گیاهان پوششی

علف پامپاس (Cortaderia selloana) که به دلیل پرهای رنگی و غیرقابل انکارش معروف است، بافت زیبایی را به فضاهای بیرونی می بخشد. پامپاس یک علف زینتی بزرگ است که تا ارتفاع و عرض 3 متر رشد می کند. این علف‌های بزرگ که در بهار کاشته می‌شوند، رشد سریعی دارند و می‌توانند به سرعت رشد کرده و گونه ای مهاجم شوند. گلهای نر و ماده روی گیاهان جداگانه تولید می شوند. علف پامپاس ماده اغلب به دلیل پرهای بارانی آن دیده می شود.

نگهداری از پامپاس پس از استقرار ساده است و اغلب فقط به هرس سالانه نیاز دارد. این علف در برابر باد، خشکسالی و نمک مناطق ساحلی مقاوم است. همچنین در برابر اکثر آفات و بیماری ها مقاوم است. با هرس گیاه روی زمین در اواخر زمستان یا اوایل بهار، محیط اطراف آن را تمیز نگه می دارد و هر فصل رشد جدیدی را تشویق می کند.

هرس پامپاس

این گیاه بسیار قابل اشتعال است، بنابراین بهتر است آن را از سازه ها، مناطق پخت و پز در فضای باز یا شعله های آتش دور نگه دارید. به دلیل ماهیت خود بذری ، بهتر است یک گیاه استریل بکارید تا خطر پخش بی رویه علف پامپاس در اطراف ملک شما کاهش یابد.

آفتاب کامل برای این علف ایده آل است، اگرچه می تواند در آفتاب جزئی نیز رشد کند. سایه بیش از حد می تواند منجر به ایجاد خاک بسیار مرطوب شود که می تواند باعث مشکلات قارچی شود.

خاک مرطوب و با زهکشی خوب و غنی از مواد مغذی، علف پامپاس را بسیار شاد و سلامت نگه می دارد.کمپوست یک اصلاح کننده خاک خوب برای مناطق دارای علف پامپاس است، زیرا خاک را غنی می کند و باعث زهکشی می شود.

علف پامپاس به خشکی مقاوم است. علف‌های مستقر باید مقدار زیادی آب از بارندگی طبیعی دریافت کنند، مگر اینکه خشکسالی شدید وجود داشته باشد.

گیاهان جدید را، بلافاصله پس از کاشت آبیاری نمایید. ممکن است بخواهید در چند ماه اول به طور متناوب آبیاری کنید تا مطمئن شوید آب کافی دریافت می کند. پس از این، بارندگی طبیعی تمام آب مورد نیاز این گیاه را تامین می کند.

پامپاس گراس

در آب و هوای گرم رشد می کند. این علف‌ها بومی آمریکای جنوبی هستند، هم گرما و هم رطوبت بالا را تحمل می‌کنند. از سوی دیگر، این علف های مقاوم می توانند زمستان های سرد و حتی مقداری برف را نیز تحمل کنند.

در صورت تمایل، پس از هرس در اواخر زمستان یا اوایل بهار، با یک کود متعادل تغذیه کنید تا رشد جدید را تشویق کند.

انواع مختلفی از علف پامپاس وجود دارد.

• Cortadelia selloana ‘Pumila’: به عنوان علف پامپاس کوتوله شناخته می شود، این گیاه را می توان با پرهایی یافت که از زرد کم رنگ تا عاج دار شناسایی نمود. از آنجایی که یک رقم فشرده است، تا 150 سانتیمتر رشد می کند. این باعث می شود که آن را به یک انتخاب عالی برای کاشت در گلدان و ظروف تبدیل شود.
• Cortadelia selloana ‘Sunningdale Silver’: همانطور که از نامش پیداست، این گونه دارای پرهای نقره ای است. آنها تا 3 متر رشد می کنند و به اندازه ای مستعد جمع شدن نیستند.
• Cortadelia selloana’Rendatleri: این گونه “پر صورتی” به خاطر پرهای صورتی خیره کننده اش معروف است و تا 2.5 متر قد دارد.

علف پامپاس پر صورتی

تکثیر علف پامپاس به راحتی با تقسیم انجام می شود. بدین منظور مراحل زیر انجام می پذیرد:

• پس از هرس گیاه روی زمین، از یک بیل تیز برای تقسیم بوته و جدا کردن ریشه آن استفاده کنید.
• به آرامی اطراف توده جدا شده را حفاری کنید تا بتوانید توده را از روی زمین جدا کنید.
• سوراخ را پر کنید و گیاه تقسیم شده را به منطقه خودش منتقل کنید. اگر در نزدیکی علف های موجود کاشته می‌شود، 1.5 متر تا 2.5 متر از هم فاصله ایجاد کنید تا فضای کافی برای رشد فراهم شود.

علف پامپاس

علف پامپاس را می توان به راحتی از طریق بذر تکثیر کرد.بدین منظور این مراحل را دنبال کنید:

• بذرها را با خاک غنی و دارای زهکشی خوب بپوشانید.
• روی گلدان ها را با کیسه های پلاستیکی یا گنبدهای پلاستیکی بپوشانید.
• گلدان ها را در محلی با نور روشن و غیر مستقیم قرار دهید.
• جوانه زنی باید در حدود ۳ هفته رخ دهد.
• هنگامی که نهال ها به اندازه کافی بزرگ شدند، آنها را در گلدان های بزرگتر قرار دهید.
• هنگامی که ظاهری بوته ای به خود گرفتند، پس از از بین رفتن خطر یخبندان آنها را در فضای باز بکارید.

اگرچه تا اندازه ای بزرگ رشد می کند،اما می توان در گلدان و ظروف نگهداری کرد، به خصوص انواع کوتوله. به دلیل اندازه بزرگ آن، بهتر است یک ظرف بزرگ با فضای کافی برای رشد انتخاب کنید. هنگامی که علف پامپاس گلدان را پر کرد، یا توده را تقسیم کنید یا گیاه را به گلدان بزرگتر انتقال دهید.

هرس باید یک بار در سال انجام شود تا اطراف گیاه تمیز شود و رشد جدید تشویق کند. در اواخر زمستان یا اوایل بهار، این علف ها را مستقیماً روی زمین هرس کنید. حتما از وسایل محافظ استفاده کنید، زیرا تیغه های چمن بسیار تیز هستند. دستکش، محافظ چشم ، شلوار و آستین بلند مهم هستند.

هرس پامپاس

این گیاهان مقاوم برای زنده ماندن در زمستان نیاز به توجه زیادی ندارند.آنها را به حال خود رها کنید تا زمان هرس در اواخر زمستان یا اوایل بهار . ترک شاخ و برگ باعث ایجاد یک لایه محافظ طبیعی برای گیاه می شود.همچنین می توانید یک لایه مالچ برای محافظت بیشتر اضافه کنید.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

کاج جونی پروس آبی گیاهی همیشه سبز مقاوم با شاخ و برگ های آبی مایل به نقره ای است که می تواند در ماه های زمستان رنگ ارغوانی به خود بگیرد. با سرعت رشد متوسط، قد آن به کمتر از 30 سانتیمتر می رسد، اما می تواند به عرض چندین متر گسترش یابد و یک پهنه متراکم را تشکیل دهد. بهترین زمان برای کاشت در دماهای سرد، پاییز، زمستان یا اوایل بهار است.

کاج جونی پروس آبی قطعا گیاهی کم نگهداری است. اگر آن را به عنوان پوشش زمینی برای یک مکان بزرگ پرورش می دهید، گیاهان را در فاصله چهار تا شش متر از هم قرار دهید. گیاهان منفرد یک پهنه را تشکیل می دهند که به اندازه کافی ضخیم هستند تا علف های هرز را از بین ببرد و در تمام چهار فصل جذابیت بصری را فراهم کنند.

کاج جونی پروس آبی

هنگامی که گیاهان بالغ شدند، نیاز به آبیاری و شکل دادن گاه به گاه دارند. آنها معمولاً مشکلی با آفات یا بیماری ندارند و در برابر آلودگی هوا مقاوم هستند. فقط مطمئن شوید که گیاهان دارای جریان هوا و زهکشی کافی هستند، زیرا بیشتر مشکلات آنها ناشی از محیط های بیش از حد مرطوب است.

کاج جونی پروس آبی ترجیح می دهد در آفتاب کامل رشد کند، یعنی حداقل شش ساعت در معرض نور مستقیم خورشید در اکثر روزها. با این حال، این گیاهان می توانند مقداری سایه را تحمل کنند و در واقع محافظت در برابر آفتاب گرم بعد از ظهر را برای جلوگیری از سوختگی شاخ و برگ نیاز دارند. با این حال، اگر بیش از حد در سایه قرار گیرد،نازک می شوند و دیگر شاداب نخواهند بود.

نسبت به طیف وسیعی از انواع خاک مقاوم است، اگرچه ترجیح می دهد در خاک خشک و شنی رشد کند. زهکشی عالی خاک کلید رشد سالم است. علاوه بر این، این گیاه به خاک سنگی و همچنین نمک ناشی از اسپری آب شور یا نمک جاده مقاوم است.

تا زمانی که کاج جونی پروس آبی بالغ شود، باید خاک را به طور یکنواخت مرطوب نگه دارید (اما نه خیس). پس از استقرار، مقدار متوسطی از رطوبت خاک را ترجیح می دهد و می تواند کمی خشکی را تحمل کند. با این حال، خاک خیلی مرطوب می تواند گیاه را از بین ببرد. بنابراین، آب اضافی را فقط در دوره های خشک طولانی مدت یا خشکسالی تامین کنید.

کاج جونی پروس آبی

این گیاهان می توانند در دماها و سطوح رطوبت مختلف رشد کنند. آنها می توانند نوسانات گسترده دمای شبانه روز و همچنین برف و یخبندان را تحمل کنند.

بهتر است آنها را در پاییز، زمستان یا اوایل بهار زمانی که درجه حرارت به طور منظم زیر 15 درجه سانتیگراد است، کاشت کنید. کاشت در هوای خنک تر، سیستم های ریشه را قادر می سازد تا قبل از رسیدن هوای گرم و خشک مستقر شوند. علاوه بر این، به ویژه هوای مرطوب می تواند باعث از بین رفتن ساقه یا پوسیدگی ریشه شود.

در خاک متوسط ​​به خوبی رشد می کند و خاک تا حدودی ضعیف را تحمل می کند. کود معمولاً ضروری نیست، اما برای تقویت گیاهان بالغ، در صورت تمایل می توانید از کودهای آلی در پاییز استفاده کنید.

علاوه بر کاج جونی پروس آبی، در اینجا چندین گونه دیگر وجود دارد:

• ‘Bar Harbor’: این واریته دارای شاخ و برگ سبز آبی است که در زمستان به قرمز مایل به ارغوانی تبدیل می شود. سرعت رشد آن کند تا متوسط ​​است.
• “Blue Forest”: گونه ای فشرده که در عرض ده سال 30 سانتیمتر به 1.5 متر گسترش می یابد. رنگ شاخ و برگ آن از سبز تیره در زمستان به آبی در بهار تغییر می کند.
• ‘Semerald Spreader’: این رقم در طول سال دارای شاخ و برگ سبز زمردی روشن است. اگرچه رشد کمی دارد، اما به عرض 1.8 متر یا بیشتر گسترش می یابد.
• ‘Green Acres’: همانطور که از نامش پیداست، این رقم شاخ و برگ سبز تیره دارد.
• “Monber”: به عنوان “آبی یخی” شناخته می شود. این واریته دارای شاخ و برگ های متراکم نقره ای مایل به آبی است که گاهی در زمستان به رنگ بنفش در می آید.

کاج جونی پروس آبی را با قلمه های ساقه تکثیر کنید. در هر زمان از تیر تا آبان، یک قلمه 10 تا 15 سانتیمتری از یک ساقه سالم بردارید. سوزن ها را از یک سوم پایین قلمه بردارید، انتهای آن را به پودر هورمون ریشه زایی آغشته کنید و قلمه را در مخلوط گلدانی قرار دهید.

برگ های جونی پروس آبی

قلمه را در نور روشن و غیر مستقیم در یک اتاق گرم قرار دهید و خاک را مرطوب نگه دارید. رشد ریشه ممکن است چندین ماه طول بکشد، بنابراین قلمه خود را تا بهار آینده در فضای باز نکارید.

نیازی به هرس ندارد مگر اینکه رشد آن بی ضابطه باشد یا قسمت هایی از گیاه آسیب دیده یا بیمار شده باشد. می توانید با کوتاه نگه داشتن جونی پروس آبی از پخش شدن آن به خارج از مرز کاشت جلوگیری کنید. هرس سبک همچنین می تواند رشد قوی و انشعاب دار را تشویق کند.

کاج جونی پروس آبی را در اواخر زمستان یا اوایل بهار که هوا خشک است کوتاه کنید. هر قسمت مرده یا آسیب دیده را بردارید و شاخه های بلند را برش دهید تا به آنها شکل دهید اما بیش از یک چهارم طول آنها نباشد.ساقه های لختی که در مرکز گیاه رشد می کنند هرس نکنید زیرا این ساقه برای ایجاد رشد جدید خیلی قدیمی می باشد.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.