باغسازی

گل اختر دارای برگ های پهن و بلند (شبیه برگ های موز) در طرح های سبز، برنزی یا چند رنگ هستند. بیشتر گل های اختر از 1.5 تا 2.5 متر رشد می کنند. این گیاهان از ریزوم رشد می کنند، ساقه های اصلاح شده که مواد مغذی را ذخیره می کنند و شاخه ها را رشد می دهد.

در بیشتر مناطق سر سخت است و می تواند به عنوان گیاهان چند ساله واقعی در زمین باقی بمانند. در آب و هوای سردتر، ریزوم ها را می توان در پاییز از خاک بیرون آورد، در زمستان ذخیره کرد و در بهار دوباره کاشت.

جوانه زدن گل اختر ممکن است چند هفته طول بکشد. پس از جوانه زدن، آنها با سرعت نسبتاً سریع رشد می کنند و معمولاً در سال اول گل می دهند.

در باغچه، ریزوم ها را به صورت افقی در چاله ای به عمق 10 تا 15 سانتیمتر بکارید، محل کاشت را با خاک پر کنید و سپس یک لایه ضخیم مالچ اضافه کنید. ریزوم ها فضایی با فاصله 40 تا 60 سانتیمتر از هم نیاز دارند. این گیاهان شلوغ بودن را دوست ندارند و اگر گیاهان به هم برخورد کنند ممکن است از شکوفه دادن خودداری کنند.

گل اختر با برگ های تیره

در آب و هوای سردتر، پس از اولین یخبندان در پاییز، گل اختر را دوباره به زمین ببرید. توده های ریزوم را با دقت حفر کنید و در طول زمستان در پیت ماس یا ورمیکولیت در مکانی که کمتر از 4 درجه سانتیگراد باشد نگهداری کنید.

ریزوم ها را به ندرت با آب اسپری کنید تا از خشک شدن آن ها جلوگیری شود، اما اجازه ندهید که در محیطی دائما مرطوب قرار بگیرند. می توانید گیاهانی را که در ظروف کشت می شوند در گلدان هایشان به داخل خانه بیاورید.

برگ ها دارای پوشش مومی شکل هستند که به مقاومت در برابر بیماری های قارچی کمک می کند. آنها همچنین به طور کلی در برابر آفات مقاوم هستند، اگرچه ممکن است کرم ها یا ملخ ها را پیدا کنید که برگ ها را می خورند.

این گیاهان آفتاب کامل را برای رشد برگ ها و گل های پر جنب و جوش ترجیح می دهند، اما می توانند در آفتاب جزئی زنده بمانند. فقط مراقب باشید که خاک بیش از حد مرطوب نشود.

انواع خاک ها را با زهکشی مناسب می توانند تحمل کند. آنها خاک های غنی را که دارای مواد آلی بالایی هستند ترجیح می دهند. pH خاک 6.5 تقریباً ایده آل است، اما می توانند طیف وسیعی از خاک های اسیدی تا قلیایی را مدیریت کند.

گل اختر خود را یک یا دو بار در هفته آبیاری کنید. خاک باید به طور یکنواخت مرطوب اما نه خیس نگه داشته شود.خاک خیس می تواند منجر به پوسیدگی گیاه شود.

گل اختر

گل اختر به دمای سرد و یخبندان حساس هستند، اما در دمای 32 درجه سانتیگراد رشد می کنند. در مناطقی که دمای بهار نسبتاً خنک دارند، رشد گل اختر ممکن است به کندی شروع شود.

در آب و هوای سردتر،می‌توانید فصل رشد را با شروع آنها در داخل گلدان و سپس انتقال آنها به خارج از خانه پس از رشد فعال و رفع خطر یخبندان، شروع کنید.

این گیاهان بومی مناطق گرمسیری هستند، بنابراین در شرایط گرم و مرطوب عملکرد خوبی دارند. اگر در آب و هوای خشک زندگی می کنید، می توانید رطوبت اطراف گیاه کاشته شده در گلدان و ظروف را با قرار دادن آن روی ظرفی پر از آب و سنگریزه افزایش دهید و مطمئن شوید که کف گلدان با آب تماس نداشته باشد.

آن ها نیاز به تغذیه سنگینی دارد. بنابراین از کمپوست یا کود آلی فراوان استفاده کنید تا گیاه را راضی نگه دارید. اگر از مواد آلی استفاده می کنید،نباید بیش از حد بارور کنید. تغذیه ماهانه در طول فصل رشد، اوایل بهار، با یک کود متعادل انجام گیرد.

صدها نوع گل اختر وجود دارد که از نظر رنگ و اندازه متفاوت است. برخی از انواع محبوب عبارتند از:

• “شاه هامبرت”: گونه ای قدیمی تر با شاخ و برگ های برنزی مایل به بنفش تیره و گل های بزرگ قرمز تا نارنجی قرمز
• “شناندوآ”: دارای گل های صورتی عمیق با برگ های شرابی است
• “تروپیکانا”: گل های نارنجی با برگ های راه راه با رنگ شرابی، طلایی، زرد، صورتی و سبز تولید می کند.
• “پرتوریا” (ببر بنگال): گل های نارنجی دو رنگ و شاخ و برگ های راه راه زرد و سبز
• “رئیس جمهور”: گلهای قرمز بسیار بزرگ تضاد قابل توجهی با شاخ و برگ سبز عمیق آن ایجاد می کنند
• “اشتوتگارت”: گل های نارنجی تولید می کند و با شاخ و برگ های راه راه سبز و سفید برجسته اش متمایز می شود.

گل اختر

گل اختر با کندن ریزوم ها و تقسیم آنها برای کاشت مجددا به راحتی تکثیر می شوند. این کار را در اوایل بهار یا پاییز انجام دهید.

با دقت تمام گیاه را بیرون بیاورید و مراقب باشید که به ریزوم ها یا ریشه های گیاه مادر آسیب نرسانید. رشد روی زمین را طوری کوتاه کنید که فقط حدود 2.5 سانتمتر از تاج (جایی که ساقه ها به ریزوم ها می رسند) گسترش یابد.

خاک اضافی را از ریزوم ها پاک کنید و توجه داشته باشید که ریزوم های قدیمی در کجا با ریزوم های جدید ملاقات می کنند. در امتداد این مفاصل برش دهید تا ریزوم ها جدا شوند، مطمئن شوید که هر قطعه یک یا چند جوانه خفته دارد. اگر در پاییز تقسیم می شوند، آنها را برای زمستان ذخیره کنید، سپس در بهار دوباره بکارید.

هر بخش ریزوم را در خاک آماده شده در عمق 10 تا 15 سانتیمتر بکارید.

گل اختر گیاهان بزرگی هستند، بنابراین گلدانی را انتخاب کنید که قطر آن کمتر از 40 سانتیمتر نباشد و دارای سوراخ های زهکشی کافی باشد. یک ظرف بزرگ نه تنها به دلایل زیبایی شناسی اهمیت دارد، بلکه یک ظرف بزرگ به گیاه فضایی برای رشد سیستم ریشه ای قوی و سالم می دهد و از سنگین شدن ظرف و واژگون شدن آن با بالغ شدن گیاه جلوگیری می کند.

اطمینان حاصل کنید که ظرف زهکشی خوبی دارد و آن را با خاک گلدان مرغوب پر کنید. از آنجایی که گل اختر تغذیه کننده های سنگینی هستند، قبل از کاشت، مقداری کود آهسته رهش را در خاک گلدان خود مخلوط کنید.

اگر در آب و هوای سرد زمستانی زندگی می‌کنید و ریزوم‌های گیاهان سال گذشته را ذخیره کرده‌اید، می‌توانید با کاشت ریزوم‌ها در داخل گلدان چهار تا شش هفته قبل از آخرین یخبندان در بهار، فصل رشد بعدی را شروع کنید.

رطوبت کافی را حفظ کنید اما خاک را بیش از حد مرطوب نکنید. پس از رفع خطر یخبندان، گلدان ها را به فضای باز منتقل کنید یا در زمین بکارید.

گل اختر معمولاً نیازی به هرس ندارد، اما اگر گلها پژمرده شوند، شکوفه های بیشتری تولید می شود. اگر شاخ و برگ گل اختر را به گل هایشان ببخشید، می توانید ساقه های گل را قبل از شکوفه دادن جدا کنید تا گیاهان بتوانند انرژی خود را به سمت شاخ و برگ هدایت کنند.

گل اختر

راب ها، حلزون ها و سوسک های ژاپنی با جویدن و ایجاد سوراخ در برگ ها و گل های گل اختر لذت می برند. اما بدترین آفت، کاترپیلار است که به غلتک برگ معروف است. پروانه غلتکی برگ تخم‌های خود را در جوانه یک ساقه در حال رشد می‌گذارد و کاترپیلارهای در حال تفریح یک تار چسبنده به جا می‌گذارند که از باز شدن برگ جلوگیری می‌کند. اگر می بینید که نمی تواند باز شود، برگ را بررسی کنید و در صورت وجود آفت، گیاه را با صابون حشره کش اسپری کنید تا درمان شود.

گل اختر همچنین مستعد ابتلا به قارچ زنگ، ویروس موزاییک گل اختر هستند. شاخ و برگ هایی را که بیمارگونه و بد رنگ به نظر می رسند را بررسی کنید. با قارچ زنگ، اغلب می توانید به سادگی برگ های آسیب دیده را حذف کنید. اما با ویروس موزائیک گل اختر ، اغلب باید کل گیاه را دور بریزید.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

تاج الملوک ها گیاهانی هستند که عمر کوتاهی دارند، اما اگر اجازه دهید سر گل ها به بذر بروند ، به راحتی خود کاشته می شوند و در زمانی که شرایط رشد بهینه باشد،توده ای از گیاهان را تشکیل می دهند. آنها سرعت رشد متوسطی دارند و بذرها در حدود 20 تا 30 روز جوانه می زنند.

شما می توانید تاج الملوک را از بذر یا از گیاهان گلدانی در بهار تا اوایل تابستان بکارید.از دانه‌های خریداری‌شده مطمئن شروع کنید، زیرا بیشتر هیبریدها از دانه‌های پرورش‌یافته در خانه رشد نمی‌کنند.

گیاهان تاج الملوک چند ساله مقاوم به خشکی هستند.آنها را برای باغ های صخره ای و جنگلی عالی هستند. شاخ و برگ جذاب آنها را به عنوان گیاهان لبه دار مناسب می کند و همچنین اغلب درباغ ها، پارک ها و محوطه سازی ها کاشته می شود.

اگر گیاهان تاج الملوک را به صورت گلدانی می‌خرید، آن‌ها را در همان عمقی که در گلدان‌هایشان کاشته می‌شوند، در زمین بکارید. کاشت آنها در عمق بیشتری می تواند منجر به پوسیدگی طوقه گیاه شود. گیاهان را با فاصله بین 30 تا 60 سانتیمتر از هم بکارید. برای حفظ آب در تابستان، گیاهان را مالچ پاشی کنید.

تاج الملوک

در پایان فصل رشد باید در نظر داشته باشید که آیا می خواهید آن ها را از بین ببرید یا نه.زیرا تاج الملوک ها دوباره می توانند در بهار بعد رشد کنند. در واقع، بسیاری از باغبان ها با شروع گیاهان از بذر به جای خرید آنها از گلخانه ها در گلدان، در هزینه خود صرفه جویی می کنند (اگرچه باید یک سال برای گلدهی صبر کنید).

استثناهای زیادی وجود دارد، اما سایه جزئی توصیه استاندارد برای رشد تاج الملوک است. آنها می توانند آفتاب بیشتری را در آب و هوای سردتر و در خنکای نسبی بهار تحمل کنند.

تاج الملوک ها را در خاک هوموسی با زهکشی خوب و pH خنثی تا کمی اسیدی پرورش دهید. قبل از کاشت، مقداری کمپوست را در خاک مخلوط کنید تا مواد آلی غنی برای آنها فراهم شود. آنها خاک شنی یا لومی را به خاک رس ترجیح می دهند زیرا زهکشی خوب کلیدی است.

تاج الملوک به مقدار متوسطی از رطوبت خاک نیاز دارد، بنابراین زمانی که 2.5 تا 5 سانتیمتر بالای خاک خشک شد، آبیاری کنید.مطمئن شوید که خاک به طور یکنواخت مرطوب باشد، اما هرگز غرقاب نشود.

تاج الملوک ها در برخی مناطق چند ساله هستند،اما گونه ای را انتخاب کنید که برای آب و هوای خاص شما مناسب است. آنها گرمای بیش از حد را تحمل نمی کنند و در دماهای سردتر گل می دهند.

گل های تاج الملوک

از کود مایع یک بار در ماه در طول فصل رشد (بهار تا پاییز) استفاده کنید تا شاخ و برگ سالم و شکوفه بهتری داشته باشید.

• Aquilegia flabellata ‘Nana’: یک رقم کوتوله با گلهای دو رنگ آبی روشن و سفید. قد 15 تا 22 سانتیمتر است.
• Aquilegia ‘Crimson Star’: گلهای دو رنگ قرمز و سفید زرشکی با خارهای بلند. قد 60 تا 75 سانتیمتر
  Aquilegia ‘McKana Hybrid’: گلهای دو رنگ با خارهای بلند در سایه های آبی و سفید، قرمز و زرد و ترکیبی از صورتی و بنفش. گیاهان بلند هستند، تا 75 سانتیمتر.
• Aquilegia caerulea: این گونه دارای شاخ و برگ سبز مایل به خاکستری و سرخس مانند است. گلهای سفید بسیار بزرگ با کاسبرگهای بنفش آبی و پرچم های زرد. تا 60 سانتیمتر رشد می کند
• Aquilegia vulgaris ‘Clementine Salmon-Rose’: گونه ای با شکوفه بلند به رنگ صورتی و رو به بالا که شبیه شکوفه های کلماتیس دو گل است. قد 35 تا 40 سانتیمتری دارد.

می‌توانید با گذاشتن سر گل‌ها روی بوته ، اجازه دهید تاج الملوک ها به‌طور طبیعی بذردهی کنند، یا می‌توانید دانه‌ها را برداشت کرده و برای کاشت بهار آینده ذخیره کنید. غلاف های خشک شده دانه را بشکنید و دانه ها را جمع کنید. آنها را در زمستان در یخچال نگهداری کنید. آنها قبل از جوانه زدن به سه تا چهار هفته سرما نیاز دارند و این تضمین می کند که در زمان رسیدن به کاشت آماده می شوند.

تاج الملوک

بذرها را در داخل خانه، در خاک مرطوب شروع کنید و در مکانی آفتابی قرار دهید. نهال ها در عرض سه تا چهار هفته ظاهر می شوند. هنگامی که ارتفاع گیاهان به 7 تا 10 سانتیمتر رسید، آنها را به تدریج در فضای باز به فاصله 25 سانتیمتر از هم بکارید.

برگ ها را از نظر لارو بررسی کنید و با انگشتان خود آنها را خرد کنید. در غیر این صورت، گیاهان تاج الملوک با مشکلات کمی روبرو هستند.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

تیره فلوکس (phlox) از خانواده Polemoniaceae یا “نردبان یعقوب” است. گونه های فلوکس باغ (P. paniculata) می باشد که برای شکوفه های ماندگاری که در ماه های تابستان تولید می کند در فضای باز مورد توجه قرار میگیرد . گلها عطر ملایمی دارند و در طیف وسیعی از رنگها ارائه می شوند.

Phlox paniculata

این گیاهان چند ساله مرغ مگس خوار و پروانه را به خود جلب می کنند. همچنین ، ساقه های محکم آنها گزینه های بسیار خوبی برای گلهای شاخه بریده شده است.

فلوکس باغی در توده های قائم رشد می کند و یک گیاه چند ساله با ارتفاع متوسط است. در واقع ، “قارچ بلند” یکی دیگر از نام های رایج آن است. نام گونه paniculata به شکوفه ها (سر گل ها) اشاره دارد که در بالای ساقه های گیاه قرار دارد.

گاهی اوقات ، شاخ و برگ جذاب است ، به ویژه در ارقام متنوع ، مانند “Nora Leigh”.

با توجه به ارزشی که گل های گیاه فلوکس به مناظر و فضاهای سبز می بخشند ، مراقبت آنها حداقل است. اگر در یک نقطه آفتابی کاشته شود و خاک دارای زهکش مناسب باشد، باید رشد کنند و سال به سال بازگردند.بزرگترین خطری که این گیاه را تهدید می کند ، بیماری معروف به کپک پودری می باشد،که به ندرت برای آنها کشنده است.

به طور مرتب علف های هرز را از اطراف گیاه خود دور کنید تا علف های هرز قدرت آن را نداشته باشند آبی را که برای تابستان به آن احتیاج دارد از آن سلب کنند.فلوکس باغی زنبورها و سایر حشرات گرده افشان را به طرف خود می کشاند. از سمپاشی با حشره کش ها یا علف کش هایی که باعث از بین رفتن آنها می شود ، خودداری کنید.

نیم سایه تا آفتابی مکان مناسبی برای این گیاه می باشد زیرا آنها به گرما و رطوبت زیاد به خصوص در مناطق جنوبی حساس هستند.

نیاز اصلی خاک برای این گیاه ،خاک دارای زهکش مناسب است.

خاک را به طور یکنواخت مرطوب نگه دارید ، اما بیش از حد آب ندهید. از آبیاری زیاد خودداری کنید. هنگام آبیاری ، نازل شلنگ را در زاویه ای قرار دهید که اسپری آب را در سطح زمین هدایت کند. خشک نگه داشتن شاخ و برگ مشکلات کپک پودری را به حداقل می رساند.

این گیاه تابستان های گرم و مرطوب را دوست ندارد ، بنابراین انتخاب خوبی برای باغبان های جنوب نیست.اما شما می توانید با تهیه مالچ ، مشکلاتی را که آب و هوای باغ در مورد گرما ایجاد می کند ، کاهش دهید ،این اقدام موجب خنک شدن منطقه ریشه می شود.

این گیاه خاکی با حاصلخیزی متوسط ​​می خواهد. گیاه فلوکس باغچه را هر ساله در بهار کود دهید.

phlox paniculata

انواع مختلفی از این گیاه وجود دارد ، اگرچه مردم به طور معمول به گیاه فلوکس خزنده (Phlox subulata) که به طور معمول رشد می کند یا فلوکس باغ (Phlox paniculata) فکر می کنند.

Phlox subulata کوتاه است و خزش می کند ، در حالی که فلوکس باغ (Phlox paniculata) بلند و قائم است. در نتیجه این اختلافات جسمی ، از این دو تفاوت استفاده می شود. گیاه فلوکس خزنده یک پوشش زمینی است ، در حالی که نوع باغی با ارتفاع بیشتر ، به احتمال زیاد در ردیف میانی یا ردیف پشتی یک باغچه گل یافت می شود.

تفاوت دیگر این دو در این است که فلوکس خزنده شکوفائی بهاری است ، در حالی که فلوکس باغچه شکوفه تابستانی است. بعلاوه ، گونه خزنده دارای برگهای سوزنی مانند است که برخی از آنها در تمام زمستان سبز باقی می مانند ، در حالی که برگهای گونه باغی بسیار بزرگتر است و در پایان فصل رشد از بین می رود.

فلوکس دراموند (Phlox drummondii) گونه ای یک ساله است.گرچه از محبوبیت کمتری برخوردار است ، علاوه بر Phlox subulata ، خزنده دیگری نیز وجود دارد. به آن Phlox stolonifera می گویند. در میان تفاوت های دیگر این دو ، مورد دوم سایه جزئی را تحمل می کند ، در حالی که Phlox subulata برای رشد به آفتاب کامل احتیاج دارد.

فلوکس دراموند

گل گیاه Woodland (Phlox divaricata): این گیاه چند ساله دارای ویژگی شکوفائی در بهار با گونه خزنده است ، اما اندازه آن بیشتر یادآور گونه باغی است.

Phlox divaricata

گل سیاه خالدار (Phlox maculata) از نظر زمان شکوفائی و شکل ظاهری ، یک گیاه دائمی شبیه به گل گیاه باغی است. مشکل آن در مقایسه با Phlox paniculata با کپک پودری کمتر است.

تکثیر این گیاهان از طریق تقسیم آنها در اوایل بهار انجام می شود. گیاه فلوکس خود را از زمین بیرون بیاورید و با استفاده از چاقوی تیز آن را به توده های کوچکتر تقسیم کنید. سپس این توده ها را دوباره بکارید.

اگر این گیاه را در گلدان پرورش می دهید ، باید خاک گلدان خود را به درستی تخلیه و بارگزاری کنید تا شرایط مناسب رشد گیاه را فراهم کند. بهترین خاک برای استفاده در یک ظرف ، مخلوط گلدان است ، زیرا این گیاه می بایستی زهکشی مناسبی داشته باشد.

استفاده از خاک باغچه که به احتمال زیاد در یک ظرف متراکم می شود خودداری کنید. نتیجه خاک متراکم ، پوسیدگی ریشه ناشی از زهکشی ناکافی خواهد بود که می تواند برای گیاه شما مهلک باشد.

فلوکس باغی به کپک پودری حساس است ، یک بیماری قارچی است که در شرایط گرم و مرطوب رشد می کند. برخی از ارقام گیاه نسبتاً در برابر کپک پودری مقاوم هستند.اقدامات دیگری که می توانید برای جلوگیری از کپک پودری انجام دهید عبارتند از:

• با اطمینان از ایجاد فضای کافی بین گیاهان ،گردش هوا ایجاد کنید.
• به عنوان بخشی از پاکسازی باغ خود در پاییز ، ساقه ها را از زمین بردارید. اگر کپک پودری روی هر یک از شاخ و برگها وجود دارد ، آن شاخه ها را از محیط کاشت دور کنید یا از بین ببرید.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.