوانات فقط با لیسیدن گیاه می توانند بلافاصله بیمار شوند. اگر حیوان خانگی شما با شیره گل رز صحرایی تماس داشت ، بلافاصله به دامپزشک مراجعه کنید. انسانها باید هنگام کار با گیاه از دستکش استفاده کنند ، در صورت تماس با شیره دستها را با آب و صابون بشویند.

  • علائم مسمومیت

علائم مسمومیت معمولاً بین ۱۲ تا ۳۶ ساعت پس از مواجهه نشان می دهد و می تواند شامل ناراحتی معده ، حالت تهوع ، استفراغ ، اسهال ،آب ریزش بیش از حد ، زخم های دهان یا گلو ، ضعف ، گرفتگی شکم ، گشاد شدن مردمک چشم ، تشنج ، دمای بدن و لرزش باشد.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

شپشک آردی در گیاهان آپارتمانی

شپشک آردی

وبلاگ ما

کنترل شپشک آردی

آفات و بیماری گیاهی

شپشک آردی آفت گیاهان خانگی و فضای باز را کنترل کنید

شپشک آردی حشره ای شبیه توپ های کوچک پنبه ای کرکی و دارای پا می باشد و یک آفت گیاهی به حساب می آیند، و صدمه ای که به گیاهان آپارتمانی و باغچه در فضای باز می تواند وارد کنند بسیار جدی است.شپشک آردی گیاهان ، پسر عموی سایر آفات باغ مانند فلس و مگس سفید است. با تغذیه مستقیم و با ورود بیماری به باغ می توانند به بسیاری از گیاهان گلدار و زینتی آسیب برسانند.در ادامه بیشتر درباره این آفت کسب کنید…

شپشک آردی در گیاهان آپارتمانی

شپشک آردی چیست ؟

شپشک آردی حشره ای شبیه توپ های کوچک پنبه ای کرکی و دارای پا می باشد و یک آفت گیاهی به حساب می آیند، و صدمه ای که به گیاهان آپارتمانی و باغچه در فضای باز می تواند وارد کنند بسیار جدی است.

شپشک آردی گیاهان ، پسر عموی سایر آفات باغ مانند فلس و مگس سفید است. با تغذیه مستقیم و با ورود بیماری به باغ می توانند به بسیاری از گیاهان گلدار و زینتی آسیب برسانند .باغبانان ارگانیک می توانند بدون استفاده از سموم دفع آفات سمی ، این آفت را از چند طریق کنترل کنند.

شپشک آردی و آسیب آن را شناسایی کنید

اشکالات شپشک آردی حشرات ریز و درازی حدود ۴ سانتیمتر هستند ، اما رنگ و عادت خوشه ای آنها باعث می شود که گیاهان باغچه به راحتی ساقه های پوستی پیدا کنند.

اکثر گونه های شپشک سفید هستند و رشته هایی به ظاهر مومی دارند که بدن آنها را پوشانده و به آنها ظاهری مبهم یا مودار می دهد. یک استثنا hibiscus mealybug است که به رنگ قهوه ای مایل به صورتی است و حاشیه ندارد.

 

گونه دوم شپشک آردی با رنگ متفاوت

شپشک آردی قهوه ای رنگ

از چه گیاهانی تغذیه می کنند؟

بسیاری از گیاهان آپارتمانی مورد علاقه ما مستعد ابتلا شپشک آردی هستند ، از جمله گاردنیا ، گیاهان یشم ، درختان فیکوس ، پیچک انگلیسی ، هویا و نخل.

در باغ خارج از منزل ، مراقب شپشک آردی گل مینا ، کلم، گیاه بگونیا ،گل ژربرا ، گل همیشه بهار و گل داوودی باشید. هر گیاهی که از طریق کوددهی بیش از حد ، سطح نیتروژن بالایی را تجربه کرده باشد ،برای آفات جذاب خواهد بود.

شپشک آردی چگونه به گیاهان آسیب می رسانند

شپشک آردی با قرار دادن قسمت های دهانی نوک تیز خود به داخل برگها و ساقه ها ، با مکیدن شیره گیاه تغذیه می کنند . برگهای آسیب دیده چروکیده یا پوسته پوسته به نظر می رسند و حشرات می توانند گل های شاخه بریده را با کیسه های تخم مرغی و خوشه های لارو آلوده کنند.

جمعیت زیادی از شپشک آردی در حال تغذیه از گیاه

شپشک های آردی در حال تغذیه از گیاه

مقابله با شیوع در محدوده کوچک

شما می توانید با پاشش ساده آب ، آلودگی های کوچک را کنترل کنید. برای جلوگیری از تغذیه اشکالات از یک جت آب ساده استفاده کنید و روی گیاه را روغن چریش بپاشید تا از بازگشت مجدد اشکالات جلوگیری کند. اسپری روغن چریش بر زنبورهای عسل تأثیر ندارد ، و به گرده افشانی آن ها آسیب نمی رساند.

مدیریت تلفیقی آفات برای شپشک آردی

چندین گونه از زنبورهای انگلی طعمه های شپشک آردی را شکار می کنند ، بنابراین باغبانان گل باید این شکارچیان را با کاشت گل بومادران ، گل آلوئه شیرین و گیاه مرهمی جذب کنند.

ترشحات شپشک آردی مورچه هایی را به خود جلب می کند ، که خود آفت نیستند ، اما از شپشک ها محافظت می کنند. کاشت گیاه خار مریم معمولی به عنوان یک محصول پوششی می تواند مورچه ها را با تهیه منبع شهد مکمل از شپشک ها دور کند. باغداران همچنین می توانند با ایجاد مزرعه در سطح خاک ، لکه های مورچه را از بین ببرند.

مورچه ها در حال تغذیه از شپشک ای آردی

شپشک آردی و مورچه ها

کنترل بیولوژیکی

باغبانان ارگانیک حداقل دو گزینه تجاری برای کنترل بیولوژیکی سبزیجات دارند. گونه کفشدوزک Cryptolaemus montrouzieri ، که معمولاً به عنوان ناوشکن نامیده می شود ، در تمام مراحل رشد به شدت از شاخکهای پوسته تغذیه می کند. در حقیقت ، باغبانان باید مراقب باشند که این حشره مفید را با آفت اشتباه نگیرند.

باغبانان می توانند در طول دوره آلودگی زیاد ، کفشدوزک ها را آزاد کنند و این کفشدوزک هنگام از بین رفتن جلبکهای پوستی از سایر آفات باغ مانند شته یا تریپس تغذیه خواهد کرد.

باغداران می توانند از قارچهای حشره کش مورد تأیید OMRI (موسسه بررسی مواد آلی) با نام تجاری Mycotrol که حاوی اسپورهای Beauveria bassiana است ، استفاده کنند. باغداران می توانند از این محصول تا روز برداشت برای گلهای شاخه بریده استفاده کنند ، زیرا برای مردم ، حیوانات و محیط زیست بی خطر است.

اسپری های ارگانیک برای شپشک آردی

به عنوان حشرات بدن نرم ، حساس به اسپری های صابون حشرات هستند. باغبانان برای ایجاد اختلال در غشای سلولی و از بین بردن حشرات ، باید به طور مستقیم به گیاه صابون حشرات بپاشند ، این اسپری به عنوان عامل پیشگیری کار می کند. صابون حشرات یک اسپری با اثر کوتاه مدت است و برای فعال بودن باید هر هفته اقدام به استفاده مجدد آن گردد.

اسپری ها برای مقابله با شپشک آردی

مقابله با شپشک آردی

شپشک آردی در گیاهان خانگی

شپشک های آرد آلود و پوره های آنها در گلخانه ها رشد می کنند و در سایر گیاهان خانگی رواج پیدا می کنند.قبل از قرار دادن گیاهان جدید در کنار سایر گیاهان خانگی ، گیاهان جدید را به مدت یک هفته جدا کنید.آنها را هر روز از نظر نشانه هایی مانند: سفید پوسته شدن و یا تار شدن بررسی کنید و هر حشره ای را با پنبه آغشته به الکل از بین ببرید.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

نخل لیدی مناسب محیط های داخل و فضای باز

نخل لیدی

وبلاگ ما

نخل لیدی

گیاهان فضای باز _ گیاهان آپارتمانی

نخل لیدی یک نخل مناسب برای فضاهای داخل و خارج

نخل لیدی یا نخل بانو (Rhapis excelsa) گونه ای کوچک از نخل است که در توده های متراکم ساقه های سبز و باریک قائم رشد می کند. روی ساقه ها تارهای سبز و براق به شکل پنکه قرار دارد که هر کدام بین پنج تا هشت قطعه باریک و به شکل لنز دارند.در ادامه اطلاعات بیشتری در مورد این گیاه کسب کنید…

نخل لیدی مناسب محیط های داخل و فضای باز

معرفی نخل لیدی

نخل لیدی یا نخل بانو (Rhapis excelsa) گونه ای کوچک از نخل است که در توده های متراکم ساقه های سبز و باریک قائم رشد می کند. روی ساقه ها تارهای سبز و براق به شکل پنکه قرار دارد که هر کدام بین پنج تا هشت قطعه باریک و به شکل لنز دارند.

نخل لیدی مناسب فضاهای داخل

نخل لیدی نخل داخلی

از آنجا که این نخل نسبت به شرایط نور کم تحمل زیادی دارد ، به عنوان یک گیاه خانگی محبوب است. بهتر است در آغاز فصل رشد در بهار کاشته شود ، گرچه گیاهان خانگی به طور کلی می توانند در طول سال کاشته شوند. این نخل از سرعت رشد نسبتاً آهسته ای برخوردار است و هر ساله کمتر از ۳۰ سانتیمتر افزایش قد می یابد.

مراقبت از نخل لیدی

به عنوان گیاهان خانگی ، نخل لیدی به راحتی در گوشه ای از اتاق نزدیک یک پنجره روشن قرار می گیرند. مراقبت از آنها بیش از حد پیچیده نیست ، اگرچه شما باید یک برنامه منظم آبیاری و تغذیه داشته باشید.

برنامه ریزی کنید که در ماه های گرم سال آبیاری و تغذیه بیشتری داشته باشید و در ماه های خنک آن را کمتر کنید. به غیر از موارد،نخل شما باید در دمای داخلی که در آن احساس راحتی دارید رشد کند.

نور نخل لیدی

نقطه ای که نور مستقیم خورشید داشته باشد برای این نخل ها ایده آل نیست. آفتاب فیلتر نشده می تواند باعث سوختگی برگ شود. هنگامی که نخل های لیدی در فضای باز کاشته می شوند ، می توانند در محیط تا حدی سایه را رشد کنند. نخل های داخلی باید در جایی قرار بگیرند که بتوانند نور غیرمستقیم زیادی را در نزدیکی پنجره دریافت کنند.

شرایط نگهداری نخل لیدی نخل آپارتمانی و فضای باز

نگهداری نخل لیدی

خاک

یک خاک لومی که دارای زهکشی عالی است برای نخل لیدی بهترین است. وقتی در ظروف رشد می کند، مخلوط گلدان مخصوص نخل و یا مخلوط گلدان بنفشه آفریقایی نیز مناسب است.

آبیاری نخل لیدی

نخل های بانو نیاز متوسط ​​به آب دارند و خشکی را تا حدی تحمل می کنند. در بهار و تابستان ، زمانی که بیشتر رشد فعال نخل در حال انجام است ، هر زمان که سطح بالای خاک احساس خشکی کرد ، آبیاری کنید.

در پاییز و زمستان ، آبیاری را هر زمان که ۵ سانتیمتر بالای خاک احساس خشکی کرد ، انجام دهید.

دما و رطوبت

علاوه بر اندازه جمع و جور و نیاز به نور ، یکی دیگر از عواملی است که نخل لیدی را برای رشد در خانه ایده آل می کند ، رشد و نمو آنها در دمای معمولی اتاق بین ۱۵ تا ۲۶ درجه سانتیگراد است. در ماه های سردتر ، اطمینان حاصل کنید که نخل شما در دمای بالاتر از ۱۲ درجه سانتیگراد قرار بگیرد، زیرا دمای سردتر می تواند به گیاه آسیب برساند.

کاشت و مراقبت نخل لیدی در فضای باز

نخل لیدی در فضای باز

از گیاه خود در برابر هوای سرد و گرم (مانند هوای دریچه ها) که می تواند آن را خشک کند ، محافظت کنید.

این نخل سطح رطوبت ۵۰٪ یا بالاتر را ترجیح می دهد. نوک برگهای قهوه ای می تواند نشانه کم بودن رطوبت گیاه باشد. برای افزایش رطوبت ، می توانید نخل لیدی خود را به طور مرتب با آب یک بطری اسپری غبارآلود کنید. یا گلدان آن را روی سینی سنگریزه های پر از آب قرار دهید ، مطمئن شوید که گلدان مستقیماً در آب نشسته نباشد زیرا باعث پوسیدگی ریشه می شود.

تغذیه نخل لیدی

نخل های لیدی فقط در فصل رشد به تغذیه نیاز دارند. از حدود اردیبهشت تا شهریور ، نخل لیدی خود را ماهانه با کود مایع گیاهان آپارتمانی رقیق شده تا نصف قدرت تغذیه کنید.

انواع نخل لیدی

انواع مختلفی از  نخل لیدی وجود دارد ، از جمله:

  • Rhapis excelsa ‘Koban’: این گونه دارای بخشهای برگ گسترده ای است و تمایل به گسترش به سمت خارج دارد.
  • Rhapis excelsa ‘Daruma’: این گونه دارای برگهای باریک و عادت رشد قائم است.
  • Rhapis excelsa ‘Tenzan’: برگهای این گونه که سریع رشد می کند کمی حلقه است.
  • Rhapis excelsa ‘Kodaruma’: این یک نوع کوچک است که سرعت رشد آن به ویژه کند است.
  • Rhapis excelsa ‘Zuikonishiki’: این گونه دارای برگهای راه راه سبز و سفید است.

تعویض گلدان نخل لیدی

نخل لیدی بد نیست کمی در گلدان خود بماند. در ابتدا گلدانی را انتخاب کنید که کمی بزرگتر از اندازه گلوله ریشه باشد. اطمینان حاصل کنید که گلدان سوراخ های زهکشی کافی دارد.

برنامه ریزی کنید که نخل خود را هر سال در بهار در یک ظرف کمی بزرگتر قرار دهید. برای این کار ، ریشه ها را به آرامی از داخل ظرف بلند کنید ، با هدف ایجاد مزاحمت در کمترین حالت ممکن و سالم نگه داشتن گلوله ریشه. سپس ، نخل را در ظرف جدید خود قرار دهید و اطراف آن را با مخلوط تازه پر کنید و به خوبی آبیاری کنید.

هرس نخل لیدی

این نخل ها به هرس زیاد احتیاج ندارند. از برداشتن برگهایی که فقط کمی قهوه ای هستند (منظره ای کاملاً معمول در نخل لیدی به دلیل آب یا نور ناکافی) خودداری کنید ، زیرا گیاه هنوز هم می تواند از مواد مغذی آن برگها استفاده کند. با این حال ، اگر یک لکه کامل تغییر رنگ داده یا مرده باشد ، می توانید آنرا هرس کنید.

برگ های زیبا و پره مانند نخل لیدی

شاخ و برگ های نخل لیدی

آفات و بیماری های شایع

این گیاهان به طور کلی هیچ مشکل جدی آفت یا بیماری ندارند. اما مراقب کنه های پوسته ای و عنکبوتی باشید که می تواند بسیاری از گیاهان خانگی را تحت تأثیر قرار دهد.

علائم آلودگی شامل پژمردگی یا زردی برگها ، ماده ای چسبناک یا پارچه ای روی برگ ها و نقاط ریز روشن یا تیره در امتداد گیاه است. نخل خود را در اسرع وقت با یک حشره کش مناسب درمان کنید.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

فلوکس باغی یک گل زیبا با گل آذین رنگارنگ

فلوکس

وبلاگ ما

فلوکس

گیاهان فضای باز

فلوکس گل فضای باز و شاخه بریده در انواع گونه و رنگ

تیره فلوکس (phlox) از خانواده Polemoniaceae یا “نردبان یعقوب” است. گونه های فلوکس باغ (P. paniculata) می باشد که برای شکوفه های ماندگاری که در ماه های تابستان تولید می کند در فضای باز مورد توجه قرار میگیرد .در ادامه اطلاعات بیشتری درباره این گیاه کسب کنید…

فلوکس باغی یک گل زیبا با گل آذین رنگارنگ

معرفی گیاه فلوکس

تیره فلوکس (phlox) از خانواده Polemoniaceae یا “نردبان یعقوب” است. گونه های فلوکس باغ (P. paniculata) می باشد که برای شکوفه های ماندگاری که در ماه های تابستان تولید می کند در فضای باز مورد توجه قرار میگیرد . گلها عطر ملایمی دارند و در طیف وسیعی از رنگها ارائه می شوند.

گل آذینی از گلهای زیبای فلوکس

Phlox paniculata

این گیاهان چند ساله مرغ مگس خوار و پروانه را به خود جلب می کنند. همچنین ، ساقه های محکم آنها گزینه های بسیار خوبی برای گلهای شاخه بریده شده است.

فلوکس باغی در توده های قائم رشد می کند و یک گیاه چند ساله با ارتفاع متوسط است. در واقع ، “قارچ بلند” یکی دیگر از نام های رایج آن است. نام گونه paniculata به شکوفه ها (سر گل ها) اشاره دارد که در بالای ساقه های گیاه قرار دارد.

گاهی اوقات ، شاخ و برگ جذاب است ، به ویژه در ارقام متنوع ، مانند “Nora Leigh”.

مراقبت از گیاه فلوکس

با توجه به ارزشی که گل های گیاه فلوکس به مناظر و فضاهای سبز می بخشند ، مراقبت آنها حداقل است. اگر در یک نقطه آفتابی کاشته شود و خاک دارای زهکش مناسب باشد، باید رشد کنند و سال به سال بازگردند.بزرگترین خطری که این گیاه را تهدید می کند ، بیماری معروف به کپک پودری می باشد،که به ندرت برای آنها کشنده است.

به طور مرتب علف های هرز را از اطراف گیاه خود دور کنید تا علف های هرز قدرت آن را نداشته باشند آبی را که برای تابستان به آن احتیاج دارد از آن سلب کنند.فلوکس باغی زنبورها و سایر حشرات گرده افشان را به طرف خود می کشاند. از سمپاشی با حشره کش ها یا علف کش هایی که باعث از بین رفتن آنها می شود ، خودداری کنید.

نور گیاه فلوکس

نیم سایه تا آفتابی مکان مناسبی برای این گیاه می باشد زیرا آنها به گرما و رطوبت زیاد به خصوص در مناطق جنوبی حساس هستند.

خاک

نیاز اصلی خاک برای این گیاه ،خاک دارای زهکش مناسب است.

آبیاری گیاه فلوکس

خاک را به طور یکنواخت مرطوب نگه دارید ، اما بیش از حد آب ندهید. از آبیاری زیاد خودداری کنید. هنگام آبیاری ، نازل شلنگ را در زاویه ای قرار دهید که اسپری آب را در سطح زمین هدایت کند. خشک نگه داشتن شاخ و برگ مشکلات کپک پودری را به حداقل می رساند.

دما و رطوبت

این گیاه تابستان های گرم و مرطوب را دوست ندارد ، بنابراین انتخاب خوبی برای باغبان های جنوب نیست.اما شما می توانید با تهیه مالچ ، مشکلاتی را که آب و هوای باغ در مورد گرما ایجاد می کند ، کاهش دهید ،این اقدام موجب خنک شدن منطقه ریشه می شود.

تغذیه گیاه فلوکس

این گیاه خاکی با حاصلخیزی متوسط ​​می خواهد. گیاه فلوکس باغچه را هر ساله در بهار کود دهید.

فلوکس paniculata باغی با گل های سفید رنگ

phlox paniculata

انواع گیاه فلوکس

انواع مختلفی از این گیاه وجود دارد ، اگرچه مردم به طور معمول به گیاه فلوکس خزنده (Phlox subulata) که به طور معمول رشد می کند یا فلوکس باغ (Phlox paniculata) فکر می کنند.

Phlox subulata کوتاه است و خزش می کند ، در حالی که فلوکس باغ (Phlox paniculata) بلند و قائم است. در نتیجه این اختلافات جسمی ، از این دو تفاوت استفاده می شود. گیاه فلوکس خزنده یک پوشش زمینی است ، در حالی که نوع باغی با ارتفاع بیشتر ، به احتمال زیاد در ردیف میانی یا ردیف پشتی یک باغچه گل یافت می شود.

تفاوت دیگر این دو در این است که فلوکس خزنده شکوفائی بهاری است ، در حالی که فلوکس باغچه شکوفه تابستانی است. بعلاوه ، گونه خزنده دارای برگهای سوزنی مانند است که برخی از آنها در تمام زمستان سبز باقی می مانند ، در حالی که برگهای گونه باغی بسیار بزرگتر است و در پایان فصل رشد از بین می رود.

انواع دیگر فلوکس :

فلوکس دراموند (Phlox drummondii) گونه ای یک ساله است.گرچه از محبوبیت کمتری برخوردار است ، علاوه بر Phlox subulata ، خزنده دیگری نیز وجود دارد. به آن Phlox stolonifera می گویند. در میان تفاوت های دیگر این دو ، مورد دوم سایه جزئی را تحمل می کند ، در حالی که Phlox subulata برای رشد به آفتاب کامل احتیاج دارد.

فلوکس دراموند گونه ای از فلوکس های باغی

فلوکس دراموند

گل گیاه Woodland (Phlox divaricata): این گیاه چند ساله دارای ویژگی شکوفائی در بهار با گونه خزنده است ، اما اندازه آن بیشتر یادآور گونه باغی است.

Phlox divaricata گونه ای از فلوکس خزنده

Phlox divaricata

گل سیاه خالدار (Phlox maculata) از نظر زمان شکوفائی و شکل ظاهری ، یک گیاه دائمی شبیه به گل گیاه باغی است. مشکل آن در مقایسه با Phlox paniculata با کپک پودری کمتر است.

تکثیر فلوکس باغی

تکثیر این گیاهان از طریق تقسیم آنها در اوایل بهار انجام می شود. گیاه فلوکس خود را از زمین بیرون بیاورید و با استفاده از چاقوی تیز آن را به توده های کوچکتر تقسیم کنید. سپس این توده ها را دوباره بکارید.

گلدان گذاری مجدد فلوکس

اگر این گیاه را در گلدان پرورش می دهید ، باید خاک گلدان خود را به درستی تخلیه و بارگزاری کنید تا شرایط مناسب رشد گیاه را فراهم کند. بهترین خاک برای استفاده در یک ظرف ، مخلوط گلدان است ، زیرا این گیاه می بایستی زهکشی مناسبی داشته باشد.

استفاده از خاک باغچه که به احتمال زیاد در یک ظرف متراکم می شود خودداری کنید. نتیجه خاک متراکم ، پوسیدگی ریشه ناشی از زهکشی ناکافی خواهد بود که می تواند برای گیاه شما مهلک باشد.

آفات و بیماری های شایع

فلوکس باغی به کپک پودری حساس است ، یک بیماری قارچی است که در شرایط گرم و مرطوب رشد می کند. برخی از ارقام گیاه نسبتاً در برابر کپک پودری مقاوم هستند.اقدامات دیگری که می توانید برای جلوگیری از کپک پودری انجام دهید عبارتند از:

  • با اطمینان از ایجاد فضای کافی بین گیاهان ،گردش هوا ایجاد کنید.
  • به عنوان بخشی از پاکسازی باغ خود در پاییز ، ساقه ها را از زمین بردارید. اگر کپک پودری روی هر یک از شاخ و برگها وجود دارد ، آن شاخه ها را از محیط کاشت دور کنید یا از بین ببرید.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.