ساکولنت دندان ببری | فائوکاریا تیگرینا

مشخصات گیاه دندان ببری

اگر به دنبال یک گیاه منحصر به فرد و با نگهداری کم هستید ، بیشتر به گیاه دندان ببری (فائوکاریا تیگرینا Faucaria tigrina) نگاه کنید. این گیاهان به دلیل برگهای تند و خوشه ای که به آن ظاهری شبیه دندان حیوانات داده است ، در میان جمع کنندگان گیاهان آپارتمانی و آماتورها مورد احترام است.

گرچه سنبله های برگ آنها ممکن است ترسناک به نظر برسند ، اما در واقع نرم و بی ضرر هستند و برای کمک به هدایت رطوبت از هوا به ریشه های گیاه طراحی شده اند.

اگر تجربه پرورش ساکولنت های دیگری مانند آلوئه یا هاورتیا را دارید ، در پرورش ساکولنت دندان ببری مشکل نخواهید داشت.

چگونه ساکولنت دندان ببری را پرورش دهیم

ساکولنت های دندان ببری که به آن ساکولنت های دندان(فک) کوسه نیز گفته می شود ، ساکولنت های مقاوم و با رشد آهسته هستند که در صورت داشتن شرایط مناسب می توانند در محیط داخلی رشد کنند. بوته ساکولنتهای دندان ببری بومی استان کیپ شرقی در آفریقای جنوبی و در آنجا می توان در میان سنگها و خاک رس در بیابانهای نیمه گرمسیری منطقه مشاهده کرد.

فصل رشد آنها از بهار آغاز می شود و در تمام تابستان ادامه دارد و آنها گلهای زرد درخشان را در طول پاییز به نمایش می گذارند. اگرچه معمول نیست که وقتی در فضای داخلی رشد می کنند ، گل دهند. ساکولنت های دندان ببری برای حیوانات یا انسان سمی نیستند ، اما خوردن گیاه توصیه نمی شود ، بنابراین هنگام رشد دندان ببری حتما بر کودکان یا حیوانات خانگی کنجکاو نظارت کنید.

ساکولنت های دندان ببر مستعد ابتلا به آفات یا بیماری خاصی نیستند ، با این وجود اگر بیش از حد آبیاری شوند یا در معرض رطوبت زیاد قرار بگیرند ، به راحتی می توانند پوسیدگی ریشه ایجاد کنند. از علائم اصلی پوسیدگی ریشه می توان به لکه های قهوه ای روی برگها و نزدیک پایه گیاه و همچنین برگها یا ساقه های گل آلود اشاره کرد.  فوکاریا تایگرینا خود را در یک محل روشن و آفتابی در خانه خود قرار دهید تا رشد کنند.

خاک

مانند اکثر ساکولنت ها ، ساکولنت ها برای رشد به خاک متخلخل و زهکشی خوب نیاز دارند. در زیستگاه طبیعی آنها ، اغلب می توان در مناطق صخره ای و باز تشکیل شده از خاک رس آنها را مشاهده کرد. اما در فضای داخلی ، یک خاک استاندارد کاکتوس یا یک مخلوط 1: 1 خاک گلدان و پرلیت کافی است.

نور ساکولنت دندان ببری 

ساکولنت های دندان ببری گیاهانی دوستدار آفتاب هستند که حداقل به سه ساعت نور مستقیم و روشن در روز نیاز دارند. جابجایی گیاه در تابستان به بیرون کمک می کند تا نوری را که لازم دارد بدست آورد.

اگرچه غیر معمول است که گیاهان ساکولنت دندان ببری در هنگام رشد در فضای داخلی شکوفا شوند ، اما قرار دادن گیاه در تابستان در فضای باز به افزایش احتمال گلدهی کمک می کند. ساکولنت های دندان ببری در ماه های زمستان نور کمتری را تحمل می کنند ، اما هنوز هم باید در یک مکان روشن قرار بگیرند.

آب 

در طول دوره رشد خود (فروردین تا شهریور) ، ساکولنت های دندان ببر باید بیشتر آبیاری شوند و خاک باید همیشه مرطوب و ملایم باشد. در طول پاییز و زمستان اجازه دهید خاک بین دو آبیاری کاملا خشک شود.

دما و رطوبت ساکولنت های دندان ببری

ساکولنتهای دندان ببر در زیستگاه بومی خود در شرایط گرم و خشک رشد می کنند. با این حال ، آنها همچنین قادر به تحمل درجه حرارت پایین تر از بسیاری دیگر از گونه های آبدار هستند. وقتی در خانه رشد می کند ، متوسط ​​رطوبت خانگی برای این ساکولنت مناسب است ، اما نباید در معرض رطوبت زیاد قرار بگیرند (بنابراین حمام احتمالاً مکان ایده آل برای این ساکولنت ها نیست). در طی دوره رشد ، ساکولنتهای دندان ببر به دمای بالاتر (20 تا 32 درجه سانتیگراد) نسبت به ماههای زمستان (15 تا 23 درجه سانتیگراد) نیاز دارند.

کود

ساکولنتهای دندان ببر نیازی به کوددهی منظم ندارند. در حقیقت ، کود بیش از حد می تواند منجر به رشد ناموزون  شود که باعث می شود گیاه لگی شود یا از هم بپاشد. با این حال ، در طول دوره رشد فعال (فروردین تا شهریور) ساکولنت های فک ببر را می توان یک یا دو بار با یک کود مایع رقیق شده بارور کرد تا به رشد جدید کمک کند.

گلدان گذاری مجدد دندان ببری

ساکولنتهای دندان ببر رشد کندی دارند و بنابراین نیازی به تغییر گلدان مکرر ندارند. آنها باید فقط زمانی که از ظرف قبلی خود بیش از حد رشد کردند، تقریباً هر دو سال یکبار یا بیشتر بارگیری شوند. هنگام جابجایی مجدد ساکولنت دندان ببر ، به یاد داشته باشید که از ظروف گلدان کم عمق استفاده کنید زیرا این ساکولنت دارای سیستم ریشه ای کم عمق است. همچنین باید اطمینان حاصل کنید که گلدان مورد استفاده شما دارای سوراخ های زهکشی است زیرا ساکولنت های دندان ببر در صورت ماندن در آب گلدان ، پوسیده می شوند.

ساکولنت های دندان ببر را تکثیر کنید

ساكولنت های دندان ببر مانند گیاهان آلوئه و ساكولنت هاورتیا با جدا كردن پاجوش ها از گیاه اصلی تکثیر می یابند. بهتر است که دندان ببر را در دوره رشد فعال خود ، در اواخر بهار یا اوایل تابستان تکثیر کنید. هنگام جدا کردن پاجوش ها ، ممکن است برخی از آن ها ریشه ی مناسبی نداشته باشند. این پاجوش ها را نباید بلافاصله در خاک قرار داد ، بلکه باید قبل از بارگیری مجدد روی آن پیله تشکیل شود. وقتی پایه پاجوش سخت شد ، می توان آن را همانند گیاه معمولی در خاک قرار داد.

ساکولنت های دندان ببر که به تازگی تکثیر شده اند باید در نور متوسط ​​قرار بگیرند و با توسعه سیستم های ریشه ای آنها کمتر آب داده شوند. بعد از چند هفته ،به تدریج در معرض نور مستقیم و روشن قرارگیرند و به عنوان یک گیاه معمولی پرورش یابند.