کشاورزی آپارتمانی و شهری

مشخصات گیاه شلغم

بیشتر ما با شلغم های سفید و بنفشی که معمولاً در فروشگاه های مواد غذایی فروخته می شوند آشنا هستیم ، اما تنوع زیادی فراتر از آن وجود دارد ، از جمله شلغم های کوچک و لطیف تربچه. شلغم (Brassica rapa) از خانواده Brassicaceae (کلم) است و مصرف خام آن مزه ای شبیه به سبزی خردل دارد.

برگهای شلغم به رنگ سبز روشن و کمی مودار است. آنها به بیضی کشیده ، لبه های دندانه دار یا موج دار رشد می کنند. ریشه های گیاه معمولاً سفید یا زرد هستند و بخشی به دلیل قرار گرفتن در معرض آفتاب از سطح زمین بنفش یا سبز بیرون می زند. گل های شلغم کوچک و زرد هستند. مانند سایر گیاهان براسیکا ،چهار گلبرگ صلیبی شکل تشکیل می دهند ، به همین دلیل از آنها به عنوان سبزیجات چلیپایی نیز یاد می شود.

شلغم به طور معمول یا در اوایل بهار یا در پاییز ، حداقل 70 روز قبل از اولین سرما ، از بذر کاشته می شود. آنها در حدود دو ماه بالغ می شوند.نحوه کشت و پرورش سایر گیاهان کلیک کنید.

چگونه شلغم بکاریم

مانند چغندر ، شلغم نیز یک محصول متنوع است که می توان آن را برای سبزیجات یا ریشه کشت کرد. آنها رشد نسبتاً سریعی دارند و تقریباً طی دو ماه بالغ می شوند ، بنابراین می توانید بیش از یک محصول در یک فصل بدست آورید. پیازها در هوای خنک ، درحدود 15 درجه بهترین شکل را دارند ، بنابراین محصولات اوایل بهار و پاییز مورد پسند قرار می گیرند.

 بیشتر مردم شلغم را با بذر مستقیم در باغ ، یا در اوایل بهار یا اواخر تابستان یا اوایل پاییز ، حدود 70 روز قبل از اولین سرما، می کارند. بذرهایی با عمق حدود 5 سانتیمتر بکارید. می توانید از گیاهان تازه سبز شده به عنوان سبزی خوراکی استفاده کنید.

برای برداشت طولانی مدت ، هر 10 تا 14 روز یکبار گیاه بکارید.

گیاه شلغم

نور گیاه شلغم

شلغم در آفتاب کامل رشد می کند اما می تواند با قسمت سایه سازگار باشد.

خاک

ترجیح می دهد PH خاک کمی اسیدی در محدوده 6.0 تا 6.5 باشد. حاصلخیزی خوب خاک به رشد سریع آنها کمک می کند. اطمینان حاصل کنید که خاک به خوبی تخلیه شده است تا ریشه ها پوسیده نشوند.

آب

حداقل 2.5 سانتیمتر آب در هفته برای رشد خوب ریشه حیاتی است. شلغم باید به سرعت رشد کند و آب منظم همراه با خاک غنی به آنها در انجام این کار کمک می کند. شرایط خشک باعث تندی ریشه ها می شود ، در حالی که آب یکنواخت بهترین طعم را ایجاد می کند.

دما و رطوبت

شلغم در هوای خنک بهار و پاییز بهترین رشد را دارد.

کود

از آنجا که آنها خیلی سریع رشد می کنند ، نیازی به کوددهی گیاهان نیست. فقط مطمئن شوید که خاک قبل از کاشت بذر ، مقدار زیادی مواد آلی در آن وجود دارد.

انواع شلغم

‘Alltop’ معمولاً برای برگ هایش پرورش داده می شود. این رقم با رشد سریع (35 روز) پس از برداشت سبزیجات به سرعت جوانه می زند.

“توپ طلایی” دارای پیازهای زرد کوچک و شیرین با طعم بادام ضعیف است. در 60 روز بالغ می شود.

‘Purple Top White Globe’ از همه نوع محبوب ترین است زیرا رشد بسیار خوبی دارد. در 55 روز بالغ می شود.

“ملکه اسکارلت” در بیرون قرمز روشن است ، در داخل سفید است . در 45 روز بالغ می شود.

‘Shogoin’ معمولاً به دلیل سبزیجات وسیع و ملایم رشد می کند ، اما ریشه آن نیز خوب است. در 45 روز بالغ می شود.

‘توکیو کراس’ بسیار یکدست ، سریع رشد می کند. فقط در 35 روز بالغ می شود.

Brassica rapa

برداشت شلغم

شلغم را می توان هر زمان که خواستید به دست آورید و به 10 سانتیمتر قد برسید اگر به قسمت بالایی ساختار ریشه آسیب نرسانید ، سبزی ها دوباره رشد می کنند. ریشه ها بهترین خوردن در صورت ریز و لطیف بودن ، قطر حدود 5 یا 7 سانتیمتر است. شلغم های قدیمی می توانند سخت یا تنومند و همچنین تا حدی تلخ شوند. شلغم های کاشته شده را می توان در زمین رها کرد و زمستان برداشت کرد ، زیرا دیگر به طور فعال رشد نمی کنند. یک لایه مالچ برای جلوگیری از یخ زدگی کمک می کند و هوای سرد طعم آنها را شیرین می کند.

شلغم تازه برداشت شده را می توان به صورت خام مصرف کرد. آنها مقداری از شلغم بالغ دارند ، اما کمی معتدل هستند. می توانید آنها را در سالاد خرد کنید. شلغم بزرگتر را می توان پخته یا در خورشت استفاده کرد ، اما مانند اکثر سبزیجات ریشه ای ، وقتی بو داده می شود فوق العاده است. شلغم های قدیمی و چوبی هنوز هم می توانند برای سوپ و خورش استفاده شوند.

اگر می خواهید شلغم را ذخیره کنید ، ابتدا برگها را بردارید وگرنه آنها همچنان انرژی و مواد مغذی را از پیازها می گیرند. از سبزها در اسرع وقت استفاده کنید. غده ها را می توان ماه ها در یخچال یا هر مکان تاریک و خنک نگهداری کرد.

آفات و بیماری های شایع شلغم

مستعد ابتلا به همه مشکلات معمول مرتبط با رشد گیاهان براسیکا است ، از جمله آنتراکنوز ، کلم ریشه ، لکه برگ ، خار ، ویروس موزاییک شلغم ، پوسیدگی ریزوکتونیا ، گره ریشه و زنگ سفید.بهترین راه برای جلوگیری از این بیماری ها جلوگیری از کاشت هر گونه Brassica در همان نقطه برای بیش از دو سال متوالی. اگر کلوراوت را تجربه کرده اید ، شش سال انتظار برای پرورش Brassicas در همان منطقه توصیه می شود.

آفات و حشرات شامل شته شلغم و سوسک کک است که به برگ ها آسیب می رساند. می توان از پوشش های ردیف برای جلوگیری از آسیب برگها استفاده کرد.همچنین کرم های ریشه ای و کرم های سیمی مشکل بیشتری ایجاد می کنند زیرا به غده ها آسیب می رسانند

ریحان یکی از محبوب ترین گیاهان برای رشد و همچنین یکی از گیاهان ساده است. ریحان (Ocimum basilicum) یکی از خانواده نعناع ها است. از نزدیک گیاهان در آشپزی ایتالیایی شناخته می شود ، گرچه اصالتی هندی دارد. برگهای بسیار معطر نیز از طعم های متنوع لذت بخشی برخوردارند ، از نعناع کمی لیمویی ریحان شیرین گرفته تا دارچین و شیرین بیان. رنگ برگها از سبز غنی تا بنفش عمیق ، با برگهای صاف یا چین خورده گسترش می یابد. گلها بسیار ناچیز است اما بسیار محبوب زنبورهای عسل است.

انواع ریحان در هوای گرم و آفتابی به راحتی رشد می کنند. از برگها معمولاً در پخت و پز استفاده می شود ، اما جوانه های گل نیز خوراکی هستند. این گیاه سریع رشد در باغها و ظروف به یک اندازه رشد می کند. با داشتن هوای کاملاً گرم ، گیاهان جدید ریحان با هرس (برای تشویق رشد بوته) تقریباً طی شش هفته آماده می شوند.

مراقبت از ریحان

گیاهان ریحان را می توان به عنوان گیاهان چند ساله در برخی مناطق کشت کرد. برای اکثر باغبانان خانگی ، این گیاه به عنوان گیاه یک ساله منصفانه پرورش داده می شود که فقط تا اولین یخبندان دوام دارد و باید هر فصل دوباره کاشته شود.

ریحان برای شروع برداشت حدود 60 تا 90 روز از زمان باروری آماده است. برداشت مکرر یا نیشگون گرفتن برگها باعث می شود گیاهان ریحان شما برگهای تازه تری تولید کنند. در صورت نیاز به مقدار زیاد می توانید برگهای جداگانه را هرس کرده یا قسمتهای بالای گیاه را بردارید.

به محض رسیدن گیاه به حدود 15 سانتیمتر ، با برداشت یا نیشگون برگهای بالایی، از شکوفایی ریحان خود برای اولین بار جلوگیری کنید. اگر این گیاه گل بچیند ، در راه رفتن به بذر است و بوته ای رشد نمی کند و با بسیاری از برگ های خوشمزه پر می شود. هنگامی که یک گیاه ریحان به دانه رفت ، برگهای موجود طعم کمتری پیدا می کنند ، بنابراین در کوتاهترین زمان ممکن از قطع و استفاده از آن نترسید. گلها نیز خوراکی هستند.

اندازه گیاه شما به نوع ، شرایط رشد و میزان برداشت شما بستگی دارد. رقم شیرین ریحان می تواند به 1.80 متر برسد اما به طور معمول در حدود 45 تا 60 سانتیمتر رشد می کند.یا حتی کوتاه تر ، زیرا اگر مرتباً محصول برداشت نمی کنید و اجازه نمی دهید گیاه گل دهد ، ارتفاع آن کنترل می شود. گیاه خود را به طور مداوم برداشت کنید و از آن استفاده کنید تا برگهای بیشتری بوته ای شود. انواع کوتوله کوتاه 15 سانتیمتری نیز وجود دارد که به ویژه در گلدان ها بسیار خوب عمل می کنند.

گیاه ریحان

نور ریحان

ریحان هر روز در شش تا هشت ساعت آفتاب کامل رشد می کند. آفتاب زیاد همچنین به معنای مشکلات بیماری کمتر و گیاهان مقاوم است. این مورد به جز در گرمترین مناطق آب و هوایی ، جایی که ریحان در سایه جزئی بهترین عملکرد را دارد.

خاک

ریحان در خاک مرطوب ، غنی و خوب زهکشی بهتر عمل می کند. بهتر است خاک خود را با کمپوست یا سایر مالچ های غنی از مواد مغذی اصلاح کنید.

آب

به طور منظم به طور عمیق آبیاری کنید ، اما مطمئن شوید که خاک آن زهکشی خوبی دارد. برای کمک به حفظ رطوبت از مالچ استفاده کنید.

ریحان

دما و رطوبت

ریحان عاشق گرماست. برای کاشت آن زحمت نکشید تا دمای روز 21 باقی بماند و دمای شب بالای 10 درجه سانیگراد باشد. بذرها را می توان در داخل خانه سه تا چهار هفته قبل از آخرین سرمازدگی بهاری کاشت.

ریحان به یخ زدگی بسیار حساس است و از اولین گیاهانی است که در پاییز از بین می رود. هنگامی که یخ زدگی تهدید می شود می توانید با پوشاندن گیاهان خود با نایلون ، فصل را کمی افزایش دهید. نگذارید پوشش نایلون برگها را لمس کند. یخ زدگی در قسمت خارجی پوشش برای به برگهای حساس ، آسیب می رساند.

اگر در منطقه ای بدون سرمازدگی زندگی می کنید ، ممکن است بخواهید به برخی از گیاهان ریحان اجازه دهید تا در باغ شما گل و دانه بگذارند.اما بدانید همه انواع این کار را با موفقیت انجام نمی دهند.

کود

از آنجا که در حال برداشت برگ از گیاهان خود هستید ، ممکن است لازم باشد مرتباً آنها را کود کنید. کود همه منظوره به خوبی کار می کند و به شما اطمینان می دهد که برگ های جدید به طور مداوم رشد می کنند.

گل گیاه ریحان

انواع ریحان

انواع مختلف ریحان را امتحان کنید:

‘Genovese’: این ریحان دارای برگهای بزرگتری نسبت به Sweet Basil ، با تمام عطر و طعم هاست.

‘دارچین’ یا ‘ادویه مکزیکی’:شاخ و برگ های سبز ، گل های بنفش و رایحه تند دارچین دارد.

‘Finissimo Verde a Palla’ و ‘Spicy Clove’: این گیاهان جمع و جور، رشد سریع، برای ظروف و لبه ها بسیار مناسب هستند.

“لیمو”: این رقم یک تنگ لیمویی تازه به آشپزخانه می دهد ، اما برداشت برگهای کوچک آن سخت است. رقم “Sweet Lemon Dani” یا “شیرین دانی” دارای طعم لیمو و برگهای بزرگتر است.

‘Red Rubin’: این تنوع رنگ بنفش را در طول فصل با عطر و طعم عالی حفظ می کند. برای طعم دهنده سرکه فوق العاده است.

ریحان بنفش

ریحان در حال رشد در ظروف

تقریباً در هر نوع گلدان یا ظرف ، رشد می کند. اما برای موفقیت دو قانون وجود دارد: مرطوب نگه داشتن خاک و شلوغ نشدن گیاهان. ساده ترین راه برای پیروی از هر دو قانون کاشت در گلدان های بزرگ و عمیق است ، این بدان معنی است که خاک بیشتری برای نگهداری رطوبت و املاک و مستغلات بیشتری برای گسترش چندین گیاه و اطمینان از گردش هوا کافی است. اگر می خواهید ظروف خود را کاملاً تماشا کنید ، می توانید آنها را نزدیک به 15 تا 20 سانتیمتر بکارید ، اما فاصله آنها از یکدیگر بین 30 تا 45 سانتیمتر برای گردش هوا بهتر است. گیاهان پر جمعیت در برابر مشکلات قارچی آسیب پذیر هستند.

برای اطمینان از آبرسانی مناسب گیاهان ظرف ، روزانه با چسباندن انگشت ، خاک را چک کنید و وقتی خاک در این عمق احساس خشکی کرد ، آبیاری کنید. از خاک گلدان با کیفیتی استفاده کنید که به خوبی تخلیه شود تا ریشه در آب ننشیند. همچنین مطمئن شوید که ظرف دارای سوراخ های تخلیه است. اگر خاک با کود مخلوط نشده است ، مقداری از مواد غذایی گیاهی ارگانیک اضافه کنید و هنگام پر کردن گلدان ، آن را به خوبی مخلوط کنید. پس از آن ، هر دو هفته یکبار با کود مایع رقیق شده گیاهان را تغذیه کنید.

ریحان در حال رشد از بذر

گیاهان کوچک ریحان محصول اصلی در مراکز باغ و حتی فروشگاه های مواد غذایی است ،رشد آنها تقریباً به راحتی از طریق بذر است. بذرها را در داخل خانه چهار هفته قبل از آخرین تاریخ سرما در منطقه خود شروع کنید. یا ، می توانید آنها را مستقیماً در باغ دو هفته پس از از بین رفتن خطر یخ زدگی بکارید. بذرها را به عمق خاک 3.5 سانتیمتری تنظیم کرده و روی آنها را کمی بپوشانید. آنها برای جوانه زنی به مقداری نور نیاز دارند.

گیاهان حدود 7 تا 10 روز جوانه می زنند. پیوند نهال های داخل سالن به باغچه که حداقل دارای سه دسته برگ باشند ایمن است.

آفات رایج

شته بزرگترین آفت ریحان است ، خصوصاً با گیاهانی که در محیط داخلی رشد می کنند. سوسک ها و لاروها نیز می توانند در خارج از خانه آزاردهنده باشند و باعث ایجاد سوراخ هایی در برگ ها شوند. کل گیاه خود را با محلول صابون 2 قاشق چای خوری مایع ظرفشویی درون یک گالن آب کامل بپوشانید تا این آفات ریشه کن شود.

پخت و پز با ریحان

از ریحان می توان در پخت و پز استفاده کرد که به طور کلی در انتها اضافه می شود تا طعم و رنگ تازه خود را حفظ کند. از ریحان می توان به عنوان مثال در سالاد ، ساندویچ ، یا حتی به عنوان تزئین روی مکعب های پنیر استفاده کرد.

بهترین راه ها برای حفظ ریحان

 می توان برای استفاده پس از برداشت خشک یا منجمد کرد. ریحان خشک راحت است اما به قیمت برخی از عطر و طعم ها. ریحان منجمد از طعم ریحان قوی تری نسبت به خشک شده اما به قیمت بافت برخوردار است.

استفاده از ریحان در طراحی باغ شما

ریحان به طور سنتی در کنار گیاهان گوجه فرنگی کاشته می شود. گفته می شود که آنها به رشد یکدیگر کمک می کنند ، اما ممکن است فقط برای سهولت در برداشت باشد. با این حال ، ریحان نیازی به ماندن در باغ سبزیجات یا گیاهان ندارد. برخی از انواع کوتاه و بنفش مانند “Spicy Globe” در واقع گیاهان لبه خوبی را در باغ تزئینی ایجاد می کنند ، اگر در خوردن حیوانات مشکلی ندارید. و هر نوع ریحانی را می توانید به راحتی در ظروف پرورش دهید. حداقل یک گلدان 30 سانتیمتری در یک مکان آفتابی به هر گیاه بدهید و باید خیلی خوب رشد کند.

کدو تنبل (Curbita spp.) گیاهی شاخص در باغ های آمریکای شمالی است ، نوعی کدو حلوایی که نماد پاییز است با استفاده از آن در حکاکی های خلاقانه جک و فانوس هالووین استفاده می شود و به عنوان غذایی خوشمزه مصرف می شود.در حالی که اکثر مردم آن را میوه ای بزرگ ، کروی و نارنجی می دانند که دارای پوستی دنده ای است ، کدو تنبل نیز به رنگ هایی از جمله سفید ، قرمز ، صورتی و آبی و دارای پوسته هایی است که می تواند صاف ، ناهموار ، بیضی ، صاف یا گرد باشد .

همه کدو تنبل ها نوعی کدو زمستانی هستند ، اما برخی از آنها به سادگی به عنوان تزئین پرورش می یابند. بیشتر کدو تنبل های خانگی از ارقام یا ترکیبی از گونه های Curbita pepo هستند ، اما گونه های دیگری نیز وجود دارد که ممکن است با آنها روبرو شوید ، از جمله C. maxima ، C. argyrosprema و C.moschata. گونه ها به راحتی گرده افشانی می کنند و بسیاری از انواع تجاری انواع ترکیبی با دقت توسعه یافته هستند.

مانند اکثر کدوها ، یک بوته تاک مانند کم رشد با برگهای بزرگ و درشت است. این گیاهان در تیر و آگوست با شکوفه های زرد شکوفا می شوند و میوه هایی با رشد سریع تولید می کنند که برای برداشت در پاییز روی بوته خود رسیده می شوند.

کدو تنبل برای بلوغ به مدت طولانی هوای بدون یخ زدگی (75 تا 120 روز) نیاز دارد و همچنین برای جوانه زنی بذرها به دمای گرم خاک (حداقل 15 درجه سانتیگراد) نیاز دارند. به همین دلیل ، بلافاصله پس از گرم شدن خاک در بهار ، آنها را در باغ کاشت می کنند. در مناطقی که فاقد فصل رشد طولانی هستند ، کدو تنبل ها اغلب از بذرهای داخل خانه ، دو تا چهار هفته قبل از آخرین سرما بهار شروع می شوند.نحوه کشت و پرورش سایر گیاهان کلیک کنید.

چگونه کدو تنبل بکاریم

کدو تنبل ها به طور معمول در ردیف های برجسته یا در تپه هایی کاشته می شوند که به خورشید اجازه می دهد خاک را در اوایل بهار گرم کند. در هر تپه چهار یا پنج دانه بکارید ، با عمق حدود 2.5 سانتیمتر. فاصله تپه ها باید 1.5 تا 2.5 متر از یکدیگر باشد ، زیرا این گیاهان برای پراکنده شدن به فضای زیادی احتیاج دارند. در مواردی که فضا محدود است ، می توانید آن ها را به صورت بالارونده آموزش دهید. مطمئن شوید که قوی است و مطالعه کنید زیرا در هر بوته تاک می تواند نه کدو تنبل وجود داشته باشد.

پرورش این گیاه بیشتر مربوط به دادن مقدار زیادی غذا و آب به آنها است ، زیرا هر دو برای رشد میوه های بزرگ ضروری هستند. هنگام رشد گیاهان بسیار مراقب بوته باشید ، زیرا به طرز شگفت انگیزی ظریف است. از آنجا که میوه در پایه گل ها شکل می گیرد ، برای هدایت انرژی به کدو تنبل های باقیمانده ، همه میوه های در حال رشد را جدا کنید. این امر به ویژه اگر هدف شما پرورش کدو تنبل های بزرگ فانوس باشد بسیار مفید است. یک تکه مقوا یا یک تخته چوبی که در زیر میوه قرار گرفته از پوسیدگی آن جلوگیری می کند.

کدوها را هر هفته کمی برگردانید ، تا رشد متقارن باشد. این کار را به آرامی انجام دهید.

کدو تنبل

نور کدو تنبل

کدو تنبل (و همه کدو های حلوایی) برای تولید و بالغ شدن میوه های خود به آفتاب کامل نیاز دارد.

خاک

خاک غنی و خوب زهکشی را ترجیح می دهند. قبل از کاشت ، مخلوط کردن مقدار زیادی از مواد آلی ، از جمله کمپوست یا پیت ماس ​​، توصیه می شود. pH خاک باید کمی اسیدی ، 6.0 تا 6.8 باشد

آب

به گیاهان خود حداقل 2.5 تا 5 سانتیمتر آب در هفته بدهید ، به ویژه هنگامی که شکوفه و میوه می دهند. آبیاری ترجیحاً باید از طریق آبیاری قطره ای یا خیساندن در سطح زمین انجام شود تا از روی بوته.

دما و رطوبت کدو تنبل  

مانند همه کدوها برای تولید میوه خوب به مقدارزیادی گرما نیاز دارند. کدو تنبل در دمای بین 18 تا 35 درجه ستنتیگراد بهترین رشد را دارد. شرایط بسیار مرطوب ، اگر با گرما ترکیب شود ، می تواند رشد بیماری های قارچی را تقویت کند.

کود

به منظور تولید بوته های گسترده و میوه های بزرگ، به شدت به تغذیه نیاز دارد. به طور منظم (هر دو هفته) تغذیه کنید ، این کار با کود نیتروژن بالا شروع می شود زمانی که گیاهان حدود 30 سانتیمتر قد دارند ، برای حمایت از رشد خوب شاخ و برگ گیاهان. درست قبل از شروع شکوفا شدن گیاهان ، به کودهای دارای فسفر بالا برای حمایت از رشد میوه ها روی بیاورید.

انواع کدو تنبل

بهترین انواع کدو تنبل برای رشد به نحوه برنامه ریزی شما بستگی دارد.

برخی از انواع مناسب برای پخت و پز عبارتند از:

“سیندرلا” به این دلیل نامگذاری شده است که به نظر می رسد کدو تنبل عمیق است که در فیلم انیمیشن کلاسیک به مربی سیندرلا تبدیل شده است. این گوشت غلیظ و شبیه کاستارد است که در انواع پخت و پز به خوبی کار می کند.

‘Lumina’ یک کدو تنبل سفید است که به خوبی برای پخت کار می کند ، با پوسته ای که برای تراشیدن نیز مفید است.

‘Sugar Pie’ برای پای ها بسیار عالی است زیرا گوشتی شیرین و دانه ریز دارد. شما همچنین می توانید از این تنوع در سوپ و آبگوشت استفاده کنید.

کدو تنبل های خوب برای کنده کاری عبارتند از:

“کانکتیکات فیلد” رقم غالباً تجاری برای استفاده در هالووین است. وزن این کدو تنبل نارنجی استاندارداست. این یک کدو تنبل عالی نیست ، اما یک فانوس عالی Jack-o-fan می سازد ، با پوسته ای که به راحتی تراش می شود.

‘Jack-O-Lantern’ ، که به درستی نامگذاری شده است ، پوستی نسبتاً نازک دارد که با قرار دادن منبع نور در داخل پوسته توخالی ، می درخشد.

‘Howden’ کمی کشیده است. گوشت آن برای پختن نیز مفید است.

کدو تنبل های غیرمعمول و جدید امروزه در ده ها نوع از جمله:

‘Atlantic Giant’ انواع مختلفی برای کسانی است که می خواهند در پرورش کدو تنبل ماموت تلاش کنند.

‘Wee-Be-Little’ یک کدو تنبل کوچک و به اندازه بیس بال است که روی تاک های بوته مانند رشد می کند.

‘One-Too-Many’ به این دلیل نامگذاری شده است که گفته می شود پوست خامه ای دارای رگهای قرمز شبیه چهره فرد مست است. این یک کدو تنبل خوب درست می کند ، و همچنین می تواند برای کنده کاری یا تزئین استفاده شود.

‘Red Warty Thing’ یک کدو تنبل قرمز نارنجی روشن است که با “زگیل” هایی پوشانده شده است. برای حکاکی عالی است و همچنین می تواند در آشپزی استفاده شود.

برداشت کدو تنبل

کدو تنبل ها پرورش دهندگان فصل طولانی هستند. بیشتر آنها برای رسیدن به بلوغ حدود 90 تا 110 روز نیاز دارند. اگر در آب و هوای فصلی کوتاه زندگی می کنید ، مطمئن شوید که گونه ای را انتخاب می کنید که زمان بالغ شدن در باغ شما را داشته باشد.

در برداشت محصول عجله نکنید ، در غیر این صورت محصول شما دوام زیادی نخواهد داشت یا طعم عالی ندارد. صبر کنید تا رنگ یکنواخت شود و با ناخن انگشت فشار دهید. در مرحله بعد، بوته ها باید شروع به خشک شدن و خرد شدن کنند. مراقب باشید که نزدیکترین شاخه به کدو تنبل قهوه ای شود. این زمان اوج برداشت است.آن ها در برابر یخ زدگی سبک مقاومت می کنند اما همیشه قبل از یخ زدگی سخت محصول را برداشت کنید.

کدو تنبل کاملاً شبیه کدو حلوایی زمستانی است. آنها در طول زمستان ذخیره نخواهند شد، اما شما باید بتوانید آنها را برای یک یا دو ماه نگه دارید. آنها نیاز به درمان دارند تا به خوبی ذخیره شوند. در یک مکان گرم و آفتابی (پایین تا اواسط 26 درجه سانتیگراد) قرار دهید و آنها را به اندازه کافی فاصله دهید تا یکدیگر را لمس نکنند. به آنها اجازه دهید حدود 10 درمان کنید. سپس ، می توان آنها را در یک نقطه خشک و خنک (10 درجه) نگهداری کرد.

آفات و بیماری های شایع کدو تنبل 

مستعد ابتلا به بسیاری از آفات و بیماری هایی است که انواع دیگر کدو را تحت تأثیر قرار می دهد. بیشترین آسیب ها حشرات مولد بوته است که می توانند به ساقه ها نفوذ کرده و گیاهان را از بین ببرند. درمان کرم های بوته دشوار است ، بنابراین بهترین روش پیشگیری است – پیچیدن پایه بوته در جایی که خاک را با ورق قلع یا ماده محافظ دیگری پوشانده باشید.

اشکالات کدو و سوسک های خیار نیز می توانند از مشکلات این گیاه باشند. اشکالات کدو اغلب بر روی گیاهان جوان تأثیر می گذارد و باعث پژمرده شدن و از بین رفتن آنها می شود. بهترین اقدام پیشگیرانه بازرسی منظم گیاهان و برداشتن تخمهای قرمز یا حشرات خاکستری است. انواع سموم دفع آفات برای کدو تنبل باعث از بین رفتن این حشرات می شود ، اما کنترل شیمیایی باید آخرین راه حل باشد.

سوسک های خیار ، سوسک های راه راه کوچکی هستند که سوراخ های برگ را می خورند و باعث زرد شدن و پژمردن آنها می شوند. شما می توانید با استفاده از پوشش های ردیفی روی گیاهان از سوسک های خیار جلوگیری کنید ، اما وقتی زمان گرده افشانی گل ها است باید آنها را بردارید.

کپک پودری شایع ترین بیماری کدو تنبل است. این عامل در اثر اسپورهای قارچ در خاک است که به برگها پاشیده می شود. پیشگیری یا درمان آن بسیار دشوار است ، اگرچه انواع مقاوم به کپک وجود دارد که می توانید آنها را پرورش دهید. خوشبختانه ، کپک پودری بندرت کشنده است – فقط تا حدی ناخوشایند.

کدو تنبل ها همچنین می توانند طعمه آنتراکنوز شوند – یک بیماری قارچی جدی تر. آنتراكنوز باعث ضايعات تاريك و فرو رفته بر روي برگ مي شود و مي تواند بر ميوه هاي زمين نهفته نيز تاثير بگذارد. در شرایط مرطوب و گرم رشد می کند و در اثر بارندگی یا آبیاری گسترش می یابد. با مشاهده نقاط ضعیف گیاه ، آنها را از بین ببرید و زمین را از وجود آوار خارج کنید. هنگامی که آنتراکنوز به طور گسترده در خاک وجود دارد ، باید محصولات را برای فصل بعدی بچرخانید. به مدت دو یا سه سال هیچ کدو تنبل یا گونه Curbita را در آن منطقه نکارید.

۱۴ سبزی که می توانید دوباره و دوباره در آپارتمان رشد دهید

کشاورزی آپارتمانی ایده های نو برای اینکه دیگر هرگز قراضه ای از این سبزیجات را دور نریزید. همه آن ها را می توانید به آسانی دوباره و چند باره رشد دهید.

برای مراقبت از گیاهان جدید پس از اطمینان از داشتن آب و نور خورشید کافی فقط به کمی وقت و حوصله نیاز دارید. اما مزایای آن بسیار زیاد است. شما یک باغ سبزیجات ارگانیک و با عرضه منظم و بدون هیچ هزینه ای خواهید داشت! علاوه بر این ، پروژه هایی مانند این فعالیت های عالی یا آزمایشات سرگرم کننده ای برای بچه ها خواهد بود.

۱٫ ریحان

با قرار دادن ساقه های ریحان با گره های برگ در یک لیوان آب می توانید ریحان را دوباره رشد دهید. صبر کنید تا ریشه ها حدود ۵ سانتیمتر رشد کنند و سپس آنها را در گلدان منتقل کنید.

 ۲. کاهوی رومیایی

شما می توانید کاهو رومین را از پایین جدا کرده دوباره رشد دهید. کافی است که انتهای برش داده شده کاهو رومین را برای چند روز در یک سانتیمتر آب قرار دهید. اگر سطح آب به زیر یک سانتیمتر رسید دوباره پر کنید. وقتی برگهای جدید شروع به رشد مجدد می کنند ، می توانید آنها را در خاک انتقال داده و بکارید.

۳. هویج را در کشاورزی آپارتمانی رشد دهید

برگهای هویج در واقع خوراکی هستند و می توانید با قرار دادن قسمت بالای هویج در آب در یک اتاق با نور مناسب یا طاقچه پنجره ، آنها را دوباره رشد دهید. این یک روش هوشمندانه برای تبدیل تکه های هویج به سالاد است.

۴٫ پیاز سبز

پیاز سبز احتمالاً آسان ترین سبزیجات برای رشد مجدد است. می توانید پیازهای سبز را در حدود ۲٫۵ سانتیمتر از ریشه برش داده و درون یک لیوان آب قرار دهید ، دوباره رشد دهید.

 ۵. سیر

جوانه های سیر را می توانید از یک حبه سیر دوباره رشد دهید. حبه های سیر جوانه زده را فقط در یک لیوان با مقدار کمی آب قرار دهید و صبر کنید تا شاخه ها بلند شوند. روش دیگر ، شما می توانید حبه های سیر را مستقیماً در خاک بکارید.

۶. کرفس را در کشاورزی آپارتمانی رشد دهید

با قطع پایه کرفس و قرار دادن آن در یک کاسه آب گرم و در یک مکان آفتابی می توانید کرفس را دوباره رشد دهید. برگهای جدید در وسط پایه ۵ تا ۷ روز شروع به رشد و ضخیم شدن می کنند. سپس می توانید آن را به گلدان با خاک منتقل کنید.

 ۷. جعفری (گشنیز)

با قرار دادن ساقه ها در یک لیوان آب می توانید گیاه گشنیز را دوباره رشد دهید. وقتی ریشه ها به اندازه کافی بلند باشند ، می توانید آنها را به خاک گلدان در یک مکان آفتابی منتقل کنید. برداشت محصول چند ماه طول خواهد کشید.

۸. لیمو ترش (گیاه بادرنجبویه)را در کشاورزی آپارتمانی رشد دهید

با قرار دادن ساقه ها در آب می توانید گیاه لیموترش را دوباره رشد دهید. وقتی ریشه ها در عرض ۲ تا ۳ هفته بیرون آمدند، می توانید ساقه های گیاه لیموترش را در خاک گلدان و در مکانی آفتابی بکارید.

 ۹. زنجبیل

با خیساندن تکه های زنجبیل یک شب در آب و انتقال آنها در گلدان با خاک و در مکانی گرم و آفتابی ، می توانید زنجبیل را دوباره رشد دهید.

۱۰. سیب زمینی شیرین را در کشاورزی آپارتمانی رشد دهید

می توانید سیب زمینی شیرین را در یک ظرف آب در معرض تابش مستقیم آفتاب قرار داده تا جوانه بزند. سپس جوانه های ریشه دار را در خاک بکارید.

 ۱۱٫ پیاز

می توانید از پایین پیاز، پیاز را دوباره رشد دهید. فقط کف پیاز را بریده ، بگذارید مدتی خشک شود و در خاک بکارید.

۱۲. تره فرنگی را در کشاورزی آپارتمانی رشد دهید

رشد مجدد تره فرنگی همانند رشد مجدد پیاز سبز است. کافی است آنها را از ریشه ها تقریباً ۵ سانتیمتر برش داده و در یک لیوان آب قرار دهید.

 ۱۳. رزماری

رزماری را می توان با بریدن ۵-۷ سانتیمتر از بالای ساقه های رزماری و قرار دادن آنها در آب ، تکثیر و رشد داد. هنگامی که ریشه های جدید جوانه زدند ، می توانید آنها را به ظروف پر از خاک منتقل کنید.

۱۴٫ نعناع (مرهم لیمو)

مانند ریحان ، می توانید با قرار دادن یک ساقه ۵ تا ۷ اینچی ساقه در یک لیوان آب ، نعناع را دوباره جوان کید. وقتی ریشه ها به اندازه کافی بلند شدند، می توانید آنها را در گلدان بکارید.