author-avatar

درباره مجید طاهریان

دانشجوی ارشد طراحی شهری ،کارشناس مهندسی فضای سبز

گل رز بیابانی گیاه محبوب بن سای

گل رز بیابانی

وبلاگ ما

گل رز بیابانی

گیاهان فضای باز _ گیاهان آپارتمانی

گیاه بیابانی را به خانه بیاورید

گل رز بیابانی دارای ساقه ای ضخیم ، آبدار و گلهای صورتی ، متعلق به تیره Apocynaceae است که بومی آفریقا ، خاورمیانه و ماداگاسکار است. تنها آدنیومی (Adenium) است که در کشت گسترده یافت می شود. در بسیاری از مناطق گرمسیری ، یک گیاه تزئینی دوست داشتنی در فضای باز است ، در حالی که در سایر مناطق به فضای داخلی رنگ می بخشد.در ادامه اطلاعات بیشتری درباه این گیاه کسب کنید…

گل رز بیابانی گیاه محبوب بن سای

معرفی گل رز بیابانی

گل رز بیابانی (Adenium obesum) گیاهی است با رشد کم (کمتر از 30 سانتیمتر در سال) که دارای ساقه ای ضخیم ، آبدار و گلهای صورتی است. متعلق به تیره Apocynaceae است که بومی آفریقا ، خاورمیانه و ماداگاسکار است. گل رز بیابانی تنها آدنیومی است که در کشت گسترده یافت می شود.

در بسیاری از مناطق گرمسیری ، یک گیاه تزئینی دوست داشتنی در فضای باز است ، در حالی که در سایر مناطق به فضای داخلی رنگ می بخشد.

بهتر است در بهار کاشته شود و در زمستان های خنک تر حالت برگ ریزی دارد ، اما اگر دمای گرم کافی و کمی آب دریافت کند می توان آن را در برگ نگه داشت. به طور کلی ، مراقبت از این گونه نسبتاً آسان است و با زیبایی شکوفه های خود از شما قدر دانی می کند.

گل رز بیابانی گیاه محبوب خانگی و فضای باز

گل رز بیابانی

مراقبت گل رز بیابانی

تمایل به گیاه گل رز بیابانی ساده است اما ظرافت لازم دارد. مشابه بسیاری از گیاهان در خانواده آبدار ، در مورد موفقیت رشد گیاه گل رز بیابانی ، دو عنصر اصلی وجود دارد: نور خورشید زیاد و آبیاری منظم.

این گیاه همچنین درجه حرارت دائمی گرم را ترجیح می دهد ، به همین دلیل است که در بسیاری از مناطق گرم یک گیاه داخلی است.

این گیاه به طور معمول در ماه های تابستان شکوفا می شود و گلهای پر جنب و جوش صورتی و قرمز و برگ های سبز روشن را به نمایش می گذارد.این گیاه برای زمستان خاموش می شود.

گرچه زیباست ، اما باید کمی احتیاط کرد شیره گیاه گل رز بیابانی بسیار سمی است و باید مراقبت بود تا گیاه از دسترس کودکان و حیوانات خانگی دور باشد.

نور گل رز بیابانی

در یک محیط کاملا آفتابی شکوفا می شود ، بنابراین در خانه مکانی را برای نگهداری گیاه انتخاب کنید که در طول روز نور کافی داشته باشد ، مانند طاقچه پنجره روشن یا اتاق آفتاب گیر.

گلبرگ های رز بیابانی زیبا و چشم نواز

گلبرگ رز بیابانی

اگر در منطقه ای زندگی می كنید كه این گیاه می تواند در فضای باز با موفقیت رشد كند ، یك نقطه از باغچه را انتخاب كنید كه سایه گیاهان بلند نباشد اما کمی از آفتاب ظهر محافظت كند ، چون باعث سوختن برگ ها می شود.

خاک

همانطور که از نام آن پیداست ، گیاه گل رز بیابانی در خشکی طبیعی و شرایط شبه کویر رشد می کند. این موضوع به دلیل عشق به نور و دمای گرمتر و همچنین نیاز به خاک ماسه ای که زهکشی خوبی داشته باشد مناسب است. خاک باید دارای pH خنثی تا اسیدی باشد و در حالت ایده آل حدود 6.0 معلق باشد.

آبیاری گل رز بیابانی

در مورد آب ، بسته به زمان، سال و دما نیازهای متفاوتی دارد. در طول فصل رشد (اواخر بهار و تابستان) ، خاک گل رز بیابانی باید مرطوب نگه داشته شود اما هرگز اشباع نشود.

به طور دوره ای خاک را چک کنید ، اجازه دهید قبل از آبیاری مجدد ، کاملاً خشک شود. علاوه بر این ، مراقبت کنید که گل رز صحرایی خود را در گلدانی بکارید که دارای حفره های زهکشی زیادی است ، زیرا در صورت مرطوب شدن بسیار حساس به پوسیدگی می شود (گلدان سفالی نیز می تواند به رطوبت بیش از حد کمک کند).

در ماه های پاییز و زمستان (وقتی گیاه به طور معمول در طبیعت خاموش می شود) ، می توانید رطوبت را به شدت کاهش دهید ،تقریبا فقط یک بار در ماه آبیاری کنید.

اگر کنجکاو هستید که آیا گیاه شما در فصل رشد خود آب کافی دریافت می کند یا خیر ، در تنه گیاه جستجو کنید تا پاسخ آن را بگیرد. یک تنه متورم و ضخیم (متناسب با اندازه گیاه شما) نشانه خوبی برای رطوبت رسانی مناسب گیاه است.

دما و رطوبت

گیاه شما باید همیشه در دمای گرم نگهداری شود.اگر در معرض دمای طولانی مدت زیر 10 درجه سانتیگراد قرار گیرد ، به سرعت از بین می رود و در دمای 18 تا 32 درجه بهترین رشد را خواهد داشت.

اگر گل رز بیابانی خود را در فضای باز کاشته اید، بدانید که احتمالاً در برابر سرمازدگی هایی که ماه های پاییز یا زمستان به وجود می آورد زنده نخواهد ماند. رطوبت برای این گیاه مهم نیست ، زیرا به آب و هوای خشک و گرم یک صحرا عادت دارد.

خرید گل رز بیابانی

گیاه رز بیابانی

تغذیه گل رز بیابانی

برای دوز اضافی مواد مغذی (و احتمال داشتن تعداد بیشتری گل پس از شکوفایی) ، می توانید گل رز بیابانی خود را در طول دوره رشد فعال ماهانه یک بار با کود مایع تغذیه کنید. در دوره خواب گیاه را کود ندهید.

تکثیر گل رز بیابانی

گل رز بیابانی را می توان از قلمه های شاخه تکثیر کرد ، اما گیاهان اغلب قادر به تولید ساقه پیازی نیستند. برای اینکه ساقه های تنومند ایجاد کنید و آنها را در معرض دید قرار دهید می بایست آنها را در یک ظرف کوچکتر بکارید.

تعویض گلدان گل رز بیابانی

در صورت لزوم ترجیحاً در فصول گرم تعویض گلدان کنید. هنگام انجام کار ، قبل از برداشتن گیاه از گلدان ، مطمئن شوید که خاک کاملاً خشک شده است. خاک قدیمی را از ریشه دور کنید ، اطمینان حاصل کنید که هر گونه ریشه پوسیده یا مرده را از بین ببرید. هرگونه بریدگی را با محلول قارچ کش و ضد باکتری درمان کنید.

گیاه را در گلدان جدید خود قرار داده و با خاک گلدان پر کنید و ریشه ها را هنگام انجام کار پخش کنید. گیاه را حدود یک هفته خشک بگذارید و سپس شروع به آبیاری کم کنید تا خطر پوسیدگی ریشه را کاهش دهید.

گل های رز بیابانی

رز بیابانی

سمیت

اگر در خانه کودک خردسال یا حیوانات خانگی دارید ، ممکن است گیاه گل رز بیابانی انتخاب شما نباشد. شناخته شده است که این واریته به دلیل داشتن شیره ای که دارای سموم کشنده است بسیار خطرناک است (در حقیقت ، آنها زمانی برای شکار در آفریقا استفاده می شدند).

تمام قسمتهای گیاه از جمله ساقه ، تنه ، ریشه ، برگها و گلها سمی محسوب می شوند و حیوانات فقط با لیسیدن گیاه می توانند بلافاصله بیمار شوند. اگر حیوان خانگی شما با شیره گل رز صحرایی تماس داشت ، بلافاصله به دامپزشک مراجعه کنید. انسانها باید هنگام کار با گیاه از دستکش استفاده کنند ، در صورت تماس با شیره دستها را با آب و صابون بشویند.

  • علائم مسمومیت

علائم مسمومیت معمولاً بین ۱۲ تا ۳۶ ساعت پس از مواجهه نشان می دهد و می تواند شامل ناراحتی معده ، حالت تهوع ، استفراغ ، اسهال ،آب ریزش بیش از حد ، زخم های دهان یا گلو ، ضعف ، گرفتگی شکم ، گشاد شدن مردمک چشم ، تشنج ، دمای بدن و لرزش باشد.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

ساکولنت یاس بنفش یکی از ساکولنت های محبوب و پر طرفدار

ساکولنت یاس بنفش

وبلاگ ما

ساکولنت یاس بنفش

گیاهان آپارتمانی

ساکولنت خوش رنگ با شرایط نگهداری ایده آل

ساکولنت یاس بنفش با رنگ بنفش خیره کننده و غلیظ آن شناخته می شود که بسته به شرایط رشد ، شدت آن تغییر می کند. این گیاه به خصوص در بین مجموعه داران گیاه آبدار محبوب است و به عنوان یک نوع ترکیب ساکولنت کم نظیر شناخته می شود. رنگ های زیبا و سهولت مراقبت و تکثیر آن موجب شده تا به گیاه عالی برای علاقه مندان و تازه کارها تبدیل شود.

ساکولنت یاس بنفش یکی از ساکولنت های محبوب و پر طرفدار

معرفی ساکولنت یاس بنفش

ساکولنت یاس بنفش Graptoveria topsy debbi ، که معمولاً به آن قاشق های یاسی بنفش نیز گفته می شود ، ترکیبی منحصر به فرد از Echeveria runyonii ‘’topsy turvy’ و xGraptoveria ‘Debbi’ از خانواده Crassulaceae است.

با رنگ بنفش خیره کننده و غلیظ آن شناخته می شود که بسته به شرایط رشد ، شدت آن تغییر می کند. این گیاه به خصوص در بین مجموعه داران گیاهان آبدار محبوب است و به عنوان یک نوع ترکیب ساکولنت کم نظیر شناخته می شود. رنگ های زیبا و سهولت مراقبت و تکثیر آن موجب شده تا به گیاه عالی برای علاقه مندان و تازه کارها تبدیل شود

چگونه ساکولنت یاس بنفش را رشد دهیم

ساکولنت یاس بنفش یک گیاه نسبتاً کم نگهداری با نیازهای رو به رشد است که مشابه اکثر ساکولنت های دیگر است. برای حفظ رنگهای خیره کننده خود به سطح “تنش” نیاز دارد ، که با تأمین نور روشن خورشید و کاهش مقدار آبیاری حاصل می شود.

ساکولنت یاس بنفش مستعد ابتلا به آفات خاصی نیست ، با این حال ، مراقب برخی بیماری ها و آفات مقیاس گوچکی باشید که دوست دارند در شکاف برگهای آن مخفی شوند و به گیاه آسیب برسانند.

گیاه ساکولنت یاس گونه ای از خانواده کراسولاسه

گیاه ساکولنت یاس بنفش

نور ساکولنت یاس بنفش

هنگام پرورش یاس بنفش در خارج از منزل ، توصیه می شود که گیاه در نقطه ای واقع شود که تابش مستقیم نور خورشید را دریافت کند ، اما در طول بعد از ظهر محیط تا حدی سایه دار باشد تا از آفتاب سوختگی ناشی از تابش شدید ظهر محافظت کند.

هنگامی که در محیط داخلی رشد می کند ، نور خورشید از طریق شیشه های پنجره فیلتر می شود که شدت آن را کم می کند و ساکولنت یاس بنفش شما باید در مکانی قرار گیرد که در اکثر اوقات روز نور مستقیم و روشن دریافت کند.

اگر مشاهده کردید که به مرور زمان شدت رنگهای ساکولنت شما کمتر می شود ، این می تواند نشان دهنده عدم دریافت نور کافی باشد انتقال آن به مکان با نور کناسب و یا استفاده از چراغ رشد برای زنده نگه داشتن رنگ آن ضروری است.

خاک

ساکولنت یاس بنفش به خاک متخلخل و خوب زهکشی نیاز دارد تا از گیاه در برابر آبیاری زیاد و پوسیدگی ریشه محافظت کنید.خاک کاکتوس یکی از گزینه های مناسب می باشد.

آبیاری ساکولنت یاس بنفش

بسیار مهم است که به تدریج آبیاری نمایید. زیرا مقدار زیاد آب می تواند گیاه را به سرعت از بین ببرد و کمترین میزان آب به “تنش” و رنگ آمیزی گیاه کمک می کند. همانند اکثر ساکولنت ها ، پس از خشک شدن خاک آبیاری نمایید. اجازه دهید آب از سوراخ های زهکشی پایین گلدان تخلیه شود. برگهایی که شروع به “خرد شدن” می کنند نشانگر تشنگی گیاه و نیاز به آب بیشتر است.

برگ های بنفش ساکولنت محبوب

ساکولنت محبوب یاس بنفش

دما و رطوبت

ساکولنت یاس بنفش یک گیاه آبدار است که یخ زدگی را به خوبی تحمل نمی کند. وقتی در فضای داخلی پرورش می یابد ، این مسئله چندان نگران کننده نیست. اما با این وجود بهتر است اطمینان حاصل کنید که به دور از محیط های سرد مثل پنجره ، به ویژه در زمستان قرار داشته باشد.

رطوبت متوسط ​​خانوار برای آن مناسب است زیرا شرایط خشک را ترجیح می دهد. اطمینان حاصل کنید که از قرار دادن گیاه خود در مکان های مرطوب خانه مانند حمام یا اتاق لباسشویی یا نزدیک دستگاه های مرطوب کننده هوا خودداری کنید.

تغذیه

شبیه اکثر ساکولنت ها ، برای رشد و نمو نیاز به کود دهی منظم ساکولنت یاس بنفش نیست. اگر می خواهید گیاه را تغذیه کنید ، بهتر است این کار را در بهار انجام دهید زیرا وارد دوره رشد فعال خود می شود.

تعویض گلدان ساکولنت یاس بنفش

ساکولنت یاس بنفش زمانی که در گلدان خود رشد کرد. باید آن را تعویض نمود مطمئن باشید که همیشه گلدانی را انتخاب می کنید که دارای زهکشی مناسب باشد. بهترین زمان برای تعویض مجدد در فصل بهار یا تابستان است زیرا گیاه در دوره رشد فعال خود قرار دارد. در زمستان که گیاه به حالت خواب می رود ، از این کار خودداری کنید.

Graptoveria topsy debbi یا ساکولنت یاس بنفش

ساکولنت یاس بنفش

تکثیر ساکولنت یاس بنفش

ساکولنت یاس بنفش به راحتی از طریق جداسازی و قلمه زدن برگ گسترش می یابد. گیاهان سالم و بالغ شروع به رشد “پاجوش” هایی از ساقه اصلی خود می کنند که می توانید با بریدن پاجوش ها آن ها را از گیاه مادر جدا کنید و در گلدان بکارید.

برای تکثیر ساکولنت یاس بنفش از طریق قلمه های برگ ، به آرامی با تکان دادن برگ به جلو و عقب برگ سالم را از گیاه اصلی جدا کنید تا از گیاه خارج شود. برگ جدا شده را روی سینی ای از خاک قرار دهید کمی آن را مرطوب نگه دارید و در نور غیر مستقیم قرار دهید.

برگ را زیاد آبیاری نکنید تا زمانی که جوانه زدن ریشه ها را مشاهده کنید،سپس همانطور که یک گیاه بالغ را آب می دهید آبیاری کنید. در عرض چند هفته ، باید شروع به دیدن یک گیاه کوچک در انتهای برگ کنید. برگ اصلی را از گیاه جدید جدا نکنید.این گیاه انرژی و مواد مغذی آن را تأمین می کند. با گذشت زمان برگ چروکیده و خود به خود می ریزد.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

شپشک آردی در گیاهان آپارتمانی

شپشک آردی

وبلاگ ما

کنترل شپشک آردی

آفات و بیماری گیاهی

شپشک آردی آفت گیاهان خانگی و فضای باز را کنترل کنید

شپشک آردی حشره ای شبیه توپ های کوچک پنبه ای کرکی و دارای پا می باشد و یک آفت گیاهی به حساب می آیند، و صدمه ای که به گیاهان آپارتمانی و باغچه در فضای باز می تواند وارد کنند بسیار جدی است.شپشک آردی گیاهان ، پسر عموی سایر آفات باغ مانند فلس و مگس سفید است. با تغذیه مستقیم و با ورود بیماری به باغ می توانند به بسیاری از گیاهان گلدار و زینتی آسیب برسانند.در ادامه بیشتر درباره این آفت کسب کنید…

شپشک آردی در گیاهان آپارتمانی

شپشک آردی چیست ؟

شپشک آردی حشره ای شبیه توپ های کوچک پنبه ای کرکی و دارای پا می باشد و یک آفت گیاهی به حساب می آیند، و صدمه ای که به گیاهان آپارتمانی و باغچه در فضای باز می تواند وارد کنند بسیار جدی است.

شپشک آردی گیاهان ، پسر عموی سایر آفات باغ مانند فلس و مگس سفید است. با تغذیه مستقیم و با ورود بیماری به باغ می توانند به بسیاری از گیاهان گلدار و زینتی آسیب برسانند .باغبانان ارگانیک می توانند بدون استفاده از سموم دفع آفات سمی ، این آفت را از چند طریق کنترل کنند.

شپشک آردی و آسیب آن را شناسایی کنید

اشکالات شپشک آردی حشرات ریز و درازی حدود ۴ سانتیمتر هستند ، اما رنگ و عادت خوشه ای آنها باعث می شود که گیاهان باغچه به راحتی ساقه های پوستی پیدا کنند.

اکثر گونه های شپشک سفید هستند و رشته هایی به ظاهر مومی دارند که بدن آنها را پوشانده و به آنها ظاهری مبهم یا مودار می دهد. یک استثنا hibiscus mealybug است که به رنگ قهوه ای مایل به صورتی است و حاشیه ندارد.

 

گونه دوم شپشک آردی با رنگ متفاوت

شپشک آردی قهوه ای رنگ

از چه گیاهانی تغذیه می کنند؟

بسیاری از گیاهان آپارتمانی مورد علاقه ما مستعد ابتلا شپشک آردی هستند ، از جمله گاردنیا ، گیاهان یشم ، درختان فیکوس ، پیچک انگلیسی ، هویا و نخل.

در باغ خارج از منزل ، مراقب شپشک آردی گل مینا ، کلم، گیاه بگونیا ،گل ژربرا ، گل همیشه بهار و گل داوودی باشید. هر گیاهی که از طریق کوددهی بیش از حد ، سطح نیتروژن بالایی را تجربه کرده باشد ،برای آفات جذاب خواهد بود.

شپشک آردی چگونه به گیاهان آسیب می رسانند

شپشک آردی با قرار دادن قسمت های دهانی نوک تیز خود به داخل برگها و ساقه ها ، با مکیدن شیره گیاه تغذیه می کنند . برگهای آسیب دیده چروکیده یا پوسته پوسته به نظر می رسند و حشرات می توانند گل های شاخه بریده را با کیسه های تخم مرغی و خوشه های لارو آلوده کنند.

جمعیت زیادی از شپشک آردی در حال تغذیه از گیاه

شپشک های آردی در حال تغذیه از گیاه

مقابله با شیوع در محدوده کوچک

شما می توانید با پاشش ساده آب ، آلودگی های کوچک را کنترل کنید. برای جلوگیری از تغذیه اشکالات از یک جت آب ساده استفاده کنید و روی گیاه را روغن چریش بپاشید تا از بازگشت مجدد اشکالات جلوگیری کند. اسپری روغن چریش بر زنبورهای عسل تأثیر ندارد ، و به گرده افشانی آن ها آسیب نمی رساند.

مدیریت تلفیقی آفات برای شپشک آردی

چندین گونه از زنبورهای انگلی طعمه های شپشک آردی را شکار می کنند ، بنابراین باغبانان گل باید این شکارچیان را با کاشت گل بومادران ، گل آلوئه شیرین و گیاه مرهمی جذب کنند.

ترشحات شپشک آردی مورچه هایی را به خود جلب می کند ، که خود آفت نیستند ، اما از شپشک ها محافظت می کنند. کاشت گیاه خار مریم معمولی به عنوان یک محصول پوششی می تواند مورچه ها را با تهیه منبع شهد مکمل از شپشک ها دور کند. باغداران همچنین می توانند با ایجاد مزرعه در سطح خاک ، لکه های مورچه را از بین ببرند.

مورچه ها در حال تغذیه از شپشک ای آردی

شپشک آردی و مورچه ها

کنترل بیولوژیکی

باغبانان ارگانیک حداقل دو گزینه تجاری برای کنترل بیولوژیکی سبزیجات دارند. گونه کفشدوزک Cryptolaemus montrouzieri ، که معمولاً به عنوان ناوشکن نامیده می شود ، در تمام مراحل رشد به شدت از شاخکهای پوسته تغذیه می کند. در حقیقت ، باغبانان باید مراقب باشند که این حشره مفید را با آفت اشتباه نگیرند.

باغبانان می توانند در طول دوره آلودگی زیاد ، کفشدوزک ها را آزاد کنند و این کفشدوزک هنگام از بین رفتن جلبکهای پوستی از سایر آفات باغ مانند شته یا تریپس تغذیه خواهد کرد.

باغداران می توانند از قارچهای حشره کش مورد تأیید OMRI (موسسه بررسی مواد آلی) با نام تجاری Mycotrol که حاوی اسپورهای Beauveria bassiana است ، استفاده کنند. باغداران می توانند از این محصول تا روز برداشت برای گلهای شاخه بریده استفاده کنند ، زیرا برای مردم ، حیوانات و محیط زیست بی خطر است.

اسپری های ارگانیک برای شپشک آردی

به عنوان حشرات بدن نرم ، حساس به اسپری های صابون حشرات هستند. باغبانان برای ایجاد اختلال در غشای سلولی و از بین بردن حشرات ، باید به طور مستقیم به گیاه صابون حشرات بپاشند ، این اسپری به عنوان عامل پیشگیری کار می کند. صابون حشرات یک اسپری با اثر کوتاه مدت است و برای فعال بودن باید هر هفته اقدام به استفاده مجدد آن گردد.

اسپری ها برای مقابله با شپشک آردی

مقابله با شپشک آردی

شپشک آردی در گیاهان خانگی

شپشک های آرد آلود و پوره های آنها در گلخانه ها رشد می کنند و در سایر گیاهان خانگی رواج پیدا می کنند.قبل از قرار دادن گیاهان جدید در کنار سایر گیاهان خانگی ، گیاهان جدید را به مدت یک هفته جدا کنید.آنها را هر روز از نظر نشانه هایی مانند: سفید پوسته شدن و یا تار شدن بررسی کنید و هر حشره ای را با پنبه آغشته به الکل از بین ببرید.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

نخل لیدی مناسب محیط های داخل و فضای باز

نخل لیدی

وبلاگ ما

نخل لیدی

گیاهان فضای باز _ گیاهان آپارتمانی

نخل لیدی یک نخل مناسب برای فضاهای داخل و خارج

نخل لیدی یا نخل بانو (Rhapis excelsa) گونه ای کوچک از نخل است که در توده های متراکم ساقه های سبز و باریک قائم رشد می کند. روی ساقه ها تارهای سبز و براق به شکل پنکه قرار دارد که هر کدام بین پنج تا هشت قطعه باریک و به شکل لنز دارند.در ادامه اطلاعات بیشتری در مورد این گیاه کسب کنید…

نخل لیدی مناسب محیط های داخل و فضای باز

معرفی نخل لیدی

نخل لیدی یا نخل بانو (Rhapis excelsa) گونه ای کوچک از نخل است که در توده های متراکم ساقه های سبز و باریک قائم رشد می کند. روی ساقه ها تارهای سبز و براق به شکل پنکه قرار دارد که هر کدام بین پنج تا هشت قطعه باریک و به شکل لنز دارند.

نخل لیدی مناسب فضاهای داخل

نخل لیدی نخل داخلی

از آنجا که این نخل نسبت به شرایط نور کم تحمل زیادی دارد ، به عنوان یک گیاه خانگی محبوب است. بهتر است در آغاز فصل رشد در بهار کاشته شود ، گرچه گیاهان خانگی به طور کلی می توانند در طول سال کاشته شوند. این نخل از سرعت رشد نسبتاً آهسته ای برخوردار است و هر ساله کمتر از ۳۰ سانتیمتر افزایش قد می یابد.

مراقبت از نخل لیدی

به عنوان گیاهان خانگی ، نخل لیدی به راحتی در گوشه ای از اتاق نزدیک یک پنجره روشن قرار می گیرند. مراقبت از آنها بیش از حد پیچیده نیست ، اگرچه شما باید یک برنامه منظم آبیاری و تغذیه داشته باشید.

برنامه ریزی کنید که در ماه های گرم سال آبیاری و تغذیه بیشتری داشته باشید و در ماه های خنک آن را کمتر کنید. به غیر از موارد،نخل شما باید در دمای داخلی که در آن احساس راحتی دارید رشد کند.

نور نخل لیدی

نقطه ای که نور مستقیم خورشید داشته باشد برای این نخل ها ایده آل نیست. آفتاب فیلتر نشده می تواند باعث سوختگی برگ شود. هنگامی که نخل های لیدی در فضای باز کاشته می شوند ، می توانند در محیط تا حدی سایه را رشد کنند. نخل های داخلی باید در جایی قرار بگیرند که بتوانند نور غیرمستقیم زیادی را در نزدیکی پنجره دریافت کنند.

شرایط نگهداری نخل لیدی نخل آپارتمانی و فضای باز

نگهداری نخل لیدی

خاک

یک خاک لومی که دارای زهکشی عالی است برای نخل لیدی بهترین است. وقتی در ظروف رشد می کند، مخلوط گلدان مخصوص نخل و یا مخلوط گلدان بنفشه آفریقایی نیز مناسب است.

آبیاری نخل لیدی

نخل های بانو نیاز متوسط ​​به آب دارند و خشکی را تا حدی تحمل می کنند. در بهار و تابستان ، زمانی که بیشتر رشد فعال نخل در حال انجام است ، هر زمان که سطح بالای خاک احساس خشکی کرد ، آبیاری کنید.

در پاییز و زمستان ، آبیاری را هر زمان که ۵ سانتیمتر بالای خاک احساس خشکی کرد ، انجام دهید.

دما و رطوبت

علاوه بر اندازه جمع و جور و نیاز به نور ، یکی دیگر از عواملی است که نخل لیدی را برای رشد در خانه ایده آل می کند ، رشد و نمو آنها در دمای معمولی اتاق بین ۱۵ تا ۲۶ درجه سانتیگراد است. در ماه های سردتر ، اطمینان حاصل کنید که نخل شما در دمای بالاتر از ۱۲ درجه سانتیگراد قرار بگیرد، زیرا دمای سردتر می تواند به گیاه آسیب برساند.

کاشت و مراقبت نخل لیدی در فضای باز

نخل لیدی در فضای باز

از گیاه خود در برابر هوای سرد و گرم (مانند هوای دریچه ها) که می تواند آن را خشک کند ، محافظت کنید.

این نخل سطح رطوبت ۵۰٪ یا بالاتر را ترجیح می دهد. نوک برگهای قهوه ای می تواند نشانه کم بودن رطوبت گیاه باشد. برای افزایش رطوبت ، می توانید نخل لیدی خود را به طور مرتب با آب یک بطری اسپری غبارآلود کنید. یا گلدان آن را روی سینی سنگریزه های پر از آب قرار دهید ، مطمئن شوید که گلدان مستقیماً در آب نشسته نباشد زیرا باعث پوسیدگی ریشه می شود.

تغذیه نخل لیدی

نخل های لیدی فقط در فصل رشد به تغذیه نیاز دارند. از حدود اردیبهشت تا شهریور ، نخل لیدی خود را ماهانه با کود مایع گیاهان آپارتمانی رقیق شده تا نصف قدرت تغذیه کنید.

انواع نخل لیدی

انواع مختلفی از  نخل لیدی وجود دارد ، از جمله:

  • Rhapis excelsa ‘Koban’: این گونه دارای بخشهای برگ گسترده ای است و تمایل به گسترش به سمت خارج دارد.
  • Rhapis excelsa ‘Daruma’: این گونه دارای برگهای باریک و عادت رشد قائم است.
  • Rhapis excelsa ‘Tenzan’: برگهای این گونه که سریع رشد می کند کمی حلقه است.
  • Rhapis excelsa ‘Kodaruma’: این یک نوع کوچک است که سرعت رشد آن به ویژه کند است.
  • Rhapis excelsa ‘Zuikonishiki’: این گونه دارای برگهای راه راه سبز و سفید است.

تعویض گلدان نخل لیدی

نخل لیدی بد نیست کمی در گلدان خود بماند. در ابتدا گلدانی را انتخاب کنید که کمی بزرگتر از اندازه گلوله ریشه باشد. اطمینان حاصل کنید که گلدان سوراخ های زهکشی کافی دارد.

برنامه ریزی کنید که نخل خود را هر سال در بهار در یک ظرف کمی بزرگتر قرار دهید. برای این کار ، ریشه ها را به آرامی از داخل ظرف بلند کنید ، با هدف ایجاد مزاحمت در کمترین حالت ممکن و سالم نگه داشتن گلوله ریشه. سپس ، نخل را در ظرف جدید خود قرار دهید و اطراف آن را با مخلوط تازه پر کنید و به خوبی آبیاری کنید.

هرس نخل لیدی

این نخل ها به هرس زیاد احتیاج ندارند. از برداشتن برگهایی که فقط کمی قهوه ای هستند (منظره ای کاملاً معمول در نخل لیدی به دلیل آب یا نور ناکافی) خودداری کنید ، زیرا گیاه هنوز هم می تواند از مواد مغذی آن برگها استفاده کند. با این حال ، اگر یک لکه کامل تغییر رنگ داده یا مرده باشد ، می توانید آنرا هرس کنید.

برگ های زیبا و پره مانند نخل لیدی

شاخ و برگ های نخل لیدی

آفات و بیماری های شایع

این گیاهان به طور کلی هیچ مشکل جدی آفت یا بیماری ندارند. اما مراقب کنه های پوسته ای و عنکبوتی باشید که می تواند بسیاری از گیاهان خانگی را تحت تأثیر قرار دهد.

علائم آلودگی شامل پژمردگی یا زردی برگها ، ماده ای چسبناک یا پارچه ای روی برگ ها و نقاط ریز روشن یا تیره در امتداد گیاه است. نخل خود را در اسرع وقت با یک حشره کش مناسب درمان کنید.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

فلوکس باغی یک گل زیبا با گل آذین رنگارنگ

فلوکس

وبلاگ ما

فلوکس

گیاهان فضای باز

فلوکس گل فضای باز و شاخه بریده در انواع گونه و رنگ

تیره فلوکس (phlox) از خانواده Polemoniaceae یا “نردبان یعقوب” است. گونه های فلوکس باغ (P. paniculata) می باشد که برای شکوفه های ماندگاری که در ماه های تابستان تولید می کند در فضای باز مورد توجه قرار میگیرد .در ادامه اطلاعات بیشتری درباره این گیاه کسب کنید…

فلوکس باغی یک گل زیبا با گل آذین رنگارنگ

معرفی گیاه فلوکس

تیره فلوکس (phlox) از خانواده Polemoniaceae یا “نردبان یعقوب” است. گونه های فلوکس باغ (P. paniculata) می باشد که برای شکوفه های ماندگاری که در ماه های تابستان تولید می کند در فضای باز مورد توجه قرار میگیرد . گلها عطر ملایمی دارند و در طیف وسیعی از رنگها ارائه می شوند.

گل آذینی از گلهای زیبای فلوکس

Phlox paniculata

این گیاهان چند ساله مرغ مگس خوار و پروانه را به خود جلب می کنند. همچنین ، ساقه های محکم آنها گزینه های بسیار خوبی برای گلهای شاخه بریده شده است.

فلوکس باغی در توده های قائم رشد می کند و یک گیاه چند ساله با ارتفاع متوسط است. در واقع ، “قارچ بلند” یکی دیگر از نام های رایج آن است. نام گونه paniculata به شکوفه ها (سر گل ها) اشاره دارد که در بالای ساقه های گیاه قرار دارد.

گاهی اوقات ، شاخ و برگ جذاب است ، به ویژه در ارقام متنوع ، مانند “Nora Leigh”.

مراقبت از گیاه فلوکس

با توجه به ارزشی که گل های گیاه فلوکس به مناظر و فضاهای سبز می بخشند ، مراقبت آنها حداقل است. اگر در یک نقطه آفتابی کاشته شود و خاک دارای زهکش مناسب باشد، باید رشد کنند و سال به سال بازگردند.بزرگترین خطری که این گیاه را تهدید می کند ، بیماری معروف به کپک پودری می باشد،که به ندرت برای آنها کشنده است.

به طور مرتب علف های هرز را از اطراف گیاه خود دور کنید تا علف های هرز قدرت آن را نداشته باشند آبی را که برای تابستان به آن احتیاج دارد از آن سلب کنند.فلوکس باغی زنبورها و سایر حشرات گرده افشان را به طرف خود می کشاند. از سمپاشی با حشره کش ها یا علف کش هایی که باعث از بین رفتن آنها می شود ، خودداری کنید.

نور گیاه فلوکس

نیم سایه تا آفتابی مکان مناسبی برای این گیاه می باشد زیرا آنها به گرما و رطوبت زیاد به خصوص در مناطق جنوبی حساس هستند.

خاک

نیاز اصلی خاک برای این گیاه ،خاک دارای زهکش مناسب است.

آبیاری گیاه فلوکس

خاک را به طور یکنواخت مرطوب نگه دارید ، اما بیش از حد آب ندهید. از آبیاری زیاد خودداری کنید. هنگام آبیاری ، نازل شلنگ را در زاویه ای قرار دهید که اسپری آب را در سطح زمین هدایت کند. خشک نگه داشتن شاخ و برگ مشکلات کپک پودری را به حداقل می رساند.

دما و رطوبت

این گیاه تابستان های گرم و مرطوب را دوست ندارد ، بنابراین انتخاب خوبی برای باغبان های جنوب نیست.اما شما می توانید با تهیه مالچ ، مشکلاتی را که آب و هوای باغ در مورد گرما ایجاد می کند ، کاهش دهید ،این اقدام موجب خنک شدن منطقه ریشه می شود.

تغذیه گیاه فلوکس

این گیاه خاکی با حاصلخیزی متوسط ​​می خواهد. گیاه فلوکس باغچه را هر ساله در بهار کود دهید.

فلوکس paniculata باغی با گل های سفید رنگ

phlox paniculata

انواع گیاه فلوکس

انواع مختلفی از این گیاه وجود دارد ، اگرچه مردم به طور معمول به گیاه فلوکس خزنده (Phlox subulata) که به طور معمول رشد می کند یا فلوکس باغ (Phlox paniculata) فکر می کنند.

Phlox subulata کوتاه است و خزش می کند ، در حالی که فلوکس باغ (Phlox paniculata) بلند و قائم است. در نتیجه این اختلافات جسمی ، از این دو تفاوت استفاده می شود. گیاه فلوکس خزنده یک پوشش زمینی است ، در حالی که نوع باغی با ارتفاع بیشتر ، به احتمال زیاد در ردیف میانی یا ردیف پشتی یک باغچه گل یافت می شود.

تفاوت دیگر این دو در این است که فلوکس خزنده شکوفائی بهاری است ، در حالی که فلوکس باغچه شکوفه تابستانی است. بعلاوه ، گونه خزنده دارای برگهای سوزنی مانند است که برخی از آنها در تمام زمستان سبز باقی می مانند ، در حالی که برگهای گونه باغی بسیار بزرگتر است و در پایان فصل رشد از بین می رود.

انواع دیگر فلوکس :

فلوکس دراموند (Phlox drummondii) گونه ای یک ساله است.گرچه از محبوبیت کمتری برخوردار است ، علاوه بر Phlox subulata ، خزنده دیگری نیز وجود دارد. به آن Phlox stolonifera می گویند. در میان تفاوت های دیگر این دو ، مورد دوم سایه جزئی را تحمل می کند ، در حالی که Phlox subulata برای رشد به آفتاب کامل احتیاج دارد.

فلوکس دراموند گونه ای از فلوکس های باغی

فلوکس دراموند

گل گیاه Woodland (Phlox divaricata): این گیاه چند ساله دارای ویژگی شکوفائی در بهار با گونه خزنده است ، اما اندازه آن بیشتر یادآور گونه باغی است.

Phlox divaricata گونه ای از فلوکس خزنده

Phlox divaricata

گل سیاه خالدار (Phlox maculata) از نظر زمان شکوفائی و شکل ظاهری ، یک گیاه دائمی شبیه به گل گیاه باغی است. مشکل آن در مقایسه با Phlox paniculata با کپک پودری کمتر است.

تکثیر فلوکس باغی

تکثیر این گیاهان از طریق تقسیم آنها در اوایل بهار انجام می شود. گیاه فلوکس خود را از زمین بیرون بیاورید و با استفاده از چاقوی تیز آن را به توده های کوچکتر تقسیم کنید. سپس این توده ها را دوباره بکارید.

گلدان گذاری مجدد فلوکس

اگر این گیاه را در گلدان پرورش می دهید ، باید خاک گلدان خود را به درستی تخلیه و بارگزاری کنید تا شرایط مناسب رشد گیاه را فراهم کند. بهترین خاک برای استفاده در یک ظرف ، مخلوط گلدان است ، زیرا این گیاه می بایستی زهکشی مناسبی داشته باشد.

استفاده از خاک باغچه که به احتمال زیاد در یک ظرف متراکم می شود خودداری کنید. نتیجه خاک متراکم ، پوسیدگی ریشه ناشی از زهکشی ناکافی خواهد بود که می تواند برای گیاه شما مهلک باشد.

آفات و بیماری های شایع

فلوکس باغی به کپک پودری حساس است ، یک بیماری قارچی است که در شرایط گرم و مرطوب رشد می کند. برخی از ارقام گیاه نسبتاً در برابر کپک پودری مقاوم هستند.اقدامات دیگری که می توانید برای جلوگیری از کپک پودری انجام دهید عبارتند از:

  • با اطمینان از ایجاد فضای کافی بین گیاهان ،گردش هوا ایجاد کنید.
  • به عنوان بخشی از پاکسازی باغ خود در پاییز ، ساقه ها را از زمین بردارید. اگر کپک پودری روی هر یک از شاخ و برگها وجود دارد ، آن شاخه ها را از محیط کاشت دور کنید یا از بین ببرید.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

گیاه پوششی سنبله نقره ای مناسب محوطه سازی و باغ صخره ای

سنبله نقره ای (استاکیس)

وبلاگ ما

سنبله نقره ای

گیاهان فضای باز

سنبله نقره ای یک گیاه ایده آل برای محوطه سازی و باغ صخره ای

سنبله نقره ای یا گوش بره Stachys byzantina یک گیاه چند ساله عاشق آفتاب است که روی شاخ و برگ های ضخیم و مبهم رشد کرده و یک پوشش با بافت نرم در باغ ایجاد می کند. این گیاهان به راحتی گسترش می یابند ، و می توانند محدوده ای را به تصرفخود در آورند.در ادامه اطلاعات بیشتری درباره این گیاه کسب کنید…

گیاه پوششی سنبله نقره ای مناسب محوطه سازی و باغ صخره ای

معرفی سنبله نقره ای

سنبله نقره ای یا گوش بره Stachys byzantina یک گیاه چند ساله عاشق آفتاب است که روی شاخ و برگ های ضخیم و مبهم رشد کرده و یک پوشش با بافت نرم در باغ ایجاد می کند.

این گیاهان به راحتی گسترش می یابند ، و می توانند محدوده ای را به تصرف خود در آورند ، آنها برای مناطق آفتابی گزینه مناسبی هستند.سنبله نقره ای به عنوان گیاهان چند ساله مقاوم به خشکی ، کاندید مناسبی برای باغ های صخره ای است.

این گیاهان شناخته شده که به سرعت توده هایی از برگ را تشکیل می دهند ، بیشتر به عنوان گیاهان پوششی رشد می کنند ، اگرچه گاهی اوقات روی سنبله های بلند گل های بنفش روشن تولید می کنند.

سنبله های گل به ۳۰ تا ۴۵ سانتیمتر می رسند ، اما بقیه گیاه بسیار نزدیکتر به زمین می ماند و تقریباً 30 سانتیمتر گسترش دارد. رنگ شاخ و برگ نقره ای هنگام آزمایش تئوری رنگ در طراحی منظره مفید است.

سنبله نقره ای گیاه مناسب فضای باز

گیاه پوششی سنبله نقره ای

بومی گوشه هایی از خاورمیانه است ، سنبله نقره ای در مناطقی از آمریکای شمالی یک گیاه مهاجم محسوب می شود. آنها هم از طریق خود بذر سازی و هم از طریق ساقه های خزنده گسترش می یابند و هر کجا با خاک تماس داشته باشند ریشه می دهند.

سنبله نقره ای به طور معمول در بهار کاشته می شود و رشد سریع دارد. چند گیاه یا قلمه جدید که از اوایل بهار شروع شده اند ، می توانند تا پاییز سطح وسیعی را پر کنند.

نکات کاشت سنبله نقره ای

کاشت سنبله نقره ای  در خاک خشک تا رطوبت متوسط ​​و در مکانی آفتابی بسیار آسان است ، اما در خاکی که بیش از حد غنی باشد می توانند بسیار تهاجمی رشد کند.

از آنجا که به سرعت گسترش می یابند ، آنها را با فاصله حدود 45 سانتیمتر بکارید. از آبیاری زیاد آنها خودداری کنید.

اگر ساقه های گل دهنده ظاهر شد ، ممکن است بخواهید آنها را جدا کنید. این هرس کردن گیاه را به رشد شدید شاخ و برگ تشویق می کند.اما گلها خیلی نمایان نیستند و این گیاه به طور معمول برای شاخ و برگ رشد می کند.

نور سنبله نقره ای

در آب و هوای خنک تر ، سنبله نقره ای را در آفتاب کامل رشد دهید. در مناطق کویری و مکانهای گرم ، می تواند از محیط کمی سایه  سود ببرد. گرما و کمبود آب باعث سوزاندن برگها می شود.

سنبله گیاه سنبله نقره ای با برگ های بنفش

سنبله گیاه سنبله نقره ای

خاک

این گیاه چند ساله در خاکی ضعیف که زهکشی خوبی داشته و PH کمی اسیدی دارد رشد می کند. مانند هر گیاه مرتبط با آب و هوای مدیترانه ای با آن رفتار کنید (بسیاری از گیاهان در این گروه قرار می گیرند). برای بهبود زهکشی قبل از کاشت ، خاک ضعیف را با مواد آلی اصلاح کنید.

آب

سنبله نقره ای برخی از برگهای پیر را در طول دوره خشکی از دست خواهد داد (برگها قهوه ای می شوند و کاملاً ناخوشایند به نظر می رسند ، بنابراین آنها را از بین ببرید) ، اما خود گیاه زنده خواهد ماند.

از آبیاری بالای سر گیاهان خودداری کنید ، زیرا در صورت خیس شدن بیش از حد برگها ، پوسیدگی یا لکه برگ ،قارچ یا کپک پودری ایجاد می شود. برگهایی که نزدیک زمین هستند به ویژه در معرض پوسیدگی قرار دارند. با مالچ پاشی در زیر برگ ها به خشک نگه داشتن شاخ و برگ کمک کنید.

دما و رطوبت سنبله نقره ای

این گیاه می تواند طیف وسیعی از دما را تحمل کند اما به عنوان یک پوشش زمینی ، از شرایط مرطوب بیزار است ، که می تواند سنبله نقره ای را به بیماری های برگ حساس کند.

از آنجا که به راحتی گسترش می یابد ، شما معمولاً گیاهان زیادی خواهید داشت که می توانید گیاهان پوسیده و قدیمی را جایگزین آنها کنید.

کود

در اکثر مواقع می توانید از تغذیه سنبله نقره ای خود صرف نظر کنید زیرا خاک غنی رشد تهاجمی را به دنبال دارد. با این حال ، افزودن یک لایه نازک از کمپوست در هر بهار به رشد مناسب گیاه کمک می کند.

انواع سنبله نقره ای

سنبله نقره ای در چندین رقم مختلف وجود دارد:

  • “برگهای بزرگ” تا حدودی یک نوع محبوب است زیرا فقط این برگها را دارد. برگهای بزرگتر از نوع استاندارد. کسانی که سنبله نقره ای را فقط برای شاخ و برگ رشد می دهند بدانند که این رقم گاهی سالها بدون شکوفه رشد می کند.همچنین مقاومت نسبتاً خوبی به بیماری دارد.
  • ‘فرش نقره ای’ رقم دیگری است که اغلب گل نمی دهد. کوتاه با ارتفاع ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر با گسترش ۲۲ تا ۴۵ سانتیمتر ، ابعاد آن متناسب است تا به عنوان پوشش زمین استفاده شود.
  • ‘گل نخی’ نام خود را از تشکیلات مبهم ساقه های گل خود گرفته است که در آن گلها باید ظهور کنند اما اغلب چنین نمی شوند.
گیاه سنبله نقره ای گیاه پوششی مناسب فضای باز

سنبله نقره ای

تکثیر سنبله نقره ای

برای تکثیر سنبله نقره ای، گیاهان جدید را از طریق بذر یا تکه های آن را در بهار تقسیم کنید. این گیاهان به راحتی تقسیم می شوند و هر دو یا سه سال از تقسیم بهره مند می شوند.

هرس سنبله نقره ای

برخی از تولید کنندگان ،فقط ساقه های گل را هرس می کنند.از بین بردن سر بوته به مرتب نگهداشتن گیاه کمک می کند و به جلوگیری از آفات و بیماری که به شاخ و برگ گیاه جذب می شود کمک می کند.

آفات و بیماری های شایع

سنبله نقره ای دشمن قابل توجهی از آفات ندارد ، اما به دلیل حساسیت به شرایط مرطوب ، به ویژه در خاك ضعیف ، مستعد ابتلا به انواع بیماری های قارچی است.

در ماه های مرطوب تابستان ، حتی در صورت تخلیه خوب خاک ، می تواند لکه های برگ را ایجاد کند. گیاهان آسیب دیده را حذف کرده و دور بریزید.

با سپاس از همراهی شما برای بهبود عملکرد این محتوا نظرات خود را در انتها برای ما بیان کنید.

ریحان بنفش را بشناسید و کشت کنید

ریحان بنفش

معرفی ریحان بنفش

ریحان بنفش یا اوپال تیره (Ocimum basilicum ‘Dark Opal’) رقم ریحان خوشبو است. این گیاه چند ساله بوته ای و عمودی بیشتر به صورت یک ساله رشد می کند و دارای برگهای بنفش عمیق خوراکی است.

اگرچه ممکن است رشد این رقم کمی کندتر از گیاهان دیگر ریحان باشد ، اما برگهای تیره ، طعم شدید تند شیرین و گلهای صورتی مایل به بنفش بسیار زیبا ، که از اواسط تا اواخر تابستان ظاهر می شوند ، ارزش تلاش را دارد.

شاخ و برگ بوی بسیار قوی تری نسبت به ارقام رایج ریحان سبز دارد و این به جذابیت باغی آنها نیز می افزاید. جوانه ها و همچنین برگ ها خوراکی هستند. اما ، حتی اگر قصد برداشت این ریحان را ندارید ، نگاه کردن به آن زیبا به نظر می رسد وقتی در ظروف در فضای باز یا در یک مکان با نور مناسب در فضای داخلی رشد می دهید.

null

خرید

محصولات مورد نیاز را سفارش دهید

null

خدمات سبز

خدمات کشاورزی آپارتمانی و شهری

null

پشتیبانی

24 ساعته باما درتماس باشید

null

فروشگاه

مشاهده سایر محصولات ما

چگونه ریحان بنفش رشد دهیم

مانند سایر ارقام ریحان ، ریحان بنفش نور ، گرما ، موقعیت پناه و خاک زهکشی شده ، مرطوب و حاصلخیز را دوست دارد.

ریحان بنفش برداشت شده

ریحان بنفش

نور ریحان بنفش

ریحان بنفش از موقعیت کامل آفتاب قدردانی خواهد کرد. در حالت ایده آل ، آنها حداقل شش ساعت آفتاب کامل می خواهند تا رشد کنند.

خاک

این نوع ریحان خیلی درگیر نوع خاک نیست ، فقط به خاکی نیاز دارد که خوب زهکشی شود و خیلی خشک نباشد.

مالچ زدن می تواند به خاکهای خشک کمک کند تا رطوبت را به خصوص در مناطق گرم حفظ کنند و اگر ریحان شما در محیط با خاک فقیر کاشته شود ، افزودن برخی از مواد آلی نیز مورد توجه قرار می گیرد.

آبیاری ریحان بنفش

در ماه های گرمتر تابستان ، از مرطوب نگه داشتن خاک اطمینان حاصل کنید. بهتر است این کار را صبح انجام دهید تا از شرایط بیش از حد مرطوب در طول شب جلوگیری شود.

دما و رطوبت

رمز موفقیت این است که گیاه را در یک مکان پناه گرفته قرار دهید. بدون این ، بعید است که رشد کند.

اگرچه این گونه می تواند با شرایط گرم ، مرطوب یا خشک کنار بیاید ، اما مناطق سردتر و معتدل را ترجیح می دهد. گرمای زیاد به این معنی است که برگها بیشتر از رنگ بنفش سبز هستند و می تواند بر شدت طعم آنها تأثیر بگذارد.

این گونه همچنین بسیار حساس به سرما است و اگر دما به طور قابل توجهی در شب کاهش یابد ، در خانه بهتر نگهداری می شود.

ریحان اوپال تیره یا ریحان بنفش

ریحان اوپال تیره یا ریحان بنفش

کود

کود دادن به ریحان بنفش به طور منظم می تواند به اطمینان از رشد سالم کمک کند. با این حال ، شما باید تعادل را انتخاب کنید. تغذیه بیش از حد می تواند بر شدت طعم تأثیر بگذارد و به همان اندازه معطر نخواهد بود.اطمینان حاصل کنید که کود خیلی قوی نباشد و زیاد استفاده نگردد.

هرس ریحان بنفش

اگر می خواهید رشد و عطر و طعم شاخ و برگ ریحان را به حداکثر برسانید ، باید گلها را سر برداری کنید.اگر گلها را به حال خود بگذارید باعث می شود که برگها طعم تلخی به خود بگیرند و به صورت نافرم رشد کنند.

حتی اگر قصد برداشت برگها را ندارید ، پس از شکوفه دادن گلها را هرس کنید.

برداشت

بهتر است زمانی برداشت کنید که حداقل چندین مجموعه برگ وجود داشته باشد که بتوان آنها را برای رشد رها کرد. این امر باعث رشد مجدد سالمتر و عملکرد بهتر محصول می شود.

همیشه برگها را از بالا به پایین برداشت کنید.حتی اگر محصولی برای برداشت ندارید.به سر برداری گیاه ادامه دهید زیرا این امر به جای رشد تنبل و ضعیف ، ترغیب کننده رشد خواهد بود.

رشد ریحان بنفش در ظروف

ریحان بنفش در ظروفی که در یک مکان گرم و آفتابی در خانه نگهداری می شود رشد خوبی خواهد داشت. اطمینان حاصل کنید که از هر ظرفی که استفاده می کنید امکان زهکشی مناسب را داشته باشد.این گیاهان دوست ندارند خیلی مرطوب باشند.

اگر چندین گیاه در یک ظرف دارید ، اطمینان حاصل کنید آنها با یکدیگر کاملاً فاصله دارد. گیاهانی که نزدیک به هم رشد می کنند احتمال ایجاد قارچ در آنها افزایش می یابد.

گل های ریحان بنفش

گل ریحان بنفش

رشد ریحان بنفش از بذر

ریحان بنفش برای جوانه زنی موفقیت آمیز بذرها به شرایط گرم نیاز دارد. باید کشت آنها را در داخل منزل شروع کنید یا منتظر بمانید تا دمای هوای خارج به 18 تا 21 درجه سانتیگراد برسد.

جوانه زنی معمولاً دو تا سه هفته طول خواهد کشید. خاک باید در این دوره به طور مداوم مرطوب نگه داشته شود و با بلوغ نهال ، آنها را به یک موقعیت آفتابی تر منتقل کرد.

گل ژربرا با رنگهای متفاوت

ژربرا

معرفی گل ژربرا

گلهای ژربرا (Gerbera aurantiaca) آنقدر واضح است که گاهی اوقات باعث می شود از واقعی بودن آنها تعجب کنید. گل ژربرا در خانواده آسترها ، در کنار گلهای آفتابگردان (Asteraceae) و بومی آفریقای جنوبی است.

گلهای ژربرا که امروزه می بینیم ، ناشی از تکنیک های ترکیبی است که گل های بزرگ دیسکی مانند را تولید می کند که معمولاً به عنوان گل های شاخه بریده دیده می شود. گل ژربرا را می توان از طریق بذر خارج از خانه ، هم در ظروف و گلدان و هم در باغچه کاشت ، اما مقاوم در برابر سرما نیست.

سرهای بزرگ گل ژربرا دارای گلبرگهایی در اطراف دیسک مرکزی است و چهار طبقه مختلف از ژربرا وجود دارد: یک گل منفرد ، گل نیمه دوتایی ، گل های دوتایی و گل عنکبوت. هر کلاس تعداد ، موقعیت و نوع گلبرگها را مشخص می کند. برگهای گیاه لوب دار ، یا پنبه ای و اغلب دندانه دار است.

null

خرید

همین حالا سفارش دهید

store

فروش

گیاهان خود را بفروشید

null

پشتیبانی

24 ساعته باما درتماس باشید

null

فروشگاه

مشاهده سایر محصولات ما

چگونه ژربرا را پرورش دهیم

گل ژربرا به صورت گلدانی فروخته می شود که می توان آن را در بستر باغ کاشت، اما اکثر انواع را می توان به راحتی از طریق بذر پرورش داد. با این حال ، رشد آنها از بذر به کندی انجام می شود ، و این گزینه اقتصادی را فقط در آب و هوای گرم امکان پذیر می کند.

بذرها را در داخل خانه ، تقریباً 12 تا 18 هفته قبل از تاریخ آخرین سرما بکارید. بذر را در گلدانهای پیت یا کاغذ بکارید زیرا ژربرا دوست ندارد ریشه آنها با پیوند آشفته شود.

بذرها را به جای اینکه داخل خاک دفن کنید ، بالای مخلوط خاک فشار دهید ، زیرا آنها برای جوانه زدن به نور نیاز دارند.

ظرف را با پلاستیک بپوشانید تا به مرطوب نگه داشتن خاک و دانه در معرض آن کمک کند.

بذرهای کاشته شده خود را در یک مکان گرم و آفتابی (21 تا 23 درجه فارنهایت) قرار دهید و تقریباً دو تا چهار هفته صبر کنید تا جوانه بزنند.

نهال های خود را پس از بین بردن خطر یخ زدگی در فضای باز بکارید. مکانی با خاک و نوردهی مناسب انتخاب کنید.

نهال ها را در زمین بکارید به طوری که تاج گیاه 3 سانتیمتر بالاتر از خط خاک باشد.اگر می خواهید ژربرا را داخل زمستان حفظ کنید، با خاک اطراف ریشه آن را گلدان کنید.

گل ژربرا گلدانی با رنگ های متنوع

گل ژربرا

نور گل ژربرا

گلهای ژربرا نیاز به آفتاب کامل دارند ، اما گرمای شدید را دوست ندارند. با این اوصاف ، اجازه دهید آفتاب صبحگاهی در مناطق گرمتر و آفتاب کامل در آب و هوای خنک تر را تجربه کند. سعی كنید كه ژربرا را در نزدیكی فونداسیون یا دیواره سنگی كه گرما را به گیاه بازتاب می دهد ، قرار ندهید.

خاک

در خاک غنی و دارای مواد آلی زیاد بکارید. بهترین عملکرد ژربرا در خاک کمی اسیدی با pH 5/5 تا 5/6 است. سطوح بالاتر از این می تواند باعث کلروز شود ، که با نوارهای زرد بر روی برگ ظاهر می شود. اگر PH خیلی کم باشد ، لکه های سیاه روی برگها ظاهر می شود.

گل ژربرا در انواع رنگ های متنوع

گل ژربرا

آبیاری ژربرا

گلهای گل ژربرا به آبیاری منظم در هفته نیاز دارند. آبیاری را فقط وقتی انجام دهید که 2 سانتیمتر سطح خاک خشک باشد.این گیاه هنگامی که در مرحله کشت بذر تا جوانه زنی قرار دارد به آب بیشتری نیاز دارد همچنین در نواحی گرم و خشک آبیاری مکرر آن توصیه می شود.

دما و رطوبت

 این گل ها دمای زمستان خنک تر حدود 7 تا 10 درجه سانتیگراد و آفتابی کامل و روشن را ترجیح می دهند. در طول زمستان این گیاه را بیش از حد آبیاری نکنید ، زیرا گیاهان زمستانی خشک می شوند و در این مرحله ماهیانه یک بار فقط به یک آبیاری سبک احتیاج دارند.

کود

مقدار کود مورد نیاز ژربرا به کیفیت خاک شما بستگی دارد. برای شکوفا نگه داشتن آن در تمام تابستان ، تغذیه ماهیانه با کود شیمیایی محلول در آب یا افزودن کمپوست آلی به دور ریشه توصیه می شود.

ترکیبی از رنگهای گونه های متنوع ژربرا

ژربرا گلدانی

آفات و بیماری های شایع ژربرا

شته ها ، مگس های سفید ، کنه های عنکبوتی همه در برگهای گیاه ژربرا به وجود می آیند.آنها آفات تنش دار را به خود جلب می کنند ، بنابراین اطمینان حاصل کنید که گیاهان خود را در سلامتی نگه دارید و به طور منظم آنها را برای مشاهده مشکلات کنترل کنید. جمعيت هاي كوچك را مي توان با پاشش آب شديد ازبین برد و جمعيت زياد را مي توان با صابون حشره كش و يا روغن هاي ضروري طبيعي مانند نيم(چریش) كنترل كرد.

کپک پودری ، تاج و پوسیدگی ریشه می تواند گیاهان را تحت تأثیر قرار دهد ، زیرا خاک آنها به طور مداوم مرطوب است.اجازه دهید خاک بین آبیاری خشک شود ، اما آنها را برای مدت طولانی بی آب رها نکنید تا پژمرده و دچار استرس شوند.

گل کاغذی با براکته های صورتی

گل کاغذی

معرفی گل کاغذی

گل کاغذی یا Bougainvillea (بوگین‌ویلیا) گیاه خانگی معمولی نیست . در حالت طبیعی آن ، بالارونده و درختچه ای پراکنده با خارهای خارق العاده است که اغلب در نمای خارجی ساختمان (مانند بالا رفتن از دیوار یا حصار) و یا در باغ های مناطق گرمسیری دیده می شود.

گل کاغذی بومی آمریکای جنوبی به افتخار لوئیس آنتوان دو بوگنویل ، ملوان و کاوشگر در اواخر دهه 1700 نامگذاری شد. گیاه بوگین‌ویلیا (گل کاغذی) که در فصل بهار کاشته می شود ، یک رشد دهنده سریع است و طول آن اغلب بیش از 90 سانتیمتر در سال است.

این گیاه به دلیل شاخ و برگهای سبز و رنگهای شاد، صورتی ، بنفش و نارنجی شناخته شده است كه به نظر بسیاری از افراد گل گیاه است. اما ، آنها در واقع برگهایی شبیه گلبرگ و براکته های رنگی هستند و شکوفه های واقعی گیاه در جوانه های كوچك سفید یا زرد پنهان شده اند.

در یک آب و هوای گرم در طول سال گل کاغذی را خارج از منزل پرورش می دهند ، اما،پرورش بوته در داخل خانه در ظروف یا گلدان بسیار آسان است و در صورت حفظ شرایط مناسب می تواند رشد کند.

null

خرید

همین حالا سفارش دهید

store

فروش

گیاهان خود را بفروشید

null

پشتیبانی

24 ساعته باما درتماس باشید

null

فروشگاه

مشاهده سایر محصولات ما

مراقبت گل کاغذی

علیرغم طبیعت نمایشی خود ، گیاه بخصوصی با نگهداری زیاد نیست. بوته بالارونده معمولاً هر سال سه بار شکوفا می شود و در ماه های زمستان خاموش می ماند و برگ ها ، گیاهان و گل های خود را از دست می دهد.

در محیط های گرمسیری یا نیمه گرمسیری بهترین رونق را دارد بنابراین به آب و نور آفتاب زیادی احتیاج دارد ، چه داخل خانه و چه در فضای خارج.

این گیاه برای حفظ شکل خود باید اصلاح شود ، اما هرس بیش از موجب رشد تهاجمی شده و کاهش رنگ شکوفه ها را به دنبال دارد. بهترین روش هرس در پاییز پس از اتمام فصل رشد است تا گیاه از رشد جدید فصل آینده برخوردار شود.

گل کاغذی گیاهی درختچه ای و بالا رونده

گل کاغذی قرمز

نور گل کاغذی

عاشق نور خورشید هستند و برای رشد و نمو نیاز به قرار گرفتن در معرض نور روزانه دارند. به همین دلیل ، بسیاری از تولیدکنندگان برای اطمینان از دریافت نور مناسب ، گل کاغذی گلدانی خود را در ماه های تابستان به خارج از خانه منتقل می کنند.

در ماه های زمستان (یا اگر می خواهید حتی در تابستان گیاه خود را به طور تمام وقت در خانه نگه دارید) ، یک مکان آفتابی نزدیک پنجره بزرگ انتخاب کنید و با پیشرفت روز گیاه خود را در سراسر خانه بچرخانید تا نور کافی داشته باشد.

نکته مهم دیگر: اشباع رنگ گل کاغذی شما است که مربوط به میزان تابش نور خورشید است. نور بیشتر برابر با سایه های روشن تر است.

خاک

وقتی نوبت به خاک می رسد ، در مخلوط گلدان مرطوب اما کاملاً زهکشی شده و کمی اسیدی رشد می کنند (بین سطح pH 5/5 تا 6،0). مخلوط خود را با كمپوست پر كنید تا یك خاك غنی و مغذی حاصل شود و یك گلدان با حداقل یك سوراخ زهكشی در قاعده انتخاب كنید تا خطر پوسیدگی ریشه را كاهش دهید.

آبیاری گل کاغذی

گیاه خود را در بهار ، تابستان و ماه های پاییز به طور یکنواخت مرطوب نگه دارید و در زمستان تقریباً خشک باشد (این گیاه با شرایط خشک تر زمستان شکوفا می شود).

گیاه خود را تا حد اشباع آب دهید ، سپس بگذارید یک سانتی متر خاک قبل از آبیاری دوباره خشک شود. آب زیاد می تواند منجر به رشد بیش از حد سبز و در نهایت پوسیدگی ریشه شود.

گل کاغذی مخصوص مناطق گرمسیری

گل کاغذی نارنجی

دما و رطوبت

گیاهی نسبتاً مقاوم است و قادر به تحمل طیف وسیعی از دما ، از مناطق گرمسیری 26 درجه سانتیگراد و بالاتر ، تا پایین 4 درجه سانتیگراد است.

برای اینکه گیاه شما در خانه رشد کند، دما را در حدود 15 تا 21 درجه سانتیگراد حفظ کنید. رطوبت هوا به دلیل منشا گرمسیری آن نیز مفید است اسپری گیاه با آب لازم نیست ، اما اگر خانه شما هوای خشک دارد ، یک رطوبت ساز کوچک در نزدیکی گل کاغذی می تواند به تامین رطوبت گیاه کمک کند.

کود

برای تولید شکوفه ها در طول فصل ، به ویژه در داخل منزل (که تقریباً همه گیاهان به احتمال زیاد شکوفا می شوند) به تغذیه زیادی نیاز دارد.هر هفت تا ده روز یک بار گل کاغذی خود را با استفاده از یک کود مایع ضعیف تغذیه کنید.

بونسای گل کاغذی صورتی

بونسای گل کاغذی

آیا گل کاغذی سمی است؟

شیره گیاه اگرچه به طور خطرناکی سمی نیست ، اگر در مقادیر زیادی بلعیده شود ، واکنش خفیفی را در کودکان و حیوانات خانگی ایجاد می کند. علاوه بر این ، گیاه دارای خارهای تیز در سطح درختچه خود است ، که می تواند باعث ایجاد خراش یا تحریک پوست شود.

گلدان گل کاغذی 

هنگام انتخاب گلدان برای کاشت گیاه گل کاغذی ، همیشه اندازه ای بزرگتر از آنچه فکر می کنید نیاز دارید.گل کاغذی به سرعت گسترش می یابد و در محیط های مناسب به سرعت به درختان کوچک یا بوته های بزرگ با ارتفاع چند سانتیمتر تبدیل می شود.

برای اینکه ریشه هادر ظروف قابل کنترل باشد ، رشد گیاه را سالانه با هرس ریشه در بهار کنترل کنید. هنگامی که گیاه به اندازه کافی بزرگ شد ، هر دو سال یکبار را هدف بارگزاری مجدد قرار دهید.

گل کاغذی بالا رفته از حصار

گیاه گل کاغذی

آفات و بیماری های شایع

در فضای باز ،گل کاغذی می تواند چند آفت را تجربه کند ، از جمله مهمترین آنها می توان به کاترپیلار حلقه ای گل کاغذی اشاره کرد که از برگهای گیاه تغذیه می کند ، در داخل خانه ،مراقب برخی آفات رایج باشید.

چربی های پوسته اغلب در ساقه ها و برگ های گیاه ظاهر می شوند ، که توده سفید و مبهمی ایجاد می کنند در حالی که به هم می پیوندند قابل شناسایی است.

شپشک های پوستی از رشد جدید تغذیه می کنند و در نهایت به برگها آسیب می رسانند و باعث زرد شدن و از بین رفتن آنها می شوند. برای از بین بردن شپشک ، هر هفته آن را با روغن چریش درمان کنید تا زمانی که از بین برود.

کاکتوس توپی مناسب فضای داخل و خارج

کاکتوس توپی

معرفی کاکتوس توپی

جنس Parodia magnifica شامل بسیاری از کاکتوس های توپی کوچک و نمایشی و قابل رشد است. بومی مناطق مرکزی آمریکای جنوبی است و مراقبت از آنها آسان است.

ظاهر گرد آنها اعتبار نام خوش فرم آنهاست و می تواند به صورت خوشه هایی به عرض بیش از 30 سانتیمتر رشد کنند. در حالی که آنها آب و هوای گرم و خشک را ترجیح می دهند ، اما سازگارتر از برخی دیگر از گونه های کاکتوس هستند و می توانند در برابر دمای هوای یخبندان،مقاومت کنند.

کاکتوس های توپی رشد متوسط دارند و هر ساله حدود 10 سانتیمتر به قد خود می افزایند. گیاهان قدیمی غالباً گلهای زیبای زرد ، قرمز ، نارنجی یا صورتی تولید می کنند و در همه گونه های گیاهان برجستگی های سنبله وجود دارد که از سفید شروع می شود و با افزایش سن به قهوه ای و زرد تبدیل می شود.

null

خرید

همین حالا سفارش دهید

store

فروش

گیاهان خود را بفروشید

null

پشتیبانی

24 ساعته باما درتماس باشید

null

فروشگاه

مشاهده سایر محصولات ما

مراقبت از کاکتوس توپی

اگر می توانید با موفقیت کاکتوس و ساکولنت پرورش دهید ، بدون مشکل می توانید کاکتوس های توپی را هم پرورش دهید. لازم به یادآوری است که این کاکتوس نور مستقیم خورشید را دوست ندارد.

علاوه بر این ، ضروری است که کاکتوس در معرض رطوبت طولانی مدت یا آب نشسته قرار نگیرد. هرگز نگذارید کاکتوس شما در ظرف آب بنشیند و مراقب باشید که خاک آن زهکشی مناسبی داشته باشد.

برای تشویق گل بهتر ، به آن اجازه دهید تا از یک دوره سرما در زمستان لذت ببرند و با وقفه آبیاری کنید.با نزدیک شدن به فصل رشد کود دهی کنید تا در بهار و تابستان بهترین نتیجه را بگیرید.

کاکتوس توپی

کاکتوس های توپی زیبا و خاص

نور کاکتوس توپی

کاکتوس های توپی ساعات صبح و بعد از ظهر از نور مستقیم خورشید استفاده می کنند ، اما باید در گرمترین ساعات روز در سایه جزئی نگه داشته شوند.

اگر حیاط یا باغ شما نمی تواند هردو را به خود اختصاص دهد ، کاشت کاکتوس خود را در گلدان در نظر بگیرید که می توانید در هنگام ظهر به یک مکان سایه دار منتقل کنید.

اگر کاکتوس خود را در فضای داخلی می کارید و آن را برای آفتاب در آستانه پنجره قرار داده اید ، حتماً آن را بطور دوره ای بچرخانید تا از رشد یکنواخت اطمینان حاصل کنید.

خاک

مانند بسیاری از کاکتوس ها ، کاکتوس های توپی ترکیبی از هوا و خاک خشک را ترجیح می دهند. زهکشی نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

بنابراین اگر ترجیح می دهید یک مخلوط مناسب خریداری کنید مخلوط کاکتوس یا ساکولنت گزینه مناسب می باشد همچنین می توانید به خاک گلدان خود شن و ماسه درشت ، پرلیت یا پوکه جهت هوادهی خاک اضافه کنید. به طور کلی ، سطح pH خاک برای کاکتوس توپی خیلی مهم نیست ، اما در مخلوط کمی اسیدی با pH بین 6.1 تا 6.5 بهترین رشد را می کند.

آبیاری کاکتوس توپی

کاکتوس های توپی مقاومت به خشکی دارند اما در فصل رشد آب را دوست دارند. در ماه های بهار و تابستان آب منظم تأمین کنید ، اما فقط در شرایطی که خاک در اثر لمس خشک است آبیاری کنید.هنگام آب دادن ، خاک را کاملاً خیس کنید.

در زمستان کاکتوس خاموش می شود و به آب بسیار کمی احتیاج دارد ، بنابراین می توانید آبیاری کامل را قطع کنید و اجازه دهید خاک بین دو آبیاری تقریبا خشک شود ، اما اجازه ندهید که کاملا خشک شود. اگر در ظرفی کاشته شده ، مطمئن شوید که در ته گلدان چندین سوراخ وجود دارد تا به زهکشی کمک کند.

دما و رطوبت

کاکتوس های توپی که به طبیعت خود متصل هستند ، شرایط گرم و بیابانی را ترجیح می دهند. همانطور که گفته شد ، آنها می توانند در دمای زیر انجماد تا 6- درجه سانتیگراد زنده بمانند ، اگرچه توصیه نمی شود که آنها برای مدت طولانی در این دما قرار بگیرند.

گرمای خشک عامل اصلی نگهداری هر گونه کاکتوس است و کاکتوس های توپی در صورت قرار گرفتن در معرض رطوبت زیاد چه از طریق آبیاری و چه به صورت رطوبت خوب عمل نخواهند کرد. بنابراین ، اسپریت کردن آنها یا افزایش رطوبت در محیط آنها ضروری نیست.

کاکتوس توپی گیاه خانگی

کاکتوس توپی

کود

در طول فصل رشد ، با مخلوط کود کاکتوس کود دهید و در دوره خواب زمستان ، تغذیه را به حالت تعلیق درآورید.

تکثیر کاکتوس توپی 

کاکتوس های توپی را می توان از طریق پاجوش ، که به راحتی در خوشه های اطراف پایه گیاه مادر تشکیل می شود ، تکثیر کرد. برای تکثیر ، یک پاجوش را با دقت برداشته و اجازه دهید قسمت برش خورده روی حوله کاغذی برای چند روز خشک شود.

بسته به اندازه ناحیه برش خورده ، روی سطح بریده شده پینه ایجاد می شود. پس از تشکیل پینه، گیاه جدید را در گلدان با خاک کاکتوس یا ساکولنت قرار دهید و آنرا در محل گرم نگه دارید تا ریشه های جدید ظاهر شود. پس از تثبیت کاکتوس ، آن را درون ظرفی با اندازه معمولی قرار دهید.

گلدان گذاری و بارگیری مجدد کاکتوس توپی

کاکتوس توپی خود را در صورت لزوم ترجیحاً در فصل گرم بارگیری کنید. قبل از بارگیری مجدد مطمئن شوید که خاک خشک است ، سپس کاکتوس و خاک اطراف آن را به آرامی از گلدان خارج کنید. خاک قدیمی را از ریشه دور کنید ، اطمینان حاصل کنید که هر گونه ریشه پوسیده یا مرده را از بین ببرید.

هرگونه بریدگی را با قارچ کش درمان کنید. گیاه را در گلدان جدید خود قرار داده و با خاک گلدان پر کنید و ریشه ها را هنگام بارگذاری مجدد پخش کنید. گیاه را برای مدت یک هفته خشک بگذارید و سپس شروع به آبیاری کم کنید تا خطر پوسیدگی ریشه را کاهش دهید.