آویشن را در فضای داخلی پرورش دهیم

آویشن یک گیاه خارق العاده و همه کاره است

روشهای تقریباً بی پایان برای استفاده از برگهای معطر آن در همه چیز وجود دارد. در اصل بومی جنوب اروپا است ، آویشن را می توان در داخل و خارج از منزل در مناطق مختلف با موفقیت پرورش داد و برای رشد فقط به توجه اساسی نیاز دارد. ساقه های چوبی قائم آویشن گرچه کند جوانه نمی زند ، اما می تواند در یک فصل تنها 15 تا 30 سانتیمتر رشد کند و گیاهان جالب توجه زیادی را برای باغداران فراهم کند تا از آنها برای استفاده در تمام طول سال تازه یا خشک شده استفاده کنند.

این گیاه موردعلاقه همچنین در مورد اهداف معنوی و دارویی دارای تاریخچه ای است. در دوران رومی تصور می شد که آویشن پادزهر سم است و معمولاً هم قبل و هم بعد از غذا به عنوان راهی برای دفع هرگونه بیماری مصرف می شد. همچنین با شجاعت همراه بود و قبل از رفتن به جنگ به عنوان وسیله ای برای محافظت یا احترام به سربازان هدیه داده می شد یا در خانه برای تصفیه از روح سوخته بود. در روزهای مدرن ، آویشن اکنون در آشپزخانه ها و کابینت های دارویی جای گرفته است – تیمول ، یک ترکیب شیمیایی موجود در آویشن ، یکی از مواد تشکیل دهنده دهانشویه ، داروها و ضد عفونی کننده ها است.نحوه کشت و پرورش سایر گیاهان کلیک کنید.

مراقبت از آویشن

از نظر گیاهان ، آویشن یکی از گیاهان آسان برای رشد است. در باغهای بیرونی ، این گیاه اغلب در مکانهای گرم و خشک که گیاهان دیگر در شکوفائی مشکلی دارند ، استفاده می شود. دربرخی مناطق مقاوم است و حتی می تواند یخبندان سبک را تحمل کند. هنگام پرورش آویشن در داخل منزل ، بزرگترین چالشی که با آن روبرو خواهید شد اطمینان از دریافت نور به طور مداوم در گیاه است. فراتر از آن ، دستورالعمل های مراقبت از آویشن کاملاً رو به جلو است (خاک متوسط ​​، آبیاری متوسط ​​و درجه حرارت متوسط) و همین امر باعث می شود گیاهان داخلی بسیار خوبی برای باغبانان تازه کار باشند.

گیاه آویشن

نور گیاه آویشن

 یک عاشق آفتاب شناخته شده است ، ترجیح می دهد تقریباً در تمام طول روز در مکانی با دسترسی به نور کامل قرار گیرد. طاقچه پنجره ای روشن که روزانه حدود هشت ساعت آفتاب می گیرد ایده آل است ، اما اگر خانه شما بیش از حد سایه دار باشد یا بخواهید آویشن خود را در ماه های تاریک زمستان شکوفا نگه دارید ، یک مکان آرام در زیر برخی از چراغ های رشد فلورسنت نیز کار خواهد کرد.

خاک

خاک شاید مهمترین عنصر هنگام تلاش برای رشد موفقیت آمیز آویشن باشد. چه این کار را در داخل و خارج از منزل انجام دهید ، مخلوطی از خاک را انتخاب کنید که بسیار خشک و زهکشی خوبی داشته باشد ، زیرا این گیاه به ویژه در برابر پوسیدگی ریشه و آبیاری بیش از حد حساس است. مخلوط های شنی بهترین گزینه شماست – اگر ترجیح می دهید از خاک گلدان استفاده کنید ، آنرا با کمی شن یا شن ریز مخلوط کنید تا آب به سرعت در خاک حرکت کند. گلدان با زهکشی کافی نیز مهم است و گلدان های ساخته شده از خاک رس یا سفالینه می توانند در از بین بردن رطوبت اضافی خاک مفید باشند. وقتی نوبت به pH خاک می رسد ، گیاه آویشن شما چندان دلچسب نیست – می تواند در طیف وسیعی از مقادیر pH از 6.0 تا 8.0 رشد کند.

برگ های گیاه آویشن

آب

گیاهان آویشن پس از استقرار در برابر خشکی مقاوم هستند و اغلب ترجیح می دهند با آب کمتر آبیاری   شوند. صبر کنید تا خاک کاملاً خشک شود ، سپس گیاه آویشن خود را اشباع کنید ، اجازه دهید تا قبل از  آبیاری مجدد خاک ، دوباره کاملاً خشک شود. به خاطر داشته باشید ، آویشن شکوفه می دهد اما برخلاف گیاهان دیگر ، این نشانه ای از آبیاری بیش از حد نیست – تا زمانی که آن را اصلاح نکنید ، رشد آن فراتر از شکوفایی ادامه خواهد یافت.

دما و رطوبت

آویشن شما در یک آب و هوای گرم و خشک که از ریشه های مدیترانه ای آن تقلید می کند ، بهترین رشد را خواهد داشت. تا جایی که می توانید ، سعی کنید دمای خانه را بین 15 درجه سانتیگراد تا 26 درجه سانتیگراد حفظ کنید و مراقبت کنید تا رطوبت هوا به حداقل برسد. (این بدان معناست که گیاه خود را از اتاق هایی که معمولاً دارای رطوبت بیشتری هستند مانند آشپزخانه یا حمام دور نگه دارید).

کود

آویشن در واقع خاکی را که فاقد مواد مغذی باشد ترجیح می دهد ، بنابراین کوددهی مکرر لازم نیست. این همچنین بدان معنی است که گیاه بهتر است به تنهایی در گلدان یا ظرف کاشته شود ، زیرا مخلوط کردن آن با گیاهان دیگر احتمالاً خاک را “غنی” می کند تا رشد مناسب نداشته باشد. اگر می خواهید آویشن خود را تقویت کنید ، در اوایل فصل رشد خود آن را با یک کود مایع رقیق تغذیه کنید – اگر امیدوارید گیاه خود را بپزید یا بخورید ، یک کود آلی انتخاب کنید.

Thyme

انواع آویشن

به عنوان یکی از قدیمی ترین رایحه درمانی و گیاهان دارویی جهان ، انواع زیادی از آویشن وجود دارد. در حالی که آویشن معمولی محبوب ترین انتخاب موردپسند باغبانان و آشپزها است ، تعداد زیادی واریته دیگر وجود دارد که هم طعم های منحصر به فرد و هم ظاهر متفاوت را ارائه می دهند. سایر گیاهان محبوب عبارتند از:

Thymus citriodorus: به عنوان طلا کمانداران نیز شناخته می شود ، این واریته آویشن نزدیک به زمین رشد می کند ، و اغلب شبیه حصیر یا فرشی است که یک بار ایجاد شد. همانطور که از نام آن پیداست ، برگهای سبز و زرد روشن آن دارای رایحه ای مشخص از لیمو است.

Thymus Queen: یک آویشن ملکه نقره ای فشرده و شلوغ ، به دلیل داشتن برگهای خاکستری مایل به سبز و ساقه های قرمز غنی شناخته شده است. این غالباً برای لبه دادن به مسیرها یا پر کردن ترکهای پاسیوی سنگی استفاده می شود.

Thymus herba barona: همچنین به عنوان گیاه آویشن کریم شناخته می شود ، طعمی مشابه گیاه پسر عموی خود دارد و بومی ساردنیا و مایورکا است. از نظر ظاهری بیشتر شبیه انگور است و اغلب در کناره های گیاهان یا گلدان ها “خزنده” است.

آویشن را تکثیر کنید

آویشن را می توان از تقسیم گیاهان بالغ تکثیر کرد. برای این کار ، گیاه مادر را از گلدان خود خارج کنید ، گلوله و ساقه های ریشه را از هم جدا کنید تا زمانی که دو یا چند گیاه کوچکتر تشکیل دهید. هر تقسیم را در گلدان مخصوص خود بکارید و اجازه دهید یک هفته قبل از آبیاری استراحت کند. توجه به این نکته مهم است که آویشن به طور معمول از طریق تکثیر با موفقیت رشد نمی کند – در بیشتر موارد ، کنار گذاشتن گیاهان چوبی قدیمی و خرید گیاهان جدید آویشن معمولاً آسان تر است.

آفات و بیماری های شایع آویشن

مراقبت از آویشن اگرچه آسان است ، اما به چند آفات و بیماری حساس است که اگرچه به طور معمولا کشنده نیستند ، اما مقابله باغداران برای آنها آزار دهنده است. اولین قالب خاکستری می تواند به دلیل برگهای آغشته به آب ایجاد شود. اسپورهای فازی خاکستری موجود در برگهای گیاه آویشن مشخص می شود ، تنها راه درمان کپک خاکستری حذف ساقه های آلوده یا بیرون ریختن گیاه است. همچنین آویشن هنگام نگهداری در خانه مستعد مگس سفید و پوسته است – برای پیشگیری و معالجه آلودگی ها ، در صورت لزوم از روغن چریش استفاده کنید ، مراقب باشید دستورالعمل های مربوط به آن را دنبال کنید.